Epperly
| |
| Nome completo |  epperly
|
|---|---|
| Bandeira |
|
| Baseada en | Estados Unidos |
| Tempadas en activo | 5 (1955, 1957-1960) |
| Número de pilotos | Sam Hanks Jimmy Bryan Jim Rathmann Tony Bettenhausen A.J. Foyt
|
| Debut | 500 Millas de Indianapolis de 1950 |
| Carreiras | 5 |
| Campionatos de Construtores | 0 |
| Campionatos de Pilotos | 0 |
| Vitorias | 2 |
| Pole positions | 0 |
| Voltas Rápidas | 0 |
| Puntos totais | 0 |
| Derradeiro GP | 500 Millas de Indianapolis de 1960 |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Quincy David "Quin" Epperly, nado en Floyd (Virxinia) o 3 de marzo de 1913 e finado o 7 de xaneiro de 2001, foi un construtor de coches de carreiras estadounidense.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo de John Wesley e Iowa Texas Epperly. Logo de completar un curso por correspondencia en "Teoría de construción de aeronaves", Epperly trasladouse ao sur de California en 1940 para traballar na Lockheed e Pacific Airmotive. Durante a guerra, uniuse á Coast Guard Reserve para pasar as tardes despois do traballo de servizo na Base da Patrulla de Gardacostas de Wilmington.
A finais da década de 1940, foise a traballar a construír carrozarías de coches de carreiras con Frank Kurtis. A mediados da década de 1950 Epperly abriu o seu propio taller, onde deu un enfoque radical ao deseño de coches de carreiras, colocando o motor de catro cilindros Offenhauser de lado, en lugar de en posición vertical, como era o costume para os bólidos Indy da época. Chamada a "deposición Offy", permitía unha mellor aerodinámica a alta velocidade e a distribución do peso na pista ovalada.
Tamén construíu a carrozaría do primeiro Spirit of America marca de velocidade en terra, fóra da súa tenda en Gardena, California. Mantívose ocupado moito despois da súa xubilación, reparando bloques de motor de carreiras actuais e históricos de todo o mundo, así como restaurando con mestría coches de carreira antigos.
Quizais a súa máis notable restauración foi o motor para o Cooper Type 54-Climax, que, en mans de Jack Brabham, comezou a "revolución do motor traseiro" en Indianápolis.
O seu último gran proxecto era completar a restauración da carrozaría do seu propio Demler Special #99 en 1998. O Demler terminara segundo nas 500 Millas de Indianápolis de 1958.
Os coches Epperly competiron en cinco carreiras do Campionato Mundial de Fórmula 1 en 1955, 1957, 1958, 1959 e 1960 nas 500 Millas de Indianápolis, gañando as carreiras en 1957 e 1958.
Resultados no Campionato Mundial na Indy 500
[editar | editar a fonte]| Tempada | Piloto | Grella | Clasificación | Puntos | Nota | Resultados |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1955 | Jim Rathmann | 20 | 14 | Resultados | ||
| 1957 | Sam Hanks | 13 | 1 | 8 | Resultados | |
| 1957 | Jim Rathmann | 32 | 2 | 7 | Resultados | |
| 1958 | Jimmy Bryan | 7 | 1 | 8 | Resultados | |
| 1958 | George Amick | 25 | 2 | 6 | Resultados | |
| 1958 | Tony Bettenhausen | 9 | 4 | 4 | Resultados | |
| 1958 | Jim Rathmann | 20 | 5 | 2 | Resultados | |
| 1959 | Tony Bettenhausen | 15 | 4 | 3 | Resultados | |
| 1959 | Paul Goldsmith | 16 | 5 | 2 | Resultados | |
| 1959 | Johnny Boyd | 11 | 6 | Resultados | ||
| 1959 | Jimmy Bryan | 20 | 33 | Motor | Resultados | |
| 1960 | Paul Goldsmith | 26 | 3 | 4 | Resultados | |
| 1960 | Red Amick | 22 | 11 | Resultados | ||
| 1960 | Jimmy Bryan | 10 | 19 | sistema combustible | Resultados | |
| 1960 | Wayne Weiler | 15 | 24 | Accidente | Resultados | |
| 1960 | Johnny Boyd | 13 | 27 | Motor | Resultados | |
| 1960 | Wayne Weiler | 15 | 24 | Accidente | Resultados | |
| 1960 | A. J. Foyt | 16 | 25 | Epperly modificou o Chasis e embrague dun Kurtis | Resultados | |
| 1960 | Jim McWithey | 32 | 29 | Freos | Resultados |
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Epperly |