Ultimato

Ultimato (en latín, ultimatum) é unha locución latina que significa literalmente "a última cousa". Un ultimato é unha resolución definitiva formulada por unha entidade, grupo ou individuo que establece un período específico para que se cumpran unhas esixencias determinadas e que veñen respaldadas por unha advertencia que será cumprida no caso de que as esixencias non se satisfagan. Un ultimato é xeralmente a demanda final dunha serie de peticións. Como tal, o tempo asignado acostuma ser pouco, e sobreenténdese que non se abrirá ningunha negociación posterior. A ameaza que respalde ao ultimato pode variar dependendo da demanda en cuestión e doutras circunstancias.

As seguintes poden atoparse comunmente:

• Na diplomacia, a ameaza é para declarar a guerra, para levar a cabo outras accións militares ou para impoñer sancións tales como restricións comerciais ou embargos.
• Nun secuestro, a ameaza é dos secuestradores para asasinar os reféns, ou polas autoridades para deter aos secuestradores pola forza.

Na vida diaria, os ultimatos son ás veces feitos tamén en varios contextos, como por exemplo en:

• Un procedemento legal (v. g. a esixencia de aceptar unha sentenza acordada de conformidade, entra a defensa e a acusación con respecto aos cargos, ou facer fronte a un xuízo.)
• Unha relación de negocios (v.g. a esixencia de aceptar determinado, prezo ou renunciar á transacción.)
• Unha relación persoal (v.g. a esixencia de que se abandone unha aventura extramatrimonial ou enfrontarse a un divorcio.)

Os ultimatos poden ser ou non legais e/ou aceptables socialmente. Son tamén unha parte frecuente do delito coñecido como extorsión. Entre os ultimatos célebres destaca o de Austria-Hungría a Serbia o 26 de xullo do 1914, o cal deu lugar a primeira guerra mundial, e tamén o emitido polos aliados ás intencións do imperio do Xapón no momento da conferencia de Potsdam no 1945.

• Recompilación de usos na prensa escritaArquivado 15 de marzo de 2016 en Wayback Machine.