Parque nacional de Shiretoko
| ||||
| Tipo | lista de parques nacionais do Japão (pt)   | |||
|---|---|---|---|---|
| Situado na entidade xeográfica | Shiretoko (pt) | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Shari, Xapón (pt) e Rausu, Xapón (pt) | |||
| ||||
| Características | ||||
| Punto máis alto | Mount Rausu (en) (1.660 m ) | |||
| Superficie | 386,33 km² | |||
| Categoría II da UICN: Parque Nacional | ||||
| World Database on Protected Areas | ||||
| Identificador | 742 | |||
| Historia | ||||
| Data de creación ou fundación | 1 de xuño de 1964 | |||
| Páxina web | env.go.jp… | |||
 | ||||
O parque nacional de Shiretoko (知床国立公園 Shiretoko Kokuritsu Kōen?) cobre a maior parte da Península de Shiretoko no extremo nordés da illa de Hokkaidō, Xapón. A palabra "Shiretoko" deriva dunha palabra ainu "sir etok", que significa "o lugar onde sobresae a terra".
Unha das rexións máis remotas do Xapón, gran parte da península só é accesible a pé ou en barco. Shiretoko é máis coñecida como o fogar da poboación máis grande do Xapón de oso pardo, e por ofrecer vistas da illa Kunashiri, cuxa propiedade dispútanse Xapón e Rusia. Shiretoko tamén é o fogar de moitas aves, como a aguia mariña de Steller e o pigargo, e de animais mariños como a foca manchada, a candorca e o cachalote.[1] O parque ten unha fervenza de augas termais chamada Fervenza de Kamuiwakka (カムイワッカの滝 Kamuiwakka-no-taki?). Kamui wakka significa "auga dos deuses" en ainu.
Os bosques do parque son bosques temperados e subalpinos e bosque mixto, a especie principal de árbore inclúe o abeto de Sakhalin (Abies sachalinensis), o bidueiro de Erman (Betula ermanii) e o carballo mongol (Quercus mongolica). Máis aló do límite forestal hai impenetrables matogueiras de piñeiro anano siberiano (Pinus pumila).
En 2005, a UNESCO designou a zona como Patrimonio da Humanidade, aconsellando desenvolver o sitio conxuntamente coas Illas Kuriles de Rusia como un "Parque da Paz Patrimonio Mundial" transfronteirizo. A inclusión de Shiretoko como Patrimonio Natural foi considerada polos indíxenas Ainu como unha contradición a longa historia do asentamento Ainu na zona do parque.[2]
O Shiretoko Park Nature Center está en Shari. Serve como centro de visitantes e inclúe unha película sobre o parque, un restaurante e unha tenda de agasallos.
Características
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- Referencias
- ↑ "Shiretoko National Park Plants & Animals". National Parks of Japan.
- ↑ M. Hudson, M. Aoyama, “Occupational apartheid and national parks: the Shiretoko world heritage site,” in F. Kronenberg, N. Pollard, D. Sakellariou, eds. Occupational Therapies Without Borders: Towards an Ecology of Occupation Based Practices (Edinburgh: Elsevier), pp. 247-255
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Parque nacional de Shiretoko  |