głowa
Étymologie
modifier- Du vieux slave глава, glava (« tête »).
Nom commun
modifier| Cas | Singulier | Pluriel | Duel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | głowa | głowy | głowje |
| Génitif | głowy | głowow | głowowu |
| Datif | głowje | głowam | głowoma |
| Accusatif | głowu | głowy | głowje |
| Instrumental | głowu | głowami | głowoma |
| Locatif | głowje | głowach | głowoma |
głowa \Prononciation ?\ féminin
- (Anatomie) Tête.
Références
modifierÉtymologie
modifierNom commun
modifier| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | głowa | głowy |
| Vocatif | głowo | głowy |
| Accusatif | głowę | głowy |
| Génitif | głowy | głow |
| Locatif | głowie | głowach |
| Datif | głowie | głowom |
| Instrumental | głową | głowami |
głowa \ɡwɔva\ féminin
- (Anatomie) Tête.
- (Botanique) Tête (de chou).
Głowa kapusty.
- Tête de chou.
Dérivés
modifier- głowica (« chapiteau »)
- główny (« capital, principal »)
- ogłowie (« bride »)
- pogłowie
- podgłówek (« traversin »)
- wezgłowie (« chevet »)
Prononciation
modifier- Pologne : écouter « głowa [ɡwɔ.va] »
Voir aussi
modifier- głowa sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
modifier- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : głowa. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « głowa », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927