Froita

A función da froita (como a do froito, falando en termos xerais) é a de favorecer a diseminación da semente no ciclo da reprodución. Isto conséguese a través dos animais (sobre todo para a froita de cores chamativas), do vento ou da auga.

A composición química das froitas depende sobre todo do tipo de froita e do seu grao de maduración.

 

 

 

• Auga: Máis do 80 % e ata o 90 % da composición da froita é auga. Debido a esta alta porcentaxe de auga e aos aromas da súa composición, a froita é moi refrescante.
• Glícidos: Entre o 5 % e o 18 % da froita está formado por carbohidratos. O contido pode variar dende un 20% no plátano ata un 5 % no melón, sandía e amorodos. As demais froitas teñen un valor medio dun 10 %. O contido en glícidos pode variar segundo a especie e tamén segundo a época da colleita. Os carbohidratos son xeralmente azucres simples como a frutosa, sacarosa e glicosa, azucres de fácil dixestión e absorción rápida.^[1] Na froita pouco madura atopamos amidón, sobre todo no plátano, que coa maduración se converte en azucres simples.
• Fibra alimentaria: Aproximadamente o 2 % da froita é fibra dietética. Os compoñentes da fibra alimentaria que atopamos nas froitas son principalmente as pectinas e a hemicelulosa. A pel da froita é a que posúe unha maior concentración de fibra alimentaria, pero tamén é onde poden permanecer restos dalgúns contaminantes como restos de insecticidas, pois son difíciles de eliminar se non é co pelado da froita. A fibra solúbel ou xelificante, como as pectinas, forman coa auga mesturas viscosas. O grao de viscosidade depende da froita da que proceda e do grao de maduración desta. As pectinas desempeñan polo tanto un papel moi importante na consistencia da froita.

• Vitaminas: Como os carotenos, vitamina C, ou vitaminas do grupo B. Segundo o contido en vitaminas podemos facer dous grandes grupos de froitas:

1. Ricas en vitamina C: conteñen de 50 a 100 mg/100 g. Entre estas froitas temos ós cítricos, tamén o melón, os amorodos e o kiwi.
2. Ricas en vitamina A: Son ricas en carotenos os albaricoques, pexegos e ameixas.

• Sales minerais: Do mesmo xeito que as verduras, as froitas son ricas en potasio, magnesio, ferro e calcio. Os sales minerais son sempre importantes, pero sobre todo durante o crecemento, para a osificación. O mineral máis importante é o potasio. As máis ricas en potasio son as froitas de carabuña, como o albaricoque, a cereixa, a ameixa, o pexego etc.
• Valor calórico: O valor calórico está determinado pola concentración de azucres na froita, oscilando entre 30 e 80 Kcal/100 g. Como excepción temos froitas graxas, como o aguacate, que posúe un 16 % de lípidos, e o coco, que chega ao 60 % de lípidos.
• Proteínas e graxas: Os compostos nitroxenados como as proteínas e os lípidos son escasos na parte comestíbel das froitas, aínda que son importantes nas sementes dalgunhas delas. Así pois, o contido de graxa pode oscilar entre o 0,1 e o 0,5 %, mentres que as proteínas poden estar entre o 0,1 e o 1,5 %.
• Aromas e pigmentos: As froitas conteñen ácidos, aldehídos e outras substancias aromáticas que, unidas ao gran contido en auga, fai que as froitas resulten refrescantes. O sabor de cada froita está determinado polo seu contido en ácidos, azucres e outras substancias aromáticas. O ácido málico predomina na mazá, o ácido cítrico en laranxas, limóns e mandarinas e o ácido tartárico nas uvas. Polo tanto, os colorantes, os aromas e os compoñentes fénolicos adstrinxentes, aínda que se atopan en moi baixas concentracións, inflúen de maneira crucial nas propiedades organolépticas das froitas e. indirectamente, no seu éxito no consumo.

•  
  Kiwis.
•  
  Mazás.
•  
  Pexego.
•  
  Amorodos.
•  
  Claudias.
•  
  Feixoas ou goiabas do Brasil.
•  
  Amoras.
•  
  Laranxas.
•  
  Uvas catalás.
•  
  Guinda.

• Árbore froiteira
• Lista de froitas
• Froita silvestre
• Froita seca
• Froito seco

• Frutas (en castelán) Consultada o 9/5/2012.
• Importancia da froita na alimentación humana (en castelán) Consultada o 9/5/2012.
• As froitas e as súas propiedades (en castelán) Consultada o 9/5/2012.

Este artigo sobre botánica é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.