Albert Memmi

Albert Memmi

Nome orixinal	(ar) ألبير ممي
Biografía
Nacemento	15 de decembro de 1920 Tunes, Tunisia
Morte	22 de maio de 2020 (99 anos) 4º distrito de París, Francia
Educación	Universidade de París Universidade de Argel Benyoucef Benkhedda (pt) Carnot Lyceum of Tunis (en)
Actividade
Ocupación	escritor, ensaísta
Período de actividade	1953 -
Empregador	École pratique des hautes études HEC Paris
Membro de	Academia de Ciencias de ultramar
Movemento	Progresismo e poscolonialismo
Profesores	Aimé Patri (pt)
Obra
Doutorando	Anne-Marie Green (en)
Familia
Cónxuxe	Germaine Memmi (1946–2009)
Premios
(2004)  Grande Prémio da Francofonia (pt) (1994)  Prix de l'Union rationaliste (en) (1954)  Fénéon Prize (en)
Descrito pola fonte	Dictionary of African Biography, Africa: An Encyclopedic Reference, (vol:2)

Albert Memmi (ألبرت ميمي en árabe), nado en Tunisia o 15 de decembro de 1920 e finado en Neuilly-sur-Seine o 22 de maio de 2020,^[1] foi un escritor e ensaísta franco-tunesino.

Nace en Tunes, principal cidade da Tunisia, entón colonia francesa, nunha familia de lingua materna árabe; fillo de François Memmi, artesán de orixe xudía italiana e de Marguerite Sarfati, unha xudía sefardí de ascendencia local. Albert Memmi formouse na escola francesa, primeiramente no Lycée Carnot de Tunes despois na Universidade de Alxer, onde estuda filosofía, e finalmente na Sorbona.

Paralelamente á súa obra literaria, traballou como ensinante no Lycée Carnot de Tunes (1953) e, tras viaxar a Francia despois da independencia tunesina, na "École pratique des hautes études", e na de "Hautes études commerciales" e na Universidade de Nanterre (1970). A pesar de apoiar ao movemento de liberación de Tunisia, non encontra o seu lugar no novo estado musulmán.

Memmi publica a súa primeira obra na que se perciben trazos autobiograficos, "A Estatua de sal" en 1953 cun limiar de Albert Camus. O seu libro máis coñecido é unha obra teórica prologada por Jean Paul Sartre "Retrato do colonizado, precedido do retrato do colonizador" publicado en 1957 e que aparece, naquela altura, como un apoio aos movementos independentistas. Esta obra amosa como a relación entre colonizador e colonizado condiciona a ambos os dous. É coñecido tamén pola súa "Antoloxía das literaturas magrebinas" publicada en 1965 (tomo I) e 1969 (tomo II).

Foi membro do comité de apadriñamento da Coordinación francesa para a Década da cultura de paz e da non-violencia.

Foi membro do comité de honra da Asociación para o dereito de morrer na dignidade.

• La Statue de sel, Corréa, París, 1953
• Agar, Corréa, París, 1955
• Portrait du colonisé, précédé du portrait du colonisateur, Buchet/Chastel, París, 1957. Retrato do colonizado en galego (Laiovento 2016).^[2]
• Portrait d'un juif, Gallimard, París, 1962
• Anthologie des écrivains maghrébins d'expression française, Présence africaine, París, 1964
• La Libération du juif, Payot, 1966
• L'Homme dominé, Gallimard, París, 1968
• Le Scorpion ou la confession imaginaire, Gallimard, París, 1969
• Juifs et Arabes, Gallimard, París, 1974
• Le Désert, ou la vie et les aventures de Jubaïr Ouali El-Mammi, Gallimard, París, 1977
• La Dépendance, esquisse pour un portrait du dépendant, Gallimard, París, 1979
• Le Mirliton du ciel, Lahabé, París, 1985
• Ce que je crois, Fasquelle, París, 1985
• Le Pharaon, Julliard, París, 1988
• L'Exercice du bonheur, Arléa, París, 1994
• Le Racisme, Gallimard, París, 1994
• Le Juif et l'Autre, Christian de Bartillat, París, 1996
• Le Buveur et l'amoureux - le prix de la dépendance, Arléa, París, 1998
• Le Nomade immobile, Arléa, París, 2000
• Dictionnaire critique à l'usage des incrédules, du Félin, París, 2002
• Portrait du décolonisé arabo-musulman et de quelques autres, Gallimard, París, 2004

• Yehudim ṿe-Arvim. Targum, Aharon Amir. T.A., Tel Aviv: Sifriyat po'alim, 1975.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Albert Memmi