Efrén o Sirio

Doutor da Igrexa
Efrén o Sirio
	;
Biografía
Nacemento	c. 306 ; Nusaybin (Imperio Romano)
Morte	9 de xuño de 373 (66/67 anos); Edesa (Imperio Romano)
Causa da morte	peste
Diácono
Datos persoais
Residencia	Şanlıurfa
Relixión	Church in Gabowe Grądy (en) e Cristianismo Sírio (pt)
Actividade
Campo de traballo	Teoloxía, liturgical music (en) e administration and management of the church (en)
Ocupación	teólogo, escritor, poeta, Diácono, sacerdote
Período de tempo	Imperio Romano
Empregador	Escola de Nisibis (pt)
Profesores	Jacó de Nisibis (pt)
Enaltecemento
	venerable ; Cristianismo Sírio (pt) ;
Día de festividade relixiosa	9 de xuño ; 28 de xaneiro ; 9 de xuño ; 18 de xuño ; 22 de xullo
Premios
	Doutor da Igrexa ;
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; De viris illustribus

Efrén o Sirio nado no 306 en Nisibis (actual Turquía) e finado o 9 de xuño do 373 en Edesa, foi un poeta relixioso en idioma siríaco. É venerado polas diferentes Igrexas cristiáns de tradición apostólica.

Traxectoria

Bautizado aos dezaoito anos, comezou sendo o xefe dunha comunidade cristiá na súa cidade natal, onde foi un conselleiro espiritual moi solicitado. Tras a invasión de Nisibis polos persas, instalouse en Edesa onde tamén foi considerado un mestre. Emprendeu unha viaxe para coñecer a Basilio o Grande.

Realizou moitos comentarios á Biblia e compuxo gran cantidade de himnos aínda vivos na liturxia da Igrexa Siríaca.

Durante a fame do ano 370, Efrén emprendeu accións de axuda aos esfameados e de atención aos doentes. Exhortou aos patricios a seren solidarios cos plebeos. Viviu coma un asceta nunha cova con dieta vexetariana e esfarrapado.

Significación

É unha das referencias doutrinais e místicas das Igrexas cristiáns orientais, especialmente as que conservan a liturxia en arameo ou siríaco. Foi coñecido como Arpa do Espírito Santo. En Occidente, a Igrexa Católica tamén o venera como santo. En 1920, Bieito XV proclamouno doutor da Igrexa.