Rally de Montecarlo
O Rally de Montecarlo (oficialmente Rallye Automobile Monte Carlo) é un evento de rally organizado cada ano polo Automobile Club de Monaco que tamén organiza o Gran Premio de Mónaco de Fórmula 1 e o Rallye Monte-Carlo Historique. O rally agora ten lugar ao longo da Riviera francesa no Principado de Mónaco e o sueste de Francia. Anteriormente, os competidores partían das catro esquinas de Europa e reuníanse, en Mónaco para celebrar o final dun evento único. Desde a súa creación en 1911 polo Príncipe Alberte I foi un medio importante para demostrar melloras e innovacións aos automóbiles.
Historia
[editar | editar a fonte]1911 comezos e controversia
[editar | editar a fonte]En 1909 o Automóbil Club de Mónaco (Sport Automobile Velocipedique Monegasque) comezou a planear un rally de autos a instancias de Alberte I de Mónaco. O Rally de Montecarlo debía comezar en puntos de toda Europa e converxer en Montecarlo. En xaneiro de 1911, 23 autos saíron de 11 lugares diferentes e Henri Rougier foi un dos nove que abandonaron París para cubrir unha ruta de 1020 km. O evento gañouno Rougier nun Turcat-Méry 25 Hp. O rally consistía tanto na condución como en xuízos un tanto arbitrarios baseados na elegancia do automóbil, a comodidade do pasaxeiro e a condición na que chegara ao principado. A protesta do escándalo cando se publicaron os resultados non cambiou nada, polo que Rougier proclamouse o primeiro gañador.[1][2]
1966 controversia
[editar | editar a fonte]O evento de 1966 foi o máis controvertido na historia do Rally. Os primeiros catro finalistas, pilotando tres Mini-Coopers, Timo Mäkinen, Rauno Aaltonen e Paddy Hopkirk, e Roger Clark 4° nun Ford Cortina foron descualificados porque usaron lámpadas de iodo de cuarzo dun só filamento (halóxenas) nos seus faros, en lugar das bombillas de vidro de dobre filamento estándar, que eran instaladas nas versións de produción en serie de cada modelo vendido ao público.[3] Isto levou a Pauli Toivonen (Citroën IDE) ao primeiro lugar da xeral. Rosemary Smith (Hillman Imp) tamén foi descualificada do sexto lugar, logo de gañar a Coupe des Dames, na categoría feminina. En total, descualificáronse dez automóbiles.[4] Os equipos ameazaron con boicotear o evento.[5] O titular de Motor Sport dicia "The Monte Carlo Fiasco."[6]
Historia recente
[editar | editar a fonte]Desde 1973 ata 2008 o rally celebrouse en xaneiro como o primeiro evento do Campionato do Mundo de Rally da FIA, pero desde 2009 foi a primeira rolda do programa Intercontinental Rally Challenge (IRC), antes de volver á tempada do campionato WRC de novo en 2012. Tan recentemente como 1991, os competidores puideron elixir os seus puntos de partida de aproximadamente cinco lugares aproximadamente equidistantes de Montecarlo (unha das áreas administrativas de Mónaco).
Con condicións que varían a miúdo en cada punto de inicio (que normalmente comprende asfalto seco, asfalto mollado, neve e xeo, ás veces nunha soa etapa do rally), este evento pon un gran énfase nas opcións de pneumáticos, xa que o piloto ten que equilibrar a necesidade de agarre en xeo e neve coa necesidade de agarre en asfalto seco. Para o piloto, esta é unha opción difícil xa que os pneumáticos que funcionan ben con neve e xeo normalmente funcionan mal en asfalto seco. O Automóbil Club de Mónaco confirmou o 19 de xullo de 2010 que o 79° Rally de Montecarlo sería a rolda inaugural da nova tempada do Intercontinental Rally Challenge.[7] Para conmemorar o centenario, o Automobile Club de Monaco tamén confirmou que Glasgow, Barcelona, Varsovia e Marrakech foran seleccionadas como puntos de partida para o rally.
