Saltar ao contido

vir

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Grafías semellantes: Vir

Entrada incompleta

Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Etimoloxía: do galego-portugués vĩir, do latín venire, de venio, do protoitálico *gʷenjō, do protoindoeuropeo *gʷm̥yéti, composto de *gʷem- e *-yéti.

Pronuncia: [ˈbiɾ] (AFI)

Verbo

vir

Trasladarse cara ao lugar onde está o falante.
(completar)

Traducións

Conxugación

Verbo irregular da 3ª conxugación

**Formas impersoais**
Infinitivo	vir
Xerundio	vindo
Participio	vido/vindo, vidos/vindos, vida/vindas, vidas/vindas

**Formas persoais**
		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	veño	vés	vén	vimos	vides, vindes	veñen
	Copretérito	viña	viñas	viña	viñamos	viñades	viñan
	Pretérito	vin	viñeches	veu	viñemos	viñestes	viñeron
	Antepretérito	viñera	viñeras	viñera	viñeramos	viñerades	viñeran
	Futuro	virei	virás	virá	viremos	viredes	virán
	Pospretérito	viría	virías	viría	viriamos	viriades	virían
Modo Subxuntivo	Presente	veña	veñas	veña	veñamos	veñades	veñan
	Pretérito	viñese	viñeses	viñese	viñésemos	viñésedes	viñesen
	Futuro	viñer	viñeres	viñer	viñermos	viñerdes	viñeren
Modo Imperativo	Afirmativo		ven	veña¹		vide, vinde	veñan¹
Modo Imperativo	Negativo		veñas	veña¹		veñades	veñan¹
Infinitivo conxugado		vir	vires	vir	virmos	virdes	viren

¹ Vostede(s)

Etimoloxía: do neerlandés voor.

Preposición

vir

Para.

Substantivo

vir

Vento.

Substantivo

vir

Fonte.

Etimoloxía: do protoitálico *wiros, do protoindoeuropeo *wiHrós.

Substantivo

vir

Home.
- Sinónimos: mas, homo.

Etimoloxía: do galego-portugués vĩir, do latín venire, de venio, do protoitálico *gʷenjō, do protoindoeuropeo *gʷm̥yéti, composto de *gʷem- e *-yéti.

Verbo

vir

Vir.

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=vir&oldid=635851»

Categorías agochadas: