Saltar ao contido

soro

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Vexa na Galipedia o artigo acerca de «soro».

soro¹

Etimoloxía: do latín serum.

Pronuncia: [ˈso.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

soro (sg: soro; pl: soros)

Parte que permanece líquida despois da coagulación dun fluído orgánico.
(Alimentación) Líquido obtido no proceso de fabricación do queixo, despois da separación da callada.
Líquido que se separa do sangue despois que este se coagula.

Termos relacionados

Traducións

Soro do leite

Castelán: suero ^(es)
Inglés: whey ^(en)
Portugués: soro ^(pt)
Albanés: hirrë ^(sq)
Árabe: شِرْش ^(ar)
Árabe exipcio: شرش ^(arz) (šerš)
Vasco: gazur ^(eu)
Bielorruso: сыроватка ^(be)
Búlgaro: суроватка ^(bg)
Catalán: xerigot ^(ca)
Chinés: 乳清 ^(cmn) (rǔqīng)
Checo: syrovátka ^(cs)
Danés: valle ^(da)
Neerlandés: wei ^(nl)
Finés: hera ^(fi)
Francés: petit-lait ^(fr)
Xeorxiano: შრატი ^(ka)
Alemán: Molke ^(de)
Grego: ξινόγαλο ^(el), ορός γάλακτος ^(el)
Húngaro: savó ^(hu)
Islandés: mysa ^(is)
Irlandés: meadhg ^(ga)
Italiano: siero ^(it) di latte ^(it)
Xaponés: 乳清 ^(ja) (にゅうせい, nyūsei)
Coreano: 유청 ^(ko)
Latín: serum ^(la)
Luxemburgués: Wässeg ^(lb)
Macedonio: сурутка ^(mk)
Maorí: wai karera ^(mi)
Noruegués: myse ^(no)
Osetio: сулу ^(os)
Persa: آب‌پنیر ^(fa) (âb-panir)
Polaco: serwatka ^(pl)
Romanés: zer ^(ro)
Ruso: сыворотка ^(ru)
Serbocroata: сурутка ^(sh), surutka ^(sh)
Eslovaco: srvátka ^(sk)
Esloveno: sírotka ^(sl)
Baixo sorabo: serowatka ^(dsb), srowatka ^(dsb)
Alto sorabo: syrowatka ^(hsb), syrwatka ^(hsb)
Sueco: vassle ^(sv), vassla ^(sv)
Turco: kesilmiş sütün suyu ^(tr), peynir altı suyu ^(tr)
Ucraíno: сироватка ^(uk), дзер ^(uk), молочна сиворотка ^(uk)
Galés: maidd ^(cy)
Corso: seru ^(co)
Esperanto: selakto ^(eo), laktosero ^(eo)
Yiddish: סראָוועטקע ^(yi) (srovetke), סיראָוועטקע ^(yi) (sirovetke)

Soro do sangue

Castelán: suero ^(es)
Catalán: sèrum ^(ca)
Francés: sérum ^(fr)
Inglés: serum ^(en)
Portugués: soro ^(pt)
Árabe: مَصْل دَم ^(ar), مَصْل ^(ar)
Chinés: 血清 ^(cmn) (xuèqīng, xiěqīng)
Checo: sérum ^(cs)
Esperanto: serumo ^(eo)
Finés: seerumi ^(fi), veriseerumi ^(fi), verihera ^(fi)
Alemán: Serum ^(de)
Húngaro: szérum ^(hu), vérsavó ^(hu)
Italiano: siero ^(it)
Xaponés: 血清 ^(ja) (けっせい, kessei)
Coreano: 혈청 ^(ko)
Malaio: serum ^(ms)
Navajo: dił bitooʼ ^(nv)
Romanés: ser ^(ro)
Ruso: сыворотка ^(ru)
Eslovaco: sérum ^(sk)
Turco: serum ^(tr)
Vietnamita: huyết thanh ^(vi)
Baskir: һүл ^(ba)
Tártaro: сүл ^(tt)

soro²

Etimoloxía: do grego antigo σορός.

Pronuncia: [ˈso.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

soro (sg: soro; pl: soros)

(Botánica) Nos fieitos, agrupación de esporanxios no bordo ou no envés dunha fronde fértil. En moitas especies, están protexidos por unha cuberta chamada indusio.

Traducións

Soro dos fieitos

Adverbio

soro

Hoxe.

Etimoloxía: do latín serum.

Substantivo masculino

soro (sg: soro; pl: soros)

Soro.

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=soro&oldid=636286»

Categorías agochadas: