Już nie umiem cieszyć się życiem... :(

aurelia_aurita Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 21:35

nerwica to paskudne choróbsko.
ja wprawdzie jej nie mam, ale doświadczyłam paru pojedynczych objawów
nerwicowych i już dziękuję za więcej... a to zamartwianie się wszystkim też znam
- z ostatnich miesięcy.
tu na forum wiele osób zmaga się z podobnymi objawami.
i często jest tak, że bardzo pomocne okazują się antydepresanty. byłaś u psychiatry?

next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 21:56

aurelia_aurita napisała:
byłaś u psychiatry?

Nie byłam... Wiesz, moja rodzina twierdzi że jak pójdę do psychiatry to wszyscy
znajomi się dowiedzą i będą myśleć że mam coś z głową nie tak.
Byłam za to u wielu lekarzy i wielu z nich twierdzi że te moje objawy mam na tle
nerwowym.
Najgorsze że doprowadziłam sie do takiego stanu że nie mogę się nigdzie wybrać
sama bo zaraz myślę że np. zacznie mnie boleć brzuch czy będę miała biegunkę czy
coś podobnego i tak się dzieje.
Teraz martwię się każdym dniem, boję się wyjść do sklepu, do kina, całymi dniami
siedzę w domu i się męczę.
- lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 22:12
  
  masz zamiar zostać męczennicą w imię ciemnogrodu?
  Jesteś dororsła czy Twoja rodzina musi wiedzieć że leczysz się u
  psychiatry?
  Masz do wyboru spieprzyć sobie życie, albo podjąć próbę wyleczenia.
  Twoje życie , Twój wybór, nikt tego za Ciebie nie zrobi a samo nie
  minie.
  Co na Twoje dolegliwości mowi Twój narzeczony, jemu też jest to
  obojętne?
  - next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 22:23
    
    Nie, jemu to nie obojętne on sie bardzo o mnie martwi. Mówi że może nie trzeba
    od razu do psychiatry jechać, może najpierw do psychologa...
    A wy jak myślicie?
    - lubba Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 22:32
      
      co myślimy, myślimy że trzeba zacząć działać, choć nie można
      zarzucić że niczego nie robisz w sprawie swojego zdrowia, wręcz
      przeciwnie, badania leki, snucie się od lekarza do lekarza,
      dlaczego ten scenariusz się nieustannie powtarza i dlaczego nie mogę
      szczerze i bez cienia wątpliwości napisać że nalepiej pomoże Ci
      psychiatra,
      ale Twoje problemy to z dużym prawdopodobieństwem działka tej
      medycznej specjalizacji
      - next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 22:43
        
        Wiecie w ciągu tego roku byłam u 9 różnych lekarzy i to kilkakrotnie, robili mi
        przeróżne badania a nawet operację bo myśleli że to główny powód moich problemów
        i co... dalej jest tak samo. Codziennie mnie mdli z tej nerwicy, mam czasem
        takie dziwne drgawki jak się czymś zdenerwuję lub się czegoś boję.
        Mam czasem wrażenie że siedzą we mnie wszystkie możliwe choroby. Siedzę na necie
        i czytam i wiecie co? wszystkie pasują do mnie i moich objawów :) Codziennie inna...
        Doszło do tego że panicznie boję się nawet swojego ślubu, czasem myślę że do
        tego czasu się nerwowo wykończę.
        Myślicie że psycholog może mi pomóc? Czy lepiej udać się do psychiatry?
        
        lubba Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 24.02.08, 22:51
        
        może do obu i sama sprawdzisz?
        moim zdaniem najlepsze byłoby 2 w 1 z przewagą psychitry,
        psycholodzy sa zbyt zabobonii w sprawie farmakoterapii, zresztą nie
        mają możliwości z niej korzystać
        
        i pozytyw da się z tego wyść , do wesela się zagoi i może być
        zupełnie kwitnąco inna sprawa czy potem będzie się jeszcze wchodzić,
        ale nte razy są już nudnawe nie te emocje co za pierwszym, ale co ja
        o tych entych razach wszysto przez to forum
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 25.02.08, 14:51
        
        > Doszło do tego że panicznie boję się nawet swojego ślubu, czasem
        myślę że do
        > tego czasu się nerwowo wykończę.
        
        A kiedy ten ślub planujecie?
        
        Powiedz, jeszcze, czy mieszkasz sama, z chłopakiem, czy z rodzicami?
        
        I jak się czujesz, kiedy myślisz o tym, że zaczniesz nowe życie
        jako żona?
        
