indispensable

• Etimoloxía: de dispensable e o prefixo in-.

• Pronuncia: /indispenˈsaβle̝/ (AFI)

indispensable (sg: indispensable; pl: indispensables)

1. Dise daquilo do que non se pode prescindir.
2. Que é absolutamente necesario.

• indispensábel

• Alemán: unverzichtbar ^(de)
• Castelán: indispensable ^(es).
• Chinés: 不可或缺 ^(zh)
• Francés: indispensable ^(fr).
• Grego: απαραίτητος ^(el).
• Inglés: indispensable ^(en).
• Italiano: indispensabile ^(it)
• Polaco: niezbędny ^(pl), nieodzowny ^(pl).
• Portugués: indispensável ^(pt)