cagar

• Etimoloxía: do latín caccare.

• Pronuncia: /kaˈɣaɾ/ (AFI)

cagar

1. (Coloquial) Evacuar o ventre.
   • Exemplo: A pesar da froita que tomaba non daba cagado.
     
     

• ensuciar (popular)
• evacuar (culto)
• defecar (técnico)

• Alemán: scheißen ^(de)
• Castelán: cagar ^(es)
• Catalán: cagar ^(ca)
• Chinés: 拉屎 ^(zh)
• Francés: chier ^(fr)
• Inglés: shit ^(en)
• Italiano: cagare ^(it), cacare ^(it)
• Portugués: cagar ^(pt)

1. (Coloquial) Evacuar polo ano.
   • Exemplo: Cagou un peido.
     
     
2. (Figurado e coloquial) Manchar, deslucir, botar a perder unha cousa.
   • Exemplo: Cagáchela!.
     
     

1. Defecar por un mesmo.
   • Exemplo: Do medo que pasou cagouse nos calzóns.
     
     
2. (Figurado e coloquial) Ter moito medo.
   • Exemplo: Alí estabamos, o primeiro día da oposición, todos cagados.