        Tak sobie pomyslałam (mogę się mylić), że jest w twoich objawach
        taki element, że boisz się być sama. Tzn. że w efekcie objawów,
        chcesz, żeby ktoś cię pilnował, opiekował się tobą, bo możesz dostać
        mdłosci albo drgawek. Może za bardzo sugeruję się moimi własnymi
        doświadczeniami, ale to może być sygnał, że nie jesteś jeszcze
        gotowa na "dorosłosć", samodzielne życie, odpowiedzialność za
        siebie. Ślub cię trochę przeraża, ale nie wiesz, jak z tego wybrnąć
        i stąd "ucieczka" w chorobę. Bo przeciez kochasz chłopaka. Trochę
        się zabawiam w psychoanalityka i pzepraszam, jesli piszę bzdury.
        
        next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 25.02.08, 15:43
        
        Ślub planujemy za kilka miesięcy a w tym że napisałam że panicznie boję się
        swojego ślubu chodziło mi o to że się źle poczuję bo ciągle boli mnie brzuch lub
        żołądek i nie wytrzymam do końca mszy itd.
        Wszystkie te moje problemy się zaczęły jak skończyłam szkołę, przestałam widywać
        się z ludźmi i zaczęłam się zastanawiać co będzie jutro.
        Nie mam żadnych wątpliwości co do mojego ślubu, może trochę przeraża mnie wizja
        zamieszkania u męża a to spory kawałek od domu rodzinnego, nie znajomi ludzie,
        nowe środowisko...

kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 25.02.08, 14:39

> Ludzie mówią (nawet lekarz ostatnio) czym ja się martwię, mam
super rodzinę,
> kochanego chłopaka, wkrótce planujemy ślub a ja nie umiem
odpowiedzieć na to
> pytanie...

Przestań słuchać ludzi. Najgorsze w tej chorobie jest to, że traci
się kontakt ze swoimi uczuciami. Tzn. jest lęk i niepokój i poza tym
nic. Mnie też bardzo długo wydawało się, że ja się martwię bez
sensu, że przecież moje życie jest takie super. Inny by się cieszył.

Potraktuj swoje niepokoje poważnie. (wiem, że brzmi to jak dość
szalony pomysł). Zastanów się, kiedy dolegliwości się nasilają,
kiedy słabną. Czym się martwisz i dlaczego. Nie daj sobie zamknąć
ust, tym, że ludzie mówią, że powinnaś być zadowolona. To twoje
życie, nie ich i musisz sama wiedzieć, czego chcesz.

Często jest tak, że mam w sobie dużo sprzecznych uczuć. Np. kocham
mojego męża, ale wkurza mnie czasami. Ślub bardzo przeżyłam. Lęki mi
się nasiliły. Oczywiście nie widziałam związku ze ślubem, bo
przecież kocham go i wątpliwości mogłyby zepsuć moją wizję idealnego
związku. A przecież ślub jest też bardzo stresujący. Możesz się
niepokoić utratą wolności, ciężarem zobowiązania, "dorosłoscią".
Masz prawo do lęku z tego powodu i wcale nie oznacza on, że chłopaka
nie kochasz.
Oczywiście powody złego samopoczucia mogą być inne, ale z mojego
doświadczenia wynika, że takie objawy świadczą, że TOBIE coś się w
twoim życiu nie podoba. Choć obiektywnie może być super. Pomyśl o
tym.

Psychiatra i psycholog - jak najbardziej mogą pomóc. To żaden wstyd
korzystać z ich pomocy.

mala_ta Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 25.02.08, 20:23

Mnie namawiała moja pani psycholog na konsultacje u psychiatry bo uważała, że w
moim przypadku niezbędna jest farmakoterapia. Strasznie się bałam pójść do
psychiatry ale nie dawałam sobie już rady i przełamałam się i poszłam. Teraz nie
żałuję tej decyzji chociaż mam problemy z doborem leku ale mam nadzieję, że
obecny lek będzie tym dobrym i mi pomoże.
- donella Re: Żabcia........................... ............. 25.02.08, 22:01
  
  Ty weź się w garść i wal do psychiatry! Zobaczysz, że Ci pomoże.
  Psychiatra, to lekarz taki sam jak n.p. okulista.
  Żabka, rób co możesz w Swojej sprawie. Twoje życie, jest w Twoich
  rękach. Nie uważaj tego co napisałam za truizm, chociaż
  tzw.doświadczenia i "swój rozum" mam Odpisz jutro.
  donella

mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 11:03

Nerwica ma podloze psychologiczne. Pojawiaja sie odczucia somatyczne
ktore wywoluja strach. Im wiecej myslisz o odczuciach somatycznych
tym wiekszy strach.
Strach powoduje wrzody, biegunki i mdlosci.
Jesdli chcesz sie pozbyc nerwicy musisz przestac sie bac odczuc
somatycznych. Mozesz zrobic badania i przekonac sie ze Twoje
odczucia somatyczne nie maja zadnych podstaw.
Serdeczne pozdrowienia.

adavvv Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 11:49

Ale jak się przestać bać, mskaiq.
uściski
- abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 13:44
  
  Next-zabcia, jak najszybciej powinnaś pójść do psychiatry i
  psychologa. Nie rozumiem twojej rodziny, która woli, żebyś rujnowała
  sobie zdrowie, bo pójście do psychiatry to ujma. Takich ludzi trzeba
  by leczyć, bo takie podejście to dopiero wariactwo. Nie zapętlaj się
  w domysłach, nie doszukuj się kolejnych chorób, nie czytaj w
  Internecie o chorobach, tylko idź się leczyć.
  - next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 15:48
    
    Dziękuję wam kochane za wsparcie. Wiem że muszę iść do lekarza i wiem że to
    nieuniknione. Z każdym dniem jest ze mną coraz gorzej, jestem taka niespokojna w
    środku... Dziś prawie całą noc nie spałam bo rano szykował mi się wyjazd.
    Zasnęłam o 3 rano po tabletce uspokajającej :(
    Jest dokładnie tak jak piszecie badania nic nie wykazują, dziś zrobiłam kolejne,
    wydałam kolejne pieniądze i tak na pewno wyjdą ok.
    Ale powiedzcie tak szczerze czy słyszałyście o takim przypadku jak ja? Że rok
    się męczę i każdego dnia mam te same objawy?
rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 16:40

> Strach powoduje wrzody, biegunki i mdlosci.

strach nie powoduje wrzodów
wrzody wywołuje bakteria helicobacter pylori
- next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 17:56
  
  rain.dog napisała:
  
  > > Strach powoduje wrzody, biegunki i mdlosci.
  >
  > strach nie powoduje wrzodów
  > wrzody wywołuje bakteria helicobacter pylori
  
  Ooo nie zgodzę się z tobą!
  Dwukrotnie miałam badanie na obecność HP z krwi i podczas gastroskopii, wynik
  ujemny.
  - abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 26.02.08, 18:59
    
    Z tego, co wiem, stres bardzo ujemnie odbija się na przewodzie
    pokarmowym, bo powoduje zaburzenia czynnościowe. Jest taki lek o
    nazwie Sulpiryd, który jest wykorzystywany w leczeniu zarówno przez
    psychiatrów jak i gastrologów. Dziwi mnie to, że lekarze nie
    zaordynowali ci do tej pory tego medykamentu. Twój przypadek wcale
    nie jest taki odosobniony jak ci się wydaje. Powinnaś jak
    najszybciej trafić do dobrego psychiatry, który wyciszy negatywne
    skutki napięcia nerwowego i do psychologa, który pomoże ci oswoić
    się z problemami.
    - koalaa8 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 04:01
      
      >Nie umiem cieszyć się życiem... :(
      Również nie umiałam... w życiu widziałam same negatywności.
      Biegunki, mdłości pojawiały się u mnie pod wpływem strachu, wszystkiego
      panicznie się bałam, bo byłam sama ze swoimi problemami.
      Szukałam pomocy, nadaremnie, aż wreszcie pojawił się ktoś kto potrafi kochać,
      pokazał mi tych samych rzeczy piękno, że można się cieszyć życiem, kochać ludzi,
      świat, czerpać radość z życia że jestem.
      pozdrawiam
      - lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 11:23
        
        i ten sam ktoś wmowił Ci schizofrenię ...
        zachowujesz się jak ofiara sekty
        
        w zasadzie jesteś powodem dla ktorych zaczynam mieć o M. jak
        najgorsze mniemanie, do niedawna myślalam że to po prostu uparty
        dziad-wszystko-zjadł, co chce dobrze, ale wychodzi źle.
        No, ale ... jeżeli on jest w stanie wykonać takie rzetelne
        sekciarskie pranie mózgu, to zmienia postać rzeczy.
        
        oxygen1000 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 12:31
        
        do tego Koalaa8 piszesz po nocach, czyżbyś funkcjonowała w godzinach
        Maska
        popieram Lucynę
        
        lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 13:02
        
        Nick wskazuje na to że Koala żyje w kraju gdzie słoneczko wschodzi i
        zachodzi o o innej porze niż w Polsce.
        
        rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 13:10
        
        Ale, co dziwne, oboje z Maskiem mieli identyczne omamy (nb. rzadko
        pojawiające się w schizofrenii - uczucie, że jest się bitym,
        ciągniętym za włosy). Psychoza indukowana, czy co?
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 27.02.08, 21:39
        
        Ciekawa jestem, jak Masku drogi tłumaczy sobie te krytyczne wpisy.
        Podejrzewam, że tak: Wybaczcie im, bo nie wiedzą co czynią.
        A może bardziej sekciarsko: Wypędzany demon depresji odzywa się w
        forumowiczach i prześladuje pozytywnego bohatera tego forum(czytaj
        maskaig), dlatego należy odciąć się od rozumu i zawierzyć mnie -
        mistrzowi. Mask dobrze wybrał, wie co należy czuć i myśleć, a cała
        reszta błądzi tkwiąc w negatywności.
        
        koalaa8 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 28.02.08, 04:51
        
        Lucyna napisała :
        >i ten sam ktoś wmowił Ci schizofrenię ...
        >zachowujesz się jak ofiara sekty
        
        O schizofrenii dowiedziałam się od lekarza psychiatry i nie jestem ofiarą żadnej
        sekty.
        
        Do Abasi, spróbuj patrzeć na drugiego człowieka jak na przyjaciela, odejdzie
        złość, wówczas nie działasz przeciwko sobie.
        Krytykując drugiego człowieka działasz przeciwko sobie, wydaje mi się że nie
        zdajesz sobie z tego sprawy.
        >Mask dobrze wybrał, wie co należy czuć i myśleć, a cała
        > reszta błądzi tkwiąc w negatywności.
        Nie cała reszta, ja np szukam radości w życiu, mam plany które chciałabym
        realizować....
        pozdrawiam
        
        oxygen1000 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 28.02.08, 09:08
        
        Po pierwsze Koallo nie spisz po nocach, więc nie wiem jak
        funkcjonujesz w dzień,po drugie naśladując Maska daleko nie
        zajdziesz, nie jedną osobę tak wyprowadził.
        
        rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 28.02.08, 09:10
        
        koalaa8 napisała:
        nie jestem ofiarą żadne
        > j
        > sekty.
        >
        
        każda zmanipulowana ofiara tak mówi
        
        > Do Abasi, spróbuj patrzeć na drugiego człowieka jak na
        przyjaciela, odejdzie
        > złość, wówczas nie działasz przeciwko sobie.
        > Krytykując drugiego człowieka działasz przeciwko sobie, wydaje mi
        się że nie
        > zdajesz sobie z tego sprawy.
        
        Koala, spróbuj zacząć myśleć samodzielnie i nie pisać kalkami z
        Mskaiqa tylko własnymi słowami - będzie przyjemniej i
        bardziej...wiarygodnie?
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 28.02.08, 14:07
        
        Koala, ja jestem bardzo przyjacielskim człowiekiem i lubię ludzi,
        tylko mam uczulenie na głupotę, świętoszkowatość, hipokryzję i
        życzeniowe myślenie. Czy ty masz własne poglądy, czy tylko
        przedrukowujesz myślenie swojego mistrza? Coś wydaje mi się, że
        jednak to drugie.
luka.s1 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 29.02.08, 14:44

Ja się zgadzam z mskaiq całkowicie. Wpadłaś żabciu w błędny krąg
nerwicy, boisz się mdłości i biegunki i ten strach (i tylko ten
strach) powoduje, że faktycznie dostajesz mdłości itd, a to z kolei
sprawia, że jeszcze bardziej się boisz co nasila fizyczne objawy i
tak wkoło. Jeśli przestaniesz się bać objawów to one znikną, ale nie
jest to takie proste, przydałaby się pomoc np. psychoterapeuty
poznawczo-behawioralnego. Wg. mnie leczenie nerwicy, czy depresji
tylko tabletkami przypomina leczenie zęba panadolem, niby pomaga, a
tak na prawde tylko maskuje problem.
- next-zabcia Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 29.02.08, 21:41
  
  Tak też mi się wydaje że sama się nakręcam ale to już taki chyba charakter i cóż
  zrobić... Bardzo bym chciała przestać się bać ale nie potrafie i chyba sama
  sobie z tym nie poradzę. Od kilku dni jest nawet dobrze, ale chyba i tak wizyta
  u specjalisty nieunikniona.
  Mi też się wydaje że same lekarstwa mi nie pomogą bo ja muszę się przed kimś
  wygadać, przed kimś takim kto mnie zrozumie. Dużo mi dają takie rozmowy na
  forum, cieszę się że są tacy ludzie jak wy. Dziękuję :*

mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 29.02.08, 08:56

Lucynka napisala
>i ten sam ktoś wmowił Ci schizofrenię ...zachowujesz się jak ofiara
>sekty
Skad wiesz Lucynko ze ktos wmowil Koali schizofrenie? Czy
dowiedzialas sie tego od lekarza Koali albo od Koali ?
Mysle ze trzeba sie trzymac faktow a zadna z osob ktore pisza o
Koali i o mnie nie ma zadnych podstaw do tego co pisza.
Nie wiedza nic wiecej ani o Koali ani o moim zyciu niz Ty ani to co
zostalo napisane na tym forum.
Wszystkie informacje to wymysl grupy ludzi ktorzy pisza rozmaite
historie o mnie i Koali, czesto na prywatne poczty.
Serdeczne pozdrowienia.

glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 29.02.08, 23:01

> Mysle ze trzeba sie trzymac faktow a zadna z osob ktore pisza o
> Koali i o mnie nie ma zadnych podstaw do tego co pisza.
> Nie wiedza nic wiecej ani o Koali ani o moim zyciu niz Ty ani to co
> zostalo napisane na tym forum.

A ty jak piszesz o innych skad mozesz wiedziec wiecej niz ktos co ktos inny
napisze? jakie masz podstawy do swojej pisaniny o innych?

> Wszystkie informacje to wymysl grupy ludzi ktorzy pisza rozmaite
> historie o mnie i Koali, czesto na prywatne poczty.

ukladu ktory spiskuje za plecami
rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 01.03.08, 10:28

mskaiq napisał:

> Mysle ze trzeba sie trzymac faktow a zadna z osob ktore pisza o
> Koali i o mnie nie ma zadnych podstaw do tego co pisza.
> Nie wiedza nic wiecej ani o Koali ani o moim zyciu niz Ty ani to
co
> zostalo napisane na tym forum.

Wiesz co? Na Twoim miejscu nie byłabym tego taka pewna, bo świat
jest naprawdę mały, mniejszy niż Ci się wydaje, mniejszy jeszcze niż
anonimowość w internecie, a Ty na dodatek swego czasu beztrosko
rzucałeś na forum swoim imieniem i nazwiskiem.

> Wszystkie informacje to wymysl grupy ludzi ktorzy pisza rozmaite
> historie o mnie i Koali, czesto na prywatne poczty.

Ciekawe kto i do kogo te historie pisze - ja nie dostałam ani
jednej, natomiast w ubiegłym roku przyszły do mnie maile od jakiegoś
bardzo koalo-podobnego nicka, w których autorka(autor?) usilował
wyciągnąć ode mnie co ja wiem o Masku i jego "terapeutycznych
kwalifikacjach":)
- lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 01.03.08, 11:10
  
  na prywatne poczty to zdaje się Masku Ty chętnie pisujesz. Co rusz
  pojawia się jakaś osoba ktorej intensywnie na priva swoje prawdy
  forsowałeś.
  a co do Koali i Ciebie nie trzeba czytać nic więcj niż Twoje posty i
  jej posty, podobieństwa są tak wyraźne, dobór słow, te same
  argumenty, po prostu jak ktoś tu napisał - kalka. Wmawiaj głupszym
  od siebie że to tylko przypadek i że na priv się z nią nie
  kontaktujesz, i swoich prawd nie wciskasz jej do głowy.
- glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 01.03.08, 14:42
  
  a Ty na dodatek swego czasu beztrosko
  > rzucałeś na forum swoim imieniem i nazwiskiem.
  
  pamietam ten post. jakby nakrecic autobiopgrafie maska, ten post bylby pierwsza
  scena, jeszcze przed napisami.
  
  cyborg mask tlumaczy kim jest, jak go zdefiniowali. tlumaczy msk , tlumaczy ai.
  i na koncu mowi : skad sie wzielo q, nie wiem. film bym nazwal "w poszukiwaniu q"

mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 00:40

Ja nadal podaje moje nazwisko i imie, podaje rowniez gdzie zyje i
moj bezposredni adres internetowy. Nie wstydze sie niczego i nie mam
nic do ukrycia. Twierdzenie ze naleze do sekty jest nieprawdziwe i
dlatego wiem ze ktos kto rozpowszechnia nieprawdziwe twierdzenia.

Na jakiej podstawie Lucynko piszesz ze naleze do sekty? Poza tym na
jakiej podstawie piszesz ze ktos Koali wmowil schizofrenie ?
Czy masz jakis dowod na poparcie tego co piszesz, czy sprawdzilas to
z Koali lekarzem albo sprawdzilas w Australii ze naleze do sekty.
Nie odpowiedzialas na to pytanie.
Poza tym na forum bylo wiele rozmaitych podejrzen odnosnie mnie,
nawet takie ze Koala i ja to jedna osoba. Okazalo sie ze jest to
nieprawda po tym jak gazeta wyborcza sprawdzila ze te dwa niki pisza
z dwoch roznych miejsc. Wiem o tym bo gazeta pytala czy zgadzam sie
na takie sprawdzenie.
Jesli chodzi o posty to otrzymalem ich wiele. Zwykle zawieraly
nieprawdziwe informacje a Koali. Koala otrzymala rowniez wiele
postow zawierajacych pelno nieprawdziwych informacji o mnie.
Jesli chodzi o pisanie na prywatna poczte do innych ludzi to 90%
korespondencji do mnie jest inicjowana przez innych. Rain.dog jest
jedna z takich osob, napisala do mnie pierwsza.
Serdeczne pozdrowienia.

lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 11:35

nie napisalam że należysz do sekty tylko że Koala zachowuje się
jakby do niej należała, a Ty robisz ludziom iście sekciarskie pranie
mózgu, co zresztą jest prawdą.
Co do lekarza Koali to przecież pisze ciągle że sama z tego wyszła
bez leków i lekarzy, to o jakim lekarzu mówisz?
Ludzie inicjują do Ciebie maile bo piszesz jakbyś był co najmniej
wykwalifikowanym terapeutą i początkowo mają wrażenie że wiesz co
mówisz, więc piszą,a Ty wtedy "złapawszy ofiarę na haczyk"
kontynuujesz swe wiekopomne dzieło mącenia ludziom w glowach ,
wbijania w poczucie winy, wmawiania że sami mogą wyjść z każdej
choroby, bredzenia (bo to już nie gadanie) o wybieraniu
"negatywności" itd. Nie wiem co jeszcze,bo to co wiem wiem z postow
osób które Ci uwierzyły, a potem z wielkim trudem leczyly dodatkowe
rany, i ponosiły konsekwencję odwleczenia w czasie leczenia.
Twoimi dobrymi chęciami piekło jest wybrukwane Masku.
Wiem że nie powinno sie tak bezpośrednio i ostro komuś pisać, ale
delikatne aluzje czy polemiki z choćby najbardziej wiarygodnymi i
sensownymi argumentami od kilku lat calkowicie ignorujesz, i
wykręcasz wciąż kota ogonem.
Przestań się stawiać w roli terapeuty, jak jesteś zdrowy to zajmij
się swoim życiem, jak jesteś chory to pisz z pozycji osoby chorej, a
nie Boga Wszechmogącego.
i wsadź sobie w ... kieszeń te "serdeczne pozdrowienia"
- rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 11:51
  
  Mskaiq wszystkim dobrze doradzi i każdego podbuduje psychicznie,
  zwłaszcza chorego na schizofrenię:
  
  forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=33197&w=76427793
  akurat na tamtym forum powinni cię dawno już zabanować
  - glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 12:16
    
    a to niby czemu, schizofrenicy to nie przedszkolani, wkurza mnie ten paternalizm
    twoj wobec tamteo forum jak trist wobec sneepera.
    - abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 13:13
      
      Glupio_ze_psu_podbieram,_zarcie trafnie zdefiniował postawę Maska,
      paternalizm to jest to, co Mask ćwiczy na skołowanych depresyjnych.
      Przekonuje delikwenta, że jest wszechmocny, bo pokonał wszystkie
      choroby, wszechwiedzący a słuchanie go, to najlepsza droga do
      samouleczenia. Lucyna też świetnie wyłożyła, co i jak. Ciekawa
      jestem czy Mask, choć na chwilę zastanowi się nad jej racjami, ale
      doświadczenie każe mi w to wątpić. Wydaje mi się, że Mask nie
      podejmie rzuconej rękawicy, zniknie na chwilę a potem znowu będzie
      zbawiał świat na swoją modłę.
      - nienill Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 13:38
        
        abasia471 napisała:
        
