Íscar

Íscar

Localización
41°21′41″N 4°32′02″O / 41.3615, -4.5339
Estado	España
Comunidade autónoma	Castela e León
Provincia	provincia de Valladolid
Capital	Íscar (en)
Contén a división administrativa	Íscar (en)
Poboación
Poboación	6.326 (2023) (104,51 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Comunidade de Villa y Tierra de Íscar Mancomunidade «ALVISAN» Mancomunidade de Concellos «Río Eresma»
Superficie	60,53 km²
Altitude	763 m
Comparte fronteira con	Villaverde de Íscar (pt) Chañe (pt) Remondo Fresneda de Cuéllar (pt) Samboal (pt) Mata de Cuéllar (pt) Megeces (pt) Cogeces de Íscar (pt) Aguasal (pt) Pedrajas de San Esteban Fuente el Olmo de Íscar
Organización política
• Alcalde	Alejandro García Sanz (en)
Identificador descritivo
Código postal	47420
Código INE	47075
Sitio web	villadeiscar.es

Íscar é un municipio da comarca de Tierra de Pinares, da provincia de Valladolid, comunidade autónoma de Castela e León. Ten unha superficie de 60,48 km² cunha poboación de 6.420 habitantes (a 1 de xaneiro de 2017)^[1] e unha densidade de 114,3 hab/km², e está a unha altitude de 757 msnm.^[2]

Evolución da poboación de Íscar dende 1991 até 2017

1991	1996	2001	2004	2006	2008	2010	2012	2014	2016	2017
5.913	6.133	6.309	6.508	6.593	6.913	6.876	6.871	6.678	6.516	6.420
Datos de 2001 en adiante: epdata[3]

Íscar experimentou un notable crecemento demográfico nos últimos anos da man da inmigración, a cal representa o 13% da poboación do municipio.

Poboación estranxeira por nacionalidade

País	Poboación
Bulgaria	477
Romanía	212
Colombia	82
Portugal	24

Situada no extremo sueste da provincia de Valladolid, no límite con Segovia, a metade de camiño entre Olmedo e Cuéllar. Esta vila por excelencia da Tierra de Pinares é unha chaira pinariega sucada polos ríos Cega, Pirón e Eresma.

Resulta difícil ofrecer unha data concreta sobre o seu nacemento histórico, pero os restos arqueolóxicos achados nas proximidades sitúan aos seus primeiros poboadores cara ao ano 1800 a.C.

A dominación romana na Península Ibérica tamén deixou a súa pegada, Íscar debeu ser a antiga Ipsca ou Contributa Ipcense que figuraba nos itinerarios romanos como campamento militar ou lugar de retiro para as súas milicias.

A primeira mención escrita de Íscar ten lugar no ano 939, "Hins'Skr" castelo de Íscar, ao relatar as crónicas musulmás o camiño seguido polas tropas de Abderramán III para destruír os primeiros asentamentos cristiáns ao sur do Douro.

Arrasada e repoboada varias veces durante o comezo da Idade Media por mor da invasión musulmá, a definitiva reconquista cristiá terá lugar no século XI, onde reinando Afonso VI, repoboouse Íscar e as súas terras por Álvar Fáñez, segundo as crónicas contadas por Don Juan Manuel na súa obra El conde Lucanor fai unha cita que di: "... era moi bo home et moi honrado, et poblo Íscar ... ".

Tras a súa pertenza ás casas de Lara, Haro, Zúñiga, a mediados do século XV integrouse no señorío dos Condes de Miranda del Castañar, ao que que pertenceu ata o século XIX.

Pertenceu a partir do século XII á diocese e xurisdición de Segovia, da cal foi cabeza de partido xudicial para as súas terras. Xa no século XIX coa nova distribución territorial de España, foi cedida á provincia e xurisdición de Valladolid.

Nas eleccións municipais de 2015, gañou as eleccións o CI-CCD con 6 concelleiros que non lle chegaron para conseguir a maioría absoluta (6 concelleiros de 13).

