strutsur

• Etimoloxía: do nórdico antigo strúz, do latín struthio, do grego antigo στρουθίων (strouthíōn).

• Pronuncia: /ˈstɹʊsːʊɹ/, /ˈstɹʊtsʊɹ/ (AFI)

strutsur

1. (Ornitoloxía) Avestruz.

VV. AA. (1985). Føroysk-Ensk ordabók. p. 563. Nám. ISBN 9780907715221.