Departamento do Paso de Calais

Paso de Calais foi un dos 83 departamentos franceses creados durante a Revolución francesa, o 4 de marzo de 1790, en aplicación da lei do 22 de decembro de 1789. Foi constituído a partir de diversas rexións: o Boulonnais, o Calaisis, o Artois e unha parte do Ponthieu.

Paso de Calais forma parte da rexión francesa de Alta Francia. Está rodeado polos departamentos de Norte e Somme e ten costa na Canle da Mancha e o Mar do Norte.

As principais cidades son: Arras, Boulogne-sur-Mer, Calais, Liévin, Hénin-Beaumont, Bruay-la-Buissière.

Cursos de auga: Authie, Canche, Ternoise, Liane, Sensée, Scarpe, Deûle, Lys, Aa.

Paso de Calais é un dos departamentos máis poboados e máis urbanizados de Francia. Aínda así non hai ningunha gran cidade: a aglomeración de Calais supera apenas os 100 000 habitantes contando a súa área urbana, seguida de preto por Boulogne-sur-Mer e Arras; Saint-Omer conta tamén cunha aglomeración importante de máis de 50 000 habitantes.

Pero a zona máis densamente poboada é a chaira mineira que se desenvolveu durante o s. XX, ó leste do departamento. Non se atopan grandes cidades, pero ó redor de vilas importantes como Lens, Liévin, Béthune, Bruay-la-Buissière, Hénin-Beaumont etc. unha chea de pequenas vilas están próximas unhas a outras, formando unha vasta conurbación que se prolonga polo departamento de Norte ata Douai e Valenciennes. Estas aglomeracións forman un conxunto case continuo de máis de 1,2 millóns de habitantes (dos que máis da metade viven en Paso de Calais). Pola contra, o centro e o sur do departamento son moi rurais (pero tamén densamente poboados), e contan con numerosas pequenas aldeas e vilas.

Ata a primeira guerra mundial, a actividade mineira mantiña un crecemento demográfico elevado (700.000 habitantes alá polo 1850, case 1.000.000 en 1900). O conflito afectou directamente ó departamento (que coñeceu a ocupación alemá e foi un dos principais campos de batalla), pero a poboación volveu medrar xusto despois da contenda, ata chegar ó 1.200.000 habitantes. Despois da crise económica de 1929, outro período de decrecemento tivo lugar, prolongado pola segunda guerra mundial. Despois de 1945, o crecemento volveu coa reconstrución e a poboación aumentou netamente durante unha vintena de anos, de 1.168.545 en 1946 ata 1.397.159 en 1968. Dende entón o número de habitantes estancouse (1.441.568 en 1999): a poboación é nova e o número de nacementos é moito maior que o de defuncións, pero o saldo migratorio é ben negativo a causa do declive das actividade mineiras e das industrias ligadas. Algunhas cidades que non viviran máis que das minas perderon ata a metade da súa poboación no percorrer do último medio século.

Por non ter unha grande cidade, Paso de Calais quedou moito tempo sen universidade. En 1992, a universidade de Artois e a Université du Littoral viñeron reparar esta anomalía. Estas universidades presentan a particularidade de ser multipolares e interdepartamentais: Arras, Béthune, Douai, Lens e Liévin para unha e Boulogne-sur-Mer, Calais, Dunkerque e Saint-Omer para a outra.

Paso de Calais é o departamento que ten o maior número de concellos (894). Case todos pertencen a estruturas intermunicipais.

• Prefectura
• Consello xeral
• Université d'Artois
• Université du Littoral