xerarquía

• Etimoloxía: do latín hierarchia, do grego antigo ἱεραρχία (hierarkhía).

• Pronuncia: /ʃeɾaɾˈkia̝/ (AFI)

xerarquía (sg: xerarquía; pl: xerarquías)

1. Ordenación de elementos en orde de importancia en diferentes graos ou categorías.
2. Organización de persoas ou grupos de persoas que seguen unha relación de subordinación dentro da mesma.

• xerarca
• xerarquicamente
• xerárquico
• xerarquización
• xerarquizar

• Alemán: Hierarchie ^(de)
• Bielorruso: іерархія ^(be)
• Búlgaro: йерархия ^(bg)
• Castelán: jerarquía ^(es)
• Catalán: jerarquia ^(ca)
• Checo: hierarchie ^(cs)
• Chinés: 等级 ^(zh)
• Danés: hierarki ^(da)
• Esperanto: hierarĥio ^(eo)
• Estoniano: hierarhia ^(et)
• Francés: hiérarchie ^(fr)
• Finés: hierarkia ^(fi)
• Frisón: hiërarchy ^(fy)
• Grego: ιεραρχία ^(el)
• Húngaro: hierarchia ^(hu), rangsor ^(hu)
• Ido: hierarkio ^(io)
• Inglés: hierarchy ^(en)
• Italiano: gerarchia ^(it)
• Macedonio: хиерархија ^(mk)
• Neerlandés: hiërarchie ^(nl), rangorde ^(nl)
• Noruegués: hierarki ^(no)
• Occitano: ierarquia ^(oc)
• Papiamento: herarkia ^(pap)
• Polaco: hierarchia ^(pl)
• Portugués: hierarquia ^(pt), jerarquia ^(pt)
• Romanés: ierarhie ^(ro)
• Ruso: иерархия ^(ru)
• Sueco: hierarki ^(sv)
• Turco:  hiyerarşi ^(tr)
• Ucraíno: ієрархія ^(uk)
• Vasco: hierarkia ^(eu)
• Xeorxiano: იერარქია ^(ka)