Nicolás Tenorio
Nome orixinal | (es) Nicolás Tenorio Cerero |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 28 de decembro de 1863 Villalba del Alcor, España (pt) |
Morte | 1 de decembro de 1930 (66 anos) Sevilla, España |
Educación | Universidade de Sevilla |
Actividade | |
Ocupación | político, escritor, xuíz |
Xénero artístico | Dramaturxia |
Nicolás Tenorio Cerero, nado en Villalba del Alcor (provincia de Huelva), o 28 de decembro de 1863 e finado en Sevilla o 1 de decembro de 1930, foi un maxistrado, xuíz e historiador español.
Biografía
[editar | editar a fonte]Orfo aos cinco anos, trasladouse a vivir á cidade de Sevilla. Estudou a carreira de dereito na Universidade de Sevilla entre os anos 1881 e 1886.
Tras licenciarse en dereito, gañou as oposicións a xuíz. O seu primeiro destino, sobre o papel, no ano 1897, foi na cidade da Habana, na illa de Cuba (cando pertencía ao reino de España); non chegou a tomar posesión pois días antes de desembarcar na illa declarouse a Guerra Hispano-Estadounidense que levou á proclamación de Cuba como país independente.
De regreso a España, permaneceu catro anos sen destino de xuíz, tempo que aproveitou para cursar a carreira universitaria de Historia e iniciarse no estudo dos importantes arquivos situados en Sevilla, como o Arquivo Xeral de Indias e outros, ao tempo que exerceu a avogacía en Sevilla.
Exerceu a carreira de maxistrado xuíz en distintas provincias de España como Ourense, Murcia, Cádiz, Burgos e Sevilla. Foi Secretario Contador do Ateneo de Sevilla entre os anos 1889 e 1893.
Membro electo da Real Academia Sevillana das Boas Letras desde 1900, redactor da revista El Noticiero Sevillano desde a súa fundación no ano 1893, e traballou para outras publicacións da época como El Porvenir.
No seu primeiro destino como xuíz de primeira instancia e instrución, Nicolás Tenorio, chegou ao partido xudicial de Viana do Bolo (Ourense), desde Sevilla, en outubro de 1900. Exerceu en Viana ata o ano 1906, data en que se trasladou a Vilamartín de Valdeorras. Posteriormente foi trasladado á localidade de Mula (Murcia) en 1910, de onde pasou a exercer en Cádiz en 1910, sendo novamente traslado a Burgos como Tenente fiscal da Audiencia, para anos despois, en 1917, terminar a súa carreira xudicial na súa Sevilla natal, como maxistrado do civil.
Paralelamente ao seu exercicio profesional da carreira xudicial, dedicouse ao estudo histórico, coa creación de interesantes libros sobre a época medieval en Sevilla, as institucións xurídicas e políticas da época. Publicou libros de estudo sociolóxico. Nomeado fillo predilecto de Sevilla, a súa obra tivo nos últimos anos unha nova reedición, en especial a titulada La aldea gallega.
Por tódalas súas contribucións ó estudo dos costumes do pobo, o concello de Viana do Bolo dedicoulle unha rúa que leva o seu nome.
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Lista sobre tripulantes del primer viaje de Cristóbal Colón a las Américas, apéndice III e colaboración en citada obra de Manuel Saes e Ferré. El Descubrimento de América. Sevilla, 1893.
- Noticia de las fiestas en honor de la Marquesa de Denia hechas por la ciudad de Sevilla en el año 1599. Sevilla, 1896.
- "El mausoleo de Colón", artigo publicado no diario El Porvenir de Sevilla, 1898.
- "La cueva de la Sierpe", estudo etnográfico de antiga lenda publicado no diario El Porvenir de Sevilla, 1899.
- La aldea gallega. Estudio de derecho consuetudinario y economía popular. Escrito entre 1900 e 1906 e publicado en Cádiz en 1914 pola imprenta de Manuel Álvarez.[1]
- Algunas noticias de Menardo Ungut y Lanzalo Polono. Madrid 1901.
- El concejo de Sevilla. Estudo da organización político-social da cidade desde a súa reconquista ata o reinado de Afonso XI (1248-1312). Edit: E. Rasco. Sevilla 1901.
- Unas elecciones en O Bolo en 1614 (estudo xurídico sobre a forma de elección dos cargos políticos anuais no Concello de Viana do Bolo) (1903).
- Las Aldeas Gallegas. Madrid 1903.
- Viana del Birlo, pobladores prerromanos (referido a Viana do Bolo), Ourense 1904.
- Descripción y cosmografía de España, publicado entre 1904 e 1914 (transcrición do manuscrito de Hernando Colón sobre unha viaxe que este fixo por España).
- Las Milicias de Sevilla, Revista de Arquivos, Bibliotecas e Museos, XVII, 1907.
- Los moriscos en Hornachos, Revista Archivo Extremeño, revista mensual, ciencia arte e historia, nº 5, Badaxoz, 25 de xuño de 1908.
- Expediente acerca de la remisión a la Real Academia de la Historia, por parte de Nicolás Tenorio, de manuscritos relativos ao concello de Castro de Valdeorras, 1910.
- Visitas que Don Enrique III hizo a Sevilla. Sevilla 1924.
- Noticia Histórica da Real Audiencia de Sevilla (1924).
Estudos sobre a súa obra
[editar | editar a fonte]- El Ayuntamiento de Sevilla de Nicolás Tenorio Cerero. F. M. Pérez Carrera, C. de Bordons Alba. Serie: Historia y Geografía nº 13. ISBN 84-472-0302-6 (en castelán)
- Nueva lista documentada de los tripulantes de Colón en 1492. Alice Fochanca Gould (en castelán)
- La aldea gallega. Estudio de derecho cosuetudinario y economía. Introdución de Carlos García. Xerais, Vigo 1982. (en castelán)
Notas
- ↑ Reeditado en 1982 por Edicións Xerais de Galicia.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Nicolás Tenorio |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Tenorio, Nicolás". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.