[go: up one dir, main page]

A arabinosa é un monosacárido de cinco carbonos cun grupo aldehido polo que pertence ao grupo das aldosas, concretamente ás aldopentosas.

Arabinosa
Identificadores
Número CAS 147-81-9, 10323-20-3 (D), 5328-37-0 (L)
PubChem 5460291
ChemSpider 59687
Número CE 205-699-8
ChEBI CHEBI:46983
Imaxes 3D Jmol Image 1
Image 2
Propiedades[1]
Fórmula molecular C5H10O5
Masa molar 150,13 g mol−1
Aspecto Cristais incoloros prismáticos ou aciculares
Densidade 1,585 g/cm3 (20 °C)
Punto de fusión 164-165 °C
Solubilidade en auga Soluble
Perigosidade
NFPA 704
1
1
0
Compostos relacionados
aldopentosas relacionados Ribosa
Xilosa
Lixosa

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Ten dous enantiómeros, D e L, e o máis frecuente na natureza é a L-arabinosa, que é un dos constituíntes da pectina e a hemicelulosa, e pode encontrarse principalmente na goma arábiga. Esta predominancia do isómero L é unha excepción dentro dos monosacáridos, xa que nestas substancias o normal é que o máis abundante sexa o D. A súa isomería óptica non coincide coa D/L, xa que o isómero D-(-)-arabinosa desvía o plano da luz polarizada á esquerda e o isómero L-(+)-arabinosa desvíao á dereita. A arabinosa é epímero da ribosa no carbono 2.

O operón da L-arabinosa é de grande importancia en bioenxeñaría e en diversas técnicas de bioloxía molecular[2].

O sistema clásico para a síntese orgánica de arabinosa a partir de glicosa é o proceso coñecido como degradación de Wohl [3].

A arabinosa emprégase como fonte de carbono en moitos cultivos bacterianos.

Facilita a expresión da proteína fluorescente verde (GPF) usada como biomarcador en moitos estudos. En organismos transxénicos o xene da GPF comparte un promotor cun xene para metabolizar arabinosa, polo que o xene da GPF se expresa en presenza de arabinosa.

O seu nome procede do da goma "arábiga", de onde foi illada por primeira vez.

α-D-arabinofuranosa
  1. Weast, Robert C., ed. (1981). CRC Handbook of Chemistry and Physics (62nd ed.). Boca Raton, FL: CRC Press. p. C-110. ISBN 0-8493-0462-8.
  2. Características do operón da arabinosa.[Ligazón morta]
  3. Géza Braun (1940). "D-Arabinose" 20 (3): 14. .

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar