Abu Bakr

Abu Bakr
Nome orixinal	(ar) أبو بكر
Biografía
Nacemento	c. 27 de outubro de 573 ; A Meca, Arabia Saudita
Morte	23 de agosto de 634 (Gregoriano) (60 anos); Medina, Arabia Saudita
Lugar de sepultura	Al-Masjid an-Nabawi (pt)
1º Califa
	8 de xuño de 632 – 22 de agosto de 634 – Umar ibn al-Khattab →
Datos persoais
Grupo étnico	Árabes
Relixión	Islam
Actividade
Ocupación	político, poeta, comerciante
Carreira militar
Conflito	Batalha de Uhud (pt) ; Batalha de Badr (pt) ; Battle of Khaybar (en) ; Batalha da Trincheira (pt)
Familia
Cónxuxe	Qutaylah bint Abd-al-Uzza ; Asma bint Umays ; فاطمہ بنت زید ; Habiba bint Kharija
Fillos	Abdu'l-Rahman ibn Abi Bakr; () فاطمہ بنت زید; Asmā' bint Abu Bakr; () Qutaylah bint Abd-al-Uzza; Abd Allah ibn Abi Bakr; () ; Aisha; () فاطمہ بنت زید; Muhammad Ibn Abî Bakr; () Asma bint Umays; Umm Kulthum bint Abi Bakr; () Habiba bint Kharija
Pais	Abu Quhafa e Salma Umm-ul-Khair
Irmáns	Qareeba bint Abu Quhafa; Umm Amir bint Abu Quhafa; Umm Farwa bint Abu Quhafa
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947)

Este artigo amosa letras árabes. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Abu Bakr (ابو بكر الصديق ), nado no ano 573 na Meca e morto no ano 634 en Medina, foi o primeiro califa tras a morte de Mahoma.

Traxectoria

Orixinariamente chamado Abd-el-Kaba (servo do templo) recibiu o nome de Abu Bakr (O home dos camelos) pola súa actividade comercial.
Naceu no seo do clan de Banu Taim e gañou gran reputación nas súas actividades comerciais, chegando a ser recoñecido como xuíz, intérprete de soños e depositario das tradicións do seu pobo.

Foi un dos primeiros homes adultos convertidos ao islam (o primeiro foi Ali ibn Abi Talib), asumiu o nome de Abd-Allah (servo de Deus), e tivo grande éxito en captar novos adeptos. Na héxira (622) foi el o único que acompañou a Mahoma. Cando volveu a Medina casou súa filla Aixa con Mahoma.

Segundo a tradición sunnita, durante a última enfermidade de Mahoma, este permitiulle dirixir as oracións na súa ausencia, a maioría dos seus seguidores tomaron este feito como o desexo que fora el quen o sucedese, polo que cando morreu Mahoma o 8 de xuño do 632, o pobo aclamouno primeiro califa. A tradición xiíta afirma, pola contra, que Mahoma designara a Alí, seu xenro, como sucesor. Abu Bakr e Uthman intrigaron para impedilo. Esta disputa aínda divide aos chiítas e aos sunnitas.

Abu Bakr asumiu o seu novo cargo baixo o título de Khalifet-Rasul-Allah ("sucesor do profeta de Deus"). Tivo que facer fronte con éxito á revolta dalgunhas tribos do Hejaz e Nejd e loitar contra Ibn Habib al-Hanefi, autoproclamado profeta e sucesor de Mahoma, vencéndoo na batalla de Akraba. Unha vez pacificada Arabia dirixiu os seus xenerais cara ao exterior, conquistando Iraq e Persia nunha soa campaña, proseguindo axiña coa conquista de Siria.

Algunhas tradicións sobre da orixe do Corán afirman que Abu Bakr foi fundamental na preservación das revelacións de Mahoma. Outras afirman que despois da vitoria sobre al-Hanefi, Omar ibn al-Khattab viu que a maior parte dos musulmáns que memorizaran o Corán dos labios do profeta morreran na batalla, e pediu a Abu Bakr que as recollese por escrito.
O sartego de Abu Bakr está na mesquita de Masjid al Nabawi en Medina, a carón de Mahoma e Omar ibn al-Khattab.