fonema
Aparencia
- Etimoloxía: do francés phonème e este do polaco fonema, acuñado polo lingüista polaco Jan Niecisław Baudouin de Courtenay a partir do grego antigo φώνημα (phónema), "sonado", e este de φωνέω (phonéo), "soar", de φωνή (phoné), "voz, son".
- Pronuncia: [foˈne.ma] [foˈnɛma̝] (AFI)
fonema (sg: fonema; pl: fonemas)
- Unidade mínima de son que é percibida coma distintiva polos falantes dunha lingua.
- Exemplo: O son do "l" [l] é un fonema do galego, porque marca diferenza de significado en palabras coma "grolo" /ˈgro.lo / e "gromo" /ˈgro.mo/
.
- Exemplo: O son do "l" [l] é un fonema do galego, porque marca diferenza de significado en palabras coma "grolo" /ˈgro.lo / e "gromo" /ˈgro.mo/