merda

• Etimoloxía: do latín merda.

• Pronuncia: /ˈmɛɾða̝/ (AFI)

merda (sg: merda; pl: merdas)

1. Excremento; feces; bosta.
2. (Coloquial) Porcallada, sucidade.
3. (Coloquial) Persoa ou cousa desprezable.

• Africáner: stront ^(af), kak ^(af)
• Alemán: Scheiße ^(de), Scheisse ^(de)
• Cabilio: iẓẓan ^(kab)
• Castelán: mierda ^(es)
• Catalán: merda ^(ca)
• Checo: hovno ^(cs)
• Coreano: 똥 ^(ko)
• Corso: merda ^(co)
• Esperanto: merdo ^(eo)
• Francés: merde ^(fr)
• Hebreo: צואה ^(he)
• Ido: feko ^(io)
• Inglés: shit ^(en)
• Italiano: merda ^(it), cacca ^(it)
• Latín: merda ^(la)
• Letón: sūds ^(lv)
• Lituano: šūdas ^(lt)
• Neerlandés: poep ^(nl)
• Occitano: mèrda ^(oc)
• Portugués: merda ^(pt)
• Sueco: skit ^(sv)
• Xaponés: 糞 ^(ja) (kuso)

merda!

1. Expresión que mostra rabia.