Cabovilaño, A Laracha
San Román de Cabovilaño[1] é unha parroquia que se localiza no oeste do concello coruñés da Laracha na comarca de Bergantiños. Segundo o padrón municipal de 2018 tiña 1.135 habitantes (563 homes e 572 mulleres) distribuídos en 22 entidades de poboación, o que supón un aumento con relación ao ano 1999 cando tiña 1.035 habitantes. En 2004 tiña 1.035 habitantes (521 homes e 514 mulleres).
| Cabovilaño | |
|---|---|
 Igrexa de San Román de Cabovilaño. | |
| Concello | A Laracha[1] |
| Provincia | A Coruña |
| Coordenadas | 43°14′50″N 8°36′38″O / 43.24733333, -8.61061111 |
| Área | 7 km² |
| Poboación | 1.135 hab. (2018) |
| Densidade | 162,14 hab./km² |
| Entidades de poboación | 39[1] |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Xeografía
editarEstá bañada polo Rego de Quenxe, tamén coñecido por Río Vilán.
A estrada comarcal AC-552 percorre a parroquia desde o principio (A Telleira) ao fin (A Braña Grande). A autoestrada AG-55 ten un acceso no lugar do Cancelo.
A proximidade á capital municipal favorece o nivel de servizos e instalacións que dispón: abastecemento de auga e saneamento, pista polideportiva, local social.
Patrimonio
editarNo lugar do Castro (A Lagarteira) está o castro de San Román. Tamén estaba na parroquia o castro de Riotorto, destruído pola construción da AG-55.
Lugares e parroquias
editarLugares de Cabovilaño
editar| Lugares da parroquia de Cabovilaño no concello da Laracha (A Coruña) | |
|---|---|
|
Ambroa | O Amieiro | Arén | A Braña Grande | A Braña | A Cacharra | O Campón | O Cancelo de Abaixo | O Cancelo de Arriba | O Cancelo do Medio | Cardois | A Casanova | O Castro | O Chamusco | A Costa | O Cuartel | O Feal | Fermelle | A Forxa | O Grixario | A Lagarteira | Os Mouriños | Nogán | Oldán | Padronelo | O Quinto | Raxido | A Rega | O Regado | As Ribas | Riotorto | O Salgueiral | Sande | A Teixoeira | A Telleira | A Torre | Trasande | O Vilar | Xeriz |
Parroquias da Laracha
editarNotas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Parroquias de Cabovilaño, Torás e Vilaño. Andando por Bergantiños. Instituto de Estudos Bergantiñáns. 2016.