Partido político	Concelleiros	Votos	%
CI-CCD	6	1.729	46.58 %
PP	5	1.309	35.26 %
PSOE	2	527	14.2 %
PCAS-TC-PACTO	0	82	2.21 %

Lista de alcaldes dende 1979, primeiras eleccións municipais democráticas:

Eleccións municipais	Alcalde	Partido Político
2015	Luis María Martín García	CI-CCD
2007	Alejandro García Sanz	PP
2003	Alejandro García Sanz	PP
2002	Alejandro García Sanz	PP
1999	Alejandro García Sanz	PP
1995	Alejandro García Sanz	PP
1991	Alejandro García Sanz	PP
1987	Alejandro García Sanz	PP
1983	Alejandro García Sanz	PP
1983	Luis Martínez Cabrero / Carlos Herrero Velasco	AP
1979	Juan Martín Hernánsanz / José María Sánchez Velasco	UCD

• Castelo

O lugar que ocupa o castelo de Íscar foi utilizado xa, con fins defensivos desde os tempos da liña do Douro. Áchase nun cerro que domina a vila e as súas terras. Ten unha espectacular torre da homenaxe, de planta pentagonal con contrafuertes cilíndricos, e edificado sobre excelente pedra de perpiaño.

O seu interior, de diferentes plantas, con pasaxes descubertas coas obras de restauración. O piso inferior cóbrese con bóveda nervada, cuxa clave descansa sobre un groso alicerce. Todo o conxunto atópase en proceso de restauración e rehabilitación, para un posible Museo da Madeira. Desde este miradoiro natural e histórico contémplanse belas vistas da comarca Terra de Piñeirais

Tamén nesta paraxe, cada ano, a primeira fin de semana de xullo, celébrase a Feira Medieval "Mestre e Aprendiz"

• Igrexa de San Miguel. É unha construción de estilo románico do terceiro cuarto do século XI, do que só se conserva de devandita época, un ábsida, labrado en pedra de perpiaño, dividido en tres panos con columnas entregadas e no centro de cada pano, ábrese unha fiestra con dúas arquivoltas de medio punto. O resto do templo responde a unha construción máis moderna, posto que do primitivo edificio pouco máis se conserva ao ser arrasado polo lume.
• Igrexa de Santa María. Declarada monumento nacional, de estilo románico - mudéxar presenta un magnífico aspecto tanto exterior como interior. No exterior destaca notablemente o seu ábsida de ladrillo vermello macizo, típico da zona. No seu interior pódense apreciar tres naves sostidas por catro columnas cilíndricas de perpiaño. A nave central con bóveda de canón e as laterais con bóvedas vaídas. As devanditas naves desembocan no presbiterio, onde se pode admirar un gran retablo maior, plateresco, do segundo terzo do século XVI. Consta de doce pinturas sobre táboa, con escenas da vida da Virxe. No centro sitúanse dúas tallas: unha de Santa María dos Mártires, do século XVI; outra de San Pedro, do século XVIII. O resto constitúeno pequenos retablos barrocos e rococó, con tallas de diversas épocas, destacando unha Piedade gótica de alabastro de principios do século XVI.
• O Humilladero. Convertido en ermida, álzase este pequeno templo relixioso de século XVI, na saída do camiño de Portillo.

Reformado en épocas posteriores, destaca unha talla de Cristo do século XVII.

• Virxe dos Mártires. Celébrase o 13 de maio, esta é unha Festa local dedicada á patroa da vila, con celebracións de actos relixiosos e a tradicional enramada, composta de ramas de piñeiro e álamo adornadas con contas de laranxas, que os "quintos" pon na escalinata de acceso á igrexa da patroa.
• Romaría de Cristo Rei. Celébrase o luns de Pascua de Resurrección no parque do seu mesmo nome, ao redor do seu ermida. Trátase dunha xornada campestre primaveral no que, ademais dos actos puramente relixiosos no ofíciase unha misa e sácase o santo en procesión, xúntanse familias, cuadrillas de mozas e visitantes ao redor dunha boa fogueira para degustar chuletillas de lechazo.
• Festas de Agosto. Celébranse a primeira fin de semana de agosto, e son estas as festas máis populares. Arrincan coa proclamación da Raíña e as Damas das Festas, o concurso de "cortes" de xatos, e tras o chupinazo realízase un vistoso desfile de penas. Os peches, tanto polas rúas como polo campo, son unha parte importante das nosas Festas, así como as corridas de touros que se realizan pola tarde, coas primeiras figuras do momento. Son cinco días que congregan a un gran número de persoas de toda a comarca, para gozar das capeas e verbenas.
• San Miguel Arcanxo
• San José

O equipo deportivo máis representativo de Íscar, é o seu equipo de fútbol, o Club Deportivo Íscar, que actualmente milita na Terceira división española, sendo hoxe o equipo máis importante da provincia de Valladolid (exceptuando os equipos da capital). Xoga os seus partidos no Estadio San Miguel, con capacidade para 2000 espectadores.

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Íscar

• Páxina web de Íscar