Vincebus Eruptum
| Vincebus Eruptum | ||||
|---|---|---|---|---|
| Álbum de Blue Cheer | ||||
| Publicado | 16 de xaneiro de 1968 | |||
| Gravación | 1967 | |||
| Estudio(s) | Amigo Studios, Hollywood | |||
| Duración | 32:08 | |||
| Xénero(s) | hard rock, rock psicodélico, acid rock, heavy metal | |||
| Selo(s) | Philips Records | |||
| Produtor | Abe "Voco" Kesh | |||
| Cronoloxía | ||||
| ||||
| Na rede | ||||
    | ||||
| [ editar datos en Wikidata ] | ||||
Vincebus Eruptum é o primeiro álbum de estudio da banda estadounidense de rock Blue Cheer, publicado o 16 de xaneiro de 1968 a través do selo Philips Records.[1][2] O disco conta cun son blues pesado e atronador que posteriormente sería coñecido como heavy metal. Tamén ten elementos de acid rock, rock experimental, blues rock, stoner rock,[3] e garage rock.
O disco foi un éxito comercial e da crítica, chegando ao número 11 da lista Billboard 200. O álbum contaba cunha versión do tema de Eddie Cochran "Summertime Blues" que chegou ao top 20. É un claro exemplo de hard rock,[4] e tamén é recoñecido como un dos primeiro álbums de heavy metal.[5]
Listaxe de cancións
[editar | editar a fonte]| N.º | Título | Escritor(es) | Duración | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | "Summertime Blues" | Eddie Cochran, Jerry Capehart | 3:47 | ||||||
| 2. | "Rock Me Baby" | B.B. King, Joe Josea | 4:22 | ||||||
| 3. | "Doctor Please" | Dickie Peterson | 7:53 | ||||||
| 4. | "Out of Focus" | Peterson | 3:58 | ||||||
| 5. | "Parchment Farm" | Mose Allison | 5:49 | ||||||
| 6. | "Second Time Around" | Peterson | 6:17 | ||||||
| 31:54 | |||||||||
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Babcock, Jay (2011-01-20). "JAN. 16, 1968: THE RELEASE OF BLUE CHEER'S 'VINCEBUS ERUPTUM'". Arthur Magazine (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2020. Consultado o 2020-01-05.
- ↑ "Classic Rock Magazine". www.facebook.com. Consultado o 2020-01-05.
- ↑ "Live Bootleg: London - Hamburg - Blue Cheer | Songs, Reviews, Credits". AllMusic (en inglés). Consultado o 2020-01-05.
- ↑ Mojo Magazine (1 de novembro de 2007). The Mojo Collection: 4a Edition. Canongate Books. p. 137. ISBN 978-1-84767-643-6
- ↑ Chris Smith (2009). One Hundred and One Albums that Changed Popular Music. Oxford University Press. p. 56. ISBN 978-0-19-537371-4
