Arcada cega
En arquitectura a arcada cega é un elemento arquitectónico conformado por unha serie continua de arcos superposta a unha parede pechada.
A arcada cega estivo moi en voga na época medieval, sobre todo, na arquitectura románica. Os exemplos máis soados deben buscarse no románico pisano e en particular no rexistro inferior da Catedral de Pisa, o Baptisterio de San Giovani, a Torre inclinada e o cemiterio de Pisa.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- N. Pevsner, J. Fleming, H. Honour, Dizionario di architettura, Turín 1981.
