Stellingmole

In stellingmole is in wynmole dy't heech genôch wêze moat, om yn de beboude kom genôch wyn fange te kinnen, de saneamde 'frije wynfang'.
Om de mole betsjinje te kinnen moat der dêrom healwei syn hichte in stelling wêze (ek wol omloop, swichtstelling, galerij, geanderij of baalje neamd), dy't om de mole hinne rint. Fan de stelling ôf betsjinnet de moolner de mole om te kruien (dat is de wjukken op de wyn draaie) en it foarlizzen fan de seilen oan de wjukken. Dêrmei is it tagelyk ek in 'bûtenkruier'.

Sadwaande is der ûnder in soad romte om mei hynder en wein of auto binnendoar ride te kinnen. De foet fan in stellingmole is meastentiids fan stien, fan de stelling ôf nei boppe ta is it faak in houten konstruksje.

Stellingmoles binne meastal nôtmoles, oaljemoles of pelmoles.

De heechste mole fan de wrâld is in stellingmole: ien fan de fiif stedsmoles fan Schiedam is oant de boppeste wjuk hast 45 meter heech.

Moles sûnder stelling, dêr't de wjukken fan hast de grûn reitsje kinne, wurde 'grûnsilers' neamd.

Mole De Bleke Dea yn Zaandijk is de âldste noch besteande houten stellingmole fan Nederlân.

De Groenendaalske Mole by Heemstede hat sels twa stellingen.

• Wikiwurdboek-side - stellingmole

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Smock mills fan Wikimedia Commons.