Jane Campion

Jane Campion

Nome orixinal	(en) J&B Jane Campion
Biografía
Nacemento	30 de abril de 1954 (70 anos) Wellington (Nova Zelandia)
Presidente do xurado do Festival de Cannes
← Steven Spielberg – Irmáns Coen →
Datos persoais
Residencia	Sydney
Educación	Universidade Vitoria de Wellington Universidade de Sydney Australian Film Television and Radio School (en) Chelsea College of Art and Design Sydney College of the Arts (en)
Actividade
Ocupación	guionista, produtora, actriz, directora de cinema, realizadora
Período de actividade	1982 -
Participou en
2017	Festival Internacional de Cinema de Cannes de 2017
2009	Festival de Cannes 2009
1993	1993 Cannes Film Festival (en)
1989	1989 Cannes Film Festival (en)
1986	1986 Cannes Film Festival (en)
Familia
Fillos	Alice Englert
Pais	Richard Campion   e Edith Campion
Premios
(2022)  Óscar ó mellor director, premiado polo traballo The Power of the Dog (2021)  Dallas-Fort Worth Film Critics Association Award for Best Director (en) , premiado polo traballo The Power of the Dog (2021)  Globo de Ouro ó mellor director, premiado polo traballo The Power of the Dog (31 de decembro de 2015)  Dame Companion of the New Zealand Order of Merit‎ (en) (2013)  Carrosse d'or (en) (1994)  Óscar ó mellor guión orixinal, premiado polo traballo The Piano (1994)  Writers Guild of America Award for Best Original Screenplay (en) , premiado polo traballo The Piano (1993)  Palma de Ouro, premiado polo traballo The Piano (1990)  Grand Prix do Júri (pt) , premiado polo traballo An Angel at My Table (en)  Byron Kennedy Award (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih, Women film directors : an international bio-critical dictionary (en) The St. James women filmmakers encyclopedia (en)

Elizabeth Jane Campion,^[1] nada en Wellington o 30 de abril de 1954 é unha directora, produtora e guionista cinematográfica neozelandesa establecida en Australia.

Campion naceu en Wellington, segunda filla de Edith Beverley Georgette Hannah, actriz, escritora e herdeira, e Richard M. Campion, director de teatro e ópera.^[2][3][4] Campion creceu dentro do mundo do teatro neozelandés.^[3] Os seus pais fundaron o grupo de teatro New Zealand Players.^[5] Inicialmente rexeitaba a idea de ter unha carreira no teatro ou na interpretación^[3] e graduouse en antropoloxía na Universidade de Wellington en 1975.^[3] En 1976 asistiu á Chelsea Art School en Londres e viaxou por Europa. Graduouse en pintura na Sydney College of the Arts en 1979. Finalmente cambiou ao cinema e creou a súa primeira curtametraxe, Tissues, en 1980. En 1981 comezou a estudar na Australian Film, Television and Radio School, onde realizou máis curtametraxes e se graduou en 1984.^[6]

A súa primeira curtametraxe profesional, Peel (1982) gañou a Palma de Ouro á Curtametraxe no Festival de Cannes.^[7] Dirixiu neses anos tamén series de televisión e telefilmes.

Sweetie (1989) foi a súa primeira longametraxe e co seguinte, An Angel at My Table (1990), conseguiu máis recoñecemento. A este seguiu a Palma de Ouro que logrou con The Piano,^[8] co que ademais gañou o Oscar ao mellor guión orixinal e se converteu na segunda muller candidata ao Oscar á mellor dirección na 66ª edición dos premios.

O traballo posterior de Campion provocou opinións polarizadas: The Portrait of a Lady (1996), baseada na novela de Henry James; Holy Smoke! (1999) con Harvey Keitel e Kate Winslet; In the Cut (2003), suspense erótico baseado no bestseller de Susanna Moore protagonizado por Meg Ryan; Bright Star, drama biográfico sobre o poeta John Keats.

Campion foi produtora executiva do documental Abduction: The Megumi Yokota Story (2006) e traballou na serie Top of the Lake.^[9] A miniserie conseguiu gran recoñecemento ^[10][11] e gañou premios, especialmente para a súa protagonista, Elisabeth Moss.

• Tissues (1980)
• Mishaps: Seduction and Conquest (1981)
• Peel: An Exercise in Discipline (1982)
• Passionless Moments (1983)
• A Girl's Own Story (1984)
• After Hours (1984)
• Dancing Daze- serie de televisión (1985)
• Two Friends (1986)
• Sweetie (1989)
• An Angel at My Table (1990)
• The Piano (1993)
• Portrait of a Lady (1996)
• Holy Smoke! (1999)
• In the Cut (2003)
• 8 - segmento The Water Diary (2006)
• Bright Star (2009)
• Top of the Lake^[12] - miniserie (2013)
• The Power of the Dog (2021)

• Soft Fruit (2000)
• Abduction: The Megumi Yokota Story (2006)

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Jane Campion

• Cheshire, Ellen: Jane Campion. Londres: Pocket Essentials, 2000.
• Fox, Alistair: Jane Campion: Authorship and Personal Cinema. Bloomington–Indianápolis: Indiana University Press, 2011. ISBN 978-0-253-22301-2.
• Gillett, Sue: 'Views for Beyond the Mirror: The Films of Jane Campion.' St.Kilda: ATOM, 2004. ISBN 1 876467 14 2 NLA citation
• Hester, Elizabeth J.: Jane Campion: A Selective Annotated Bibliography of Dissertations and Theses. ISBN 978-1-4848-1838-1, ISBN 1-4848-1838-5.
• Jones, Gail: 'The Piano.' Australian Screen Classics, Currency Press, 2007.
• Margolis, Harriet (ed): 'Jane Campion's The Piano.' Cambridge University Press, 2000.
• McHugh, Kathleen: 'Jane Campion.' Urbana e Chicago: University of Illinois Press, 2007.
• Radner, Hilary, Alistair Fox e Irène Bessière (eds): 'Jane Campion: Cinema, Nation, Identity.' Detroit: Wayne State University Press,2009.
• Verhoeven, Deb: Jane Campion. Londres: Routledge, 2009.
• Wexman V. W.: Jane Campion: Interviews. Roundhouse Publishing. 1999.

• Jane Campion's Agent
• Jane Campion na IMDb (en inglés).
• Jane Campion Bibliography (vía UC Berkeley
• Senses of Cinema: Great Directors Critical Database
• Campion, Jane en The Encyclopedia of Women and Leadership in Twentieth-Century Australia