Danza moderna

A danza moderna é un amplo xénero occidental de danza de concerto ou teatral que incluía estilos de baile como ballet, folk, bailes étnicos, relixiosos e sociais. Xurdiu principalmente en Europa e nos Estados Unidos a finais do século XIX e principios do XX. Considerouse que se desenvolveu como un rexeitamento ou rebelión contra o ballet clásico, e tamén como un xeito de expresar preocupacións sociais como os factores socioeconómicos e culturais.^[1][2][3]

A finais do século XIX, artistas de danza moderna como Isadora Duncan, Maud Allan e Loie Fuller foron pioneiras nas novas formas e prácticas no que agora se chama danza estética ou libre. Estas bailarinas ignoraron o vocabulario estrito dos movemento do ballet (o conxunto particular e limitado de movementos que se consideraban propios do ballet) e deixaron de levar corsés e zapatos con punta para buscar unha maior liberdade de movemento.^[3]

Ao longo do século XX, as preocupacións sociopolíticas, os grandes acontecementos históricos e o desenvolvemento doutras formas de arte contribuíron ao desenvolvemento continuo da danza moderna nos Estados Unidos e en Europa. Pasando aos anos sesenta, comezaron a xurdir novas ideas sobre a danza como resposta ás formas de baile anteriores e aos cambios sociais. Finalmente, os artistas de danza posmoderna rexeitaron o formalismo da danza moderna e incluíron elementos como a performance art, a técnica de lanzamento e a improvisación.^[3][4]

A danza moderna americana pódese dividir (aproximadamente) en tres períodos. No período moderno (c. 1880-1923), caracterizado polo traballo de Isadora Duncan, Loie Fuller, Ruth St. Denis, Ted Shawn e Eleanor King, a práctica artística cambiou radicalmente, mais aínda non xurdiran as técnicas de danza moderna claramente diferenciadas. No período central (c. 1923-1946), as coreógrafas Martha Graham, Doris Humphrey, Katherine Dunham, Charles Weidman e Lester Horton trataron de desenvolver estilos e vocabularios de movemento distintivamente estadounidenses e desenvolveron sistemas de adestramento na danza claramente definidos e recoñecibles. No período tardomoderno (c. 1946-1957), José Limón, Pearl Primus, Merce Cunningham, Talley Beatty, Erick Hawkins, Anna Sokolow, Anna Halprin e Paul Taylor introduciron claramente o abstraccionismo e os movementos de vangarda e abriron o camiño cara á danza posmoderna.^[5]

A danza moderna evolucionou con cada xeración de artistas. O contido artístico transformouse e pasou dun coreógrafo a outro, do mesmo xeito que os estilos e as técnicas. Artistas como Graham e Horton desenvolveron técnicas no período central que aínda se ensinan en todo o mundo e existen moitos outros tipos de danza moderna.^[1][2]

• Adshead-Lansdale, J. (Ed) (1994) Dance History: An Introduction. Routledge. ISBN 0-415-09030-X
• Anderson, J. (1992) Ballet & Modern Dance: A Concise History. Independent Publishers Group. ISBN 0-87127-172-9
• Au, S. (2002) Ballet and Modern Dance (World of Art). Thames & Hudson. ISBN 0-500-20352-0
• Brown, J. Woodford, C, H. and Mindlin, N. (Eds) (1998) (The Vision of Modern Dance: In the Words of Its Creators). Independent Publishers Group. ISBN 0-87127-205-9
• Cheney, G. (1989) Basic Concepts in Modern Dance: A Creative Approach. Independent Publishers Group. ISBN 0-916622-76-2
• Daly, A. (2002) Done into Dance: Isadora Duncan in America. Wesleyan Univ Press. ISBN 0-8195-6560-1
• de Mille, A. (1991) Martha : The Life and Work of Martha Graham. Random House. ISBN 0-394-55643-7
• Duncan, I. (1937) The technique of Isadora Duncan. Dance Horizons. ISBN 0-87127-028-5
• Dunning, Jennifer (1991-03-02). "Eleanor King, a modern dancer and choreographer, dies at 85". The New York Times. 
• Dunning, Jennifer (1989-03-11). "Review/Dance; Recalling the Spirit of Doris Humphrey". The New York Times. 
• Foulkes, J, L. (2002) Modern Bodies: Dance and American Modernism from Martha Graham to Alvin Ailey. The University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-5367-4
• Graham, M. (1973) The Notebooks of Martha Graham. Harcourt. ISBN 0-15-167265-2
• Graham, M. (1992) Martha Graham: Blood Memory: An Autobiography. Pan Macmillan. ISBN 0-333-57441-9
• Hawkins, E. and Celichowska, R. (2000) The Erick Hawkins Modern Dance Technique. Independent Publishers Group. ISBN 0-87127-213-X
• Hodgson, M. (1976) Quintet: Five American Dance Companies. William Morrow and Company. ISBN 0-688-08095-2
• Horosko, M (Ed) (2002) Martha Graham: The Evolution of Her Dance Theory and Training. University Press of Florida. ISBN 0-8130-2473-0
• Humphrey, D. and Pollack, B. (Ed) (1991) The Art of Making Dances Princeton Book Co. ISBN 0-87127-158-3
• Hutchinson Guest, A. (1998) Shawn's Fundamentals of Dance (Language of Dance). Routledge. ISBN 2-88124-219-7
• Kriegsman, S, A.(1981) Modern Dance in America: the Bennington Years. G K Hall. ISBN 0-8161-8528-X
• Lewis, D, D. (1999) The Illustrated Dance Technique of Jose Limon. Princeton Book Co. ISBN 0-87127-209-1
• Long, R. A. (1995) The Black Tradition in Modern Dance. Smithmark Publishers. ISBN 0-8317-0763-1
• Love, P. (1997) Modern Dance Terminology: The ABC's of Modern Dance as Defined by its Originators. Independent Publishers Group. ISBN 0-87127-206-7
• McDonagh, D. (1976) The Complete Guide to Modern Dance Doubleday. ISBN 978-0-385-05055-5
• McDonagh, D. (1990) The Rise and Fall of Modern Dance. Chicago Review Press. ISBN 1-55652-089-1
• Mazo, J, H. (2000) Prime Movers: The Makers of Modern Dance in America. Independent Publishers Group. ISBN 0-87127-211-3
• Minton, S. (1984) Modern Dance: Body & Mind. Morton Publishing Company. ISBN 978-0-89582-102-7
• Roseman, J, L. (2004) Dance Was Her Religion: The Spiritual Choreography of Isadora Duncan, Ruth St. Denis and Martha Graham. Hohm Press. ISBN 1-890772-38-0
• Shelton, Suzanne. Divine Dancer: A Biography of Ruth St. Denis. Nova York: Doubleday, 1981.
• Sherman, J. (1983) Denishawn: The Enduring Influence. Twayne. ISBN 0-8057-9602-9
• Terry, W. (1976) Ted Shawn, father of American dance : a biography. Dial Press. ISBN 0-8037-8557-7