Saltar ao contido

chin

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo

chin

(Zooloxía) Can.

Etimoloxía: do inglés medio chin, do inglés antigo cin ou ċinn, do protoxermánico *kinnuz, do protoindoeuropeo *ǵénus.

Pronuncia: [tʃɪn] (AFI)

Escoitar: «chin» (Estados Unidos de América)
(Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

chin (sg: chin; pl: chins)

(Anatomía) Queixo.

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=chin&oldid=665007»

Categorías agochadas: