coxear

• Etimoloxía: de coxo + -ar.

• Pronuncia: /koʃeˈaɾ/ (AFI)

coxear

1. Andar inclinando o corpo máis para un lado que para o outro, ou para ambos os lados alternativamente, por non poder asentar estes con regularidade, por mor dalgún defecto ou lesión nunha perna.
   • Exemplo: Desde o accidente camiñaba coxeando.
     
     
2. Por extensión, non asentar ben algo no chan (especialmente un moble con patas).
   • Exemplo: Hai que calzar o aparador, que coxea.
     
     
3. (Figurado) Ter unha carencia nalgunha actividade, física ou intelectual, con respecto a outras.
   • Exemplo: O rapaz vai ben no colexio, pero coxea en matemáticas.
     
     

• Alemán: hinken ^(de)
• Castelán: cojear ^(es)
• Chinés: 蹒跚 ^(zh)
• Francés: boiter ^(fr), claudiquer ^(fr), clopiner ^(fr)
• Inglés: limp ^(en)
• Italiano: zoppicare ^(it)
• Portugués: coxear ^(pt)