Col de Turini
[editar | editar a fonte]Este rally presenta unha das etapas especiais special stages máis famosas do mundo. O escenario execútase desde La Bollène-Vésubie a Sospel, ou ao revés, sobre unha estrada de montaña empinada e pechada con moitos xiros á dereita. Nesta ruta de 31 km, pasa polo Col de Turini, un camiño de paso de montaña que normalmente ten xeo e/ou neve en seccións nesa época do ano. Os espectadores tamén lanzan neve na estrada, en 2005, Marcus Grönholm e Petter Solberg ambos arrincaron unha roda dos seus autos cando patinaron sobre a neve, probablemente colocada alí polos espectadores,[Cómpre referencia] e estreláronse contra unha parede. Grönholm pasou a terminar quinto, pero Solberg viuse obrigado a retirarse xa que o dano ao seu auto foi moi grande. No mesmo evento, Sébastien Loeb estableceu un dos tempos máis rápidos na era moderna, con 21 minutos e 40 segundos. Sospel ten unha elevación de 479m, e a D70 ten unha máxima elevación de 1603 m., para un gradiente omedio do 6´7%. O Turini tamén se conduce pola noite, con miles de fanáticos vendo a "Noite de Turini", tamén coñecida como a "Noite dos Coitelos Longos" debido ás fortes luces [de longo alcance] cortando a través a noite.[8][9] Na edición 2007 do rally, non se utilizou o Turini, pero volveu para o 2008.[10] Para o evento 2009 e 2010 o escenario desenvolveuse de noite e móstrouse en vivo en Eurosport.
Gañadores anteriores
[editar | editar a fonte]((lista por piloto / copiloto e tipo de vehículo))
1911–1972
[editar | editar a fonte]1973–1985
[editar | editar a fonte]
1986–1999
[editar | editar a fonte]
2000–2009
[editar | editar a fonte]
2010–
[editar | editar a fonte]
2020–
[editar | editar a fonte]- † – Acortouse a carreira logo de cancelar etapas.
Gañadores múltiples
[editar | editar a fonte]
|
|
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Grand Prix.com – Monte Carlo Rally
- ↑ Rally retro, History of the 1911 Monte Carlo Rally by Philippe Callais
- ↑ Motor Sport, marzo 1966, pages 202, 204.
- ↑ Competition Press & Autoweek, 12 de febreiro de 1966, Pages 1, 6.
- ↑ "1966: Future of Monte Carlo rally in doubt". BBC News. 21 de xaneiro de 1966.
- ↑ MotorSport Archive, marzo de 1966, Pages 44.|url= http://www.motorsportmagazine.com/archive/article/march-1966/44/monte-carlo-fiasco
- ↑ "Monte Carlo Rally to open 2011 IRC season". ircseries.com. Intercontinental Rally Challenge. 2010-07-19. Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2010. Consultado o 2010-07-19.
- ↑ "Team LOOS INTERNATIONAL" at the 9th Rallye Monte-Carlo Historique Arquivado 15 de abril de 2008 en Wayback Machine.. Loos International. Accessed 12 de maio de 2010.
- ↑ Duijvestijn, Guus. Alpine Passes Arquivado 16 de abril de 2008 en Wayback Machine.. Archived at AJ's Touring Home Page. Accessed 12 de maio de 2010.
- ↑ Monte Carlo: Rally route Arquivado 06 de xuño de 2011 en Wayback Machine.. Motorsport.com, 18 de xaneiro de 2008. Accessed 12 de maio de 2010.
- ↑ Readers' guide to who won at Monte Carlo, British Motor Corporation advertisement, Life Magazine, 14 de febreiro de 1964, page 81 Retrieved from books.google.com.au on 22 de decembro de 2011
- ↑ "2009 Final Ranking". www.acm.mc. 2009-01-24. Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2011. Consultado o 2010-07-19.
- ↑ "2010 Final Ranking". www.acm.mc. 2010-01-23. Arquivado dende o orixinal o 16 de marzo de 2010. Consultado o 2010-07-19.
- ↑ "2011 Final Ranking". www.acm.mc. 2011-01-23. Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2011. Consultado o 2011-01-24.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Rally de Montecarlo |
| Control de autoridades |
|
|---|
