perfumeiro

• Pronuncia: [peɾ.fuˈmej.ɾʊ] (AFI)

perfumeiro (ms: perfumeiro; mpl: perfumeiros; fs: perfumeira; fpl: perfumeiras)

1. Persoa que elabora ou vende perfumes.

• perfumista

• Castelán: perfumista ^(es), perfumero ^(es)
• Francés: parfumeur ^(fr)
• Inglés: perfumer ^(en)
• Portugués: perfumista ^(pt), perfumeiro ^(pt)
• Chinés: (fabricante) 香水製造商 ^(cmn) (xiāngshuǐ zhìzàoshāng), (vendedor) 售香水者 ^(cmn) (shòu xiāngshuǐ zhě)
• Finés: hajuvesimyyjä ^(fi), parfymisti ^(fi)
• Alemán: Parfümeur ^(de)
• Italiano: profumiere ^(it)
• Xaponés: パフューマー ^(ja) (pafyūmā), 調香師 ^(ja) (ちょうこうし, chōkōshi)
• Coreano: 조향사 ^(ko) (johyangsa)
• Ruso: парфюме́р ^(ru) (parfjumér)
• Esperanto: parfumisto ^(eo)
• Kurdo: gulavfiroş ^(ku)
• Polaco: perfumiarz ^(pl)
• Sueco: parfymör ^(sv)
• Estoniano: parfüümitootja ^(et), parfümeeriakaupmees ^(et)
• Neerlandés: parfumeur ^(nl)