Nissan Trade

Nissan Trade
Outros nomes	Avia 1000 / 1250 / 2000 Ebro F260 / F275 / F350 Ebro Trade
Deseño	AISA[1]
Produción	1976-1984 (Avia) 1976-1986 (Ebro) 1986-2001 (Nissan)
Montaxe	Ávila e Barcelona[2]
Configuración
Tipo	Vehículo comercial lixeiro
Carrozaría	Furgoneta cinco e seis portas Chasis-cabina dúas e catro portas
Configuración	Motor dianteiro / tracción dianteira ou traseira
Modelos relacionados
Antecesor	Ebro F108
Sucesor	Nissan Cabstar e Nissan Interstar

O Nissan Trade é un vehículo comercial lixeiro que foi producido dende 1986 até 2001 por Nissan Motor Ibérica S.A., a filial española do fabricante xaponés Nissan. O Trade vendíase en versións furgoneta e chasis-cabina; os vehículos chasis-cabina foron producidos até 1998, namentres que as furgonetas foron fabricadas até 2001.^[1]

O Nissan Trade lanzouse ao mercado como unha versión renovada dos Ebro serie F / Trade, despois de que Nissan completase a adquisición do fabricante español Ebro. Estes vehículos —cuxa produción se iniciou en 1976— tamén tiñan sido vendidos pola marca española Avia, cos nomes Avia 1000, Avia 1250 e Avia 2000.

En 1976 os fabricantes españois Ebro e Avia (este último absorbido por Ebro) lanzaron ao mercado un novo vehículo comercial que levaba sendo deseñado por Aeronáutica Industrial S.A. (AISA) dende 1973,^[1] para substituír os obsoletos Ebro F100 e F108. Avia vendeu o modelo coas denominacións 1000, 1250 e 2000, namentres que Ebro utilizou os nomes F260, F275, F350 e, posteriormente, Trade (un nome inglés que significa «comercio»). Todas estas versións de Ebro e Avia tiñan moi poucas diferenzas estéticas e eran propulsadas por motores Perkins diésel.

En 1979 Nissan comprou unha parte de Motor Ibérica, e máis tarde, en 1986, completou a adquisición e tomou o control da empresa. Após a compra do fabricante por parte de Nissan, as furgonetas e vehículos chasis-cabina Ebro / Avia continuaron en produción baixo a marca xaponesa, sendo reestilizados e vendidos co nome Nissan Trade. Os motores Perkins foron todos susbtituídos polos do fabricante nipón.

En 1989 e 1991 o modelo recibiu novos cambios estéticos; os últimos foron realizados polo deseñador Francisco Podadera.^[1] Os últimos cambios incluíron tamén un novo salpicadeiro, volante e espellos retrovisores, entre outros detalles.

En 1992 chegáronse a fabricar 21 000 unidades do Trade, e partir de 1993 foi producido para o mercado alemán.^[1]

En 1997 foi revisada a gama de motores para adaptarse á regulamentación de emisións Euro II, sendo aumentada a potencia, e tamén se realizaron algunhas melloras no equipamento; o illamento da cabina foi mellorado engadindo un tabique de insonorización, e realizouse tamén unha mellora do illamento do motor.^[1]

En 2001 saíu da fábrica a derradeira unidade do Nissan Trade, poñendo fin a unha produción que durou case 25 anos.

• 
  Unha furgoneta Avia da primeira serie, fabricada en 1980.
• 
  Ebro serie F de 1985 (segunda fase do modelo).

Namentres foi comercializado por Ebro e Avia, o modelo equipaba un motor Perkins 4.108 nas súas versións máis lixeiras e o Perkins 4.165 para as de maior capacidade.^[3] As versións con menor capacidade de carga tiñan tracción dianteira, namentres que as preparadas para un transporte máis pesado dispuñan de tracción traseira.^[3]

O Nissan Trade ofrecíase con dúas configuracións de carrozaría: furgoneta e chasis-cabina para carrozar. As versións furgoneta estaban dispoñíbeis con até nove prazas (Trade Combi), e tamén se vendía unha versión máis longa e alta denominada «Trade Largo». En canto á versión chasis-cabina, estaba dispoñíbel con cabina simple de tres prazas ou dobre de seis prazas.

Existiu ademais a versión Trade Van, que tiña un equipamento aínda máis sinxelo e dispuña de portas laterais de folla batente, en lugar de porta corredoira.

En Colombia o chasis do Trade utilizábase para fabricar microbuses, e para Exipto foi deseñada unha versión Combi 15 que era usada como microbús turístico.^[1]

Por mor do seu deseño e equipamento obsoletos (sen coxíns de seguridade e sen ABS nos anos 90), o Trade non foi moi popular nalgúns países europeos. Era un vehículo que, por mor da súa veteranía, non ofrecía un gran confort coma o de modelos dos anos 90 como a Renault Kangoo ou a segunda xeración do Renault Master, nin un gran número de equipos de serie ou opcionais. Porén, estaba dispoñíbel como opción a dirección asistida e era un vehículo mecanicamente fiábel.

A partir de 1993 estivo dispoñíbel unha versión cun motor turbodiésel de 2,8 litros e 86 CV de potencia.

En 1995 lanzouse unha versión cun motor de 3,0 litros turbodiésel con inxección directa, intercooler e 106 CV proveniente do Nissan Patrol.

En 1997 lanzouse unha versión propulsada por un motor turbodiésel de 2,5 litros con inxección directa e 75 CV.

En 1998 finalizou a produción e venda das versións chasis-cabina,^[1] sendo substituídas polos camións lixeiros Nissan Cabstar. As versións furgoneta, porén, mantivéronse en produción até o ano 2001,^[1] sendo substituídas polas Nissan Interstar.

• 
  Nissan Trade chasis-cabina, con guindastre e caixa aberta.
• 
  Un Nissan Trade chasis-cabina carrozado como unha camioneta de caixa aberta.
• 
  Furgoneta Nissan Trade Largo.
• 
  Nissan Trade en versión chasis-cabina dobre.
• 
  Nissan Trade Combi (versión mixta para pasaxeiros e cargas).

• F260 e F275: Perkins 4.108 diésel de catro cilindros en liña e 47 CV.^[4]
• F350: Perkins 4.165 de 65,5 CV con inxección indirecta.

• Nissan 2.0 diésel de 60 CV.
• Nissan 2.3 diésel de 70 CV e 4 cilindros en liña.
• Nissan A4.28 2.8 L diésel de 75 CV e 4 cilindros en liña.
• Nissan A4.28T 2.8 L diésel con turbocompresor de 86 CV e 4 cilindros en liña.
• Nissan BD30 3.0 L diésel con inxección directa de 98 CV e 4 cilindros en liña.
• Nissan BD30T 3.0 L de 110 CV con turbocompresor, intercooler e inxección directa.