esquina

• Etimoloxía: do galego-portugués esquina, probablemente do gótico *𐍃𐌺𐌹𐌽𐌰, do protoxermánico *skinō.

• Pronuncia: /esˈkina̝/ (AFI)

esquina (sg: esquina; pl: esquinas)

1. Parte saínte ou entrante que forman dúas liñas ou superficies que se cortan.
2. Zona máis próxima ao punto onde se cortan dúas liñas ou superficies.

• Baskir: мөйөш ^(ba)
• Búlgaro: ъгъл ^(bg)
• Casaco: бұрыш ^(kk)
• Castelán: esquina ^(es)
• Estoniano: nurk ^(et)
• Francés: coin ^(fr).
• Inglés: corner ^(en)
• Portugués: esquina ^(pt)