        Ciekawa
        > jestem czy Mask, choć na chwilę zastanowi się nad jej racjami, ale
        > doświadczenie każe mi w to wątpić. Wydaje mi się, że Mask nie
        > podejmie rzuconej rękawicy, zniknie na chwilę a potem znowu będzie
        > zbawiał świat na swoją modłę.
        łaaał... czyli doswiadczenie czasami jednak przydaje sie w zyciu. a
        juz myslalam, ze ty uprawiasz te krucjate, bo naprawde wierzysz, ze
        mask sie zmieni..... uffff.....
        
        potrafie zrozumiec, ze pan E. probuje dyskutowac z maskiem, bo po
        prostu znalazl sobie takie hobby i tyle.
        nie potrafie zrozumiec, dlaczego taka... hmm... powazna,
        doswiadczona, zrownowazona, poukladana (bo za taka sie uwazasz, a
        nikt z forum nie moze powiedziec, ze zna cie lepiej niz ty sama)
        osoba, ktora odnalazla (dzieki terapii) spokoj i ukojenie tak bardzo
        angazuje sie emocjonalnie w tego rodzaju glupie pyskowki.
        po co ci to, absolutnie zdrowa kobieto?
        
        nie musisz odpowiadac, nie o to mi chodzi. tak sobie tylko to
        napisalam, bo tyle razy paplałas o zaklamaniu, wyparciu i swoim
        niesamowitym zdrowiu psychicznym oraz o tym, ze do maska nic nie
        dociera, ze az mi sie przelalo...
        
        glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 13:48
        
        skoro juz panna osiagnela swoje przeznaczenie, to dobnbrze. to nie pani wojna.
        ale prosze nie patrzec z wyzszoscia szwajcara na barbarzyncow walczacych.
        
        nienill Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 13:57
        
        glupio_ze_psu_podbieram_zarcie napisał:
        
        > skoro juz panna osiagnela swoje przeznaczenie, to dobnbrze.
        jasssneee.... obraz sie na mnie smiertelnie i wypominaj mi to teraz
        do konca zycia
        
        a moze tym razem to ja napisze, zebys sie nie przejmowal, bo to
        tylko moj borderlajn i wszystko bedzie ok????
        
        to nie pani wojna.
        > ale prosze nie patrzec z wyzszoscia szwajcara na barbarzyncow
        walczacych.
        to nie bylo do ciebie tylko do baski, wiec udaje, ze nie wiem do
        czego pijesz.
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 14:45
        
        nienill napisala
        >prostu znalazl sobie takie hobby i tyle.
        
        A nie przyszło ci do głowy, że ja również mam powód - hobbistycznie
        traktowana walka z samozwańczym mentorem.
        
        >nie potrafie zrozumiec, dlaczego taka... hmm... powazna
        doswiadczona, zrownowazona, >poukladana (bo za taka sie uwazasz, a
        >nikt z forum nie moze powiedziec, ze zna cie lepiej niz ty sama)
        >osoba, ktora odnalazla (dzieki terapii) spokoj i ukojenie tak
        bardzo
        >angazuje sie emocjonalnie w tego rodzaju glupie pyskowki.
        
        Odpuść sobie, naprawdę nie musisz mnie rozumieć, szczególnie, że mi
        nie zależy na twoim zrozumieniu. Uspokoję cię tylko, że nie jestem
        zaangażowana emocjonalnie w te polemiki, więc absolutnie sobie nie
        szkodzę, jeżeli to by cię martwiło.
        
        >po co ci to, absolutnie zdrowa kobieto?
        
        Sama się zastanawiam. Może po to, żebyś miała okazję się
        uzłośliwiać. Podoba ci się taki powód?
        
        >nie musisz odpowiadac, nie o to mi chodzi. tak sobie tylko to
        >napisalam,
        
        Przyjmij, że ja też sobie tak tylko piszę.
        
        >swoim niesamowitym zdrowiu psychicznym
        
        O, tu już konfabulujesz koleżanko, bo nigdy tak nie pisałam, ale jak
        chcesz możesz uważać mnie za niesamowicie zdrową, nie mam nic
        przeciwko temu.
      - glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 13:44
        
        uwazam ze forum schizofrenia ma calkiem prezny odzial anty maskowy. sa sprytni.
        uwazam ze dawanie im oslony antymaskowej jest nie na miejscu, gdyz wlasnie tam
        pan mask moze poniesc spore straty. a nic tak dobrze nie leczy narcyza jak
        kleska. my tu na forumie, mamy baske, ktora jest naszym bulteirerem na maska. a
        tak musimy sie wspierac posilkami ze schizofrenii.
    - tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 18:13
      
      schizofrenicy to nie przedszkolani, wkurza mnie ten paternaliz
      > m
      > twoj wobec tamteo forum jak trist wobec sneepera.
      
      no i niech Pana wkurza dalej, nie ma problemu. ale jesli nie chce
      Pan zrozumiec, ze facet niemal nie wychodzacy z psychozy, z
      kilkunastoma pobytami w szpitalu na koncie zasluguje na wieksza
      wyrozumialosc, niz pozostali bywalcy FD, to jednak troche sie dziwie
    - tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 18:25
      
      wrocilam wlasnie z kina i jestem pod wrazeniem sceny finalowej
      filmu "katyn" moze wiec bede nieco patetyczna. powiem krotko: jak
      dla mnie stworzyliscie tu wirtualny pluton egzekucyjny. zawsze
      nalezalam do grona krytykow Maska, ale nie moge nie napisac, ze to
      stadne wdeptanie czlowieka w bloto przeczytalam ze sporym
      zazenowaniem.
      trudno nie zauwazyc, ze kontakt z rzeczywistscia Pana Maska nie jest
      perfekcyjny. to powinno jednak mitygowac choc troche krwawe
      instynkty szanowanych przeze mnie oponentow tej barwnej postaci
      - glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 18:42
        
        > stadne wdeptanie czlowieka w bloto przeczytalam ze sporym
        > zazenowaniem.
        
        a gdzie tu w bloto wdeptuja. chcial linka, i wmawial ze nienawiscia kieruja sie
        ci co pisza ze czegos nie pisal, to dostal. chce sobie robic dobrze kosztem
        czyims to ja sobie porobie dobrze kosztem jego. nie lubie jak sie ze mnie robi
        wariata. za duzo robiono.
        
        tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 18:50
        
        wolalam Pana wystepy solowe niz druzynowe
        
        glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 19:00
        
        przybral pan mask role pasterza owieczek, to sila rzeczy zostaje sam jeden, a
        owieczek jest wiele.
        
        glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 19:23
        
        nieladnie sie zachowalem, nie tak jak powinienem. ale on prowokuje swoim
        zachowaniem do tego, do tego zeby odbic pileczke. jak nie ma wspolczucia dla
        siebie, powinien go dostac wiecej od innych, ale prowokuje swoim pisaniem o
        innych wmawianiem im roznych rzeczy, zeby nie dostac go wcale.
        
        glupio_ze_psu_podbieram_zarcie Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 19:27
        
        ten paternalizm w stosunku do sneepera to nie wyrozumialosc, tylko traktowanie
        go z gory. a on nie zasluguje na to, jest calkiem trzezwy. i kontaktowy. a mask
        wogole. chyba zaczyna zalugiwac na pateralizm.
        
        tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 19:59
        
        nie traktuje wcale Sneepera z gory. jest autorem wielu niezrownanych
        wywodow i bon motow, za ktore go bardzo lubie i cenie. wprawdzie
        zupelnie mi nie po drodze z roznymi jego pogladami, ale nigdy mi nie
        przyszlo do glowy, zeby rozpoczac z nim polemike
        
        a atakowanie Maska w imieniu jakichs jego domniemanych ofiar tez
        mozna nazwac paternalizmem. tyle ze ta ostatnia uwaga nie dotyczy
        Pana tylko kol.druzynowej
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 21:32
        
        Miałam jednak rację, że Tristezza jest tchórzliwą hipokrytką i
        najchętniej wrzuca ludziom przez ogródek. Jej ubolewanie nad Maskiem
        i podziw dla Snepera są jednego gatunku - wyższościowa mania przez
        nią przemawia.
rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 02.03.08, 12:05

mskaiq napisał:

> Ja nadal podaje moje nazwisko i imie, podaje rowniez gdzie zyje i
> moj bezposredni adres internetowy. Nie wstydze sie niczego i nie
mam
> nic do ukrycia.

Tym bardziej nie powinienes się dziwić, że ktoś może wiedzieć o
Tobie więcej niż tylko to, co napisałes na forum. Prawda?
- mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 10:04
  
  Nie mam nic do ukrycia Rain.dog. Nie mozna sie o mnie dowiedziec
  niczego innego niz pisalem.
  Jesli ktos wie o mnie wiecej to moze wie gdzie obecnie pracuje ? