[go: up one dir, main page]
Saltar ao contido

bramar

do Galizionario, dicionario galego na Internet.
Galego
  • Pronuncia: /bɾaˈmaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

bramar

  1. Emitir a súa voz unha vaca ou boi ou outro ruminante.
  2. (Figurado) Facer moito ruído o mar ou o vento.
  3. (Figurado) Facer berros unha persoa.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    
Formas impersoais
Infinitivo bramar
Xerundio bramando
Participio bramado, bramada, bramados, bramadas

Formas persoais
singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo
Indicativo 		Presente bramo bramas brama bramamos bramades braman
Copretérito bramaba bramabas bramaba bramabamos bramabades bramaban
Pretérito bramei bramaches bramou bramamos bramastes bramaron
Antepretérito bramara bramaras bramara bramaramos bramarades bramaran
Futuro bramarei bramarás bramará bramaremos bramaredes bramarán
Pospretérito bramaría bramarías bramaría bramariamos bramariades bramarían
Modo
Subxuntivo 		Presente brame brames brame bramemos bramedes bramen
Pretérito bramase bramases bramase bramásemos bramásedes bramasen
Futuro bramar bramares bramar bramarmos bramardes bramaren
Modo
Imperativo 		Afirmativo brama brame1 bramemos bramade bramen1
Negativo brames brame1 bramemos bramedes bramen1
Infinitivo conxugado bramar bramares bramar bramarmos bramardes bramaren
1 Vostede(s)


Traducións


Castelán

Verbo

bramar

  1. Bramar.


Portugués

Verbo

bramar

  1. Bramar.
Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=bramar&oldid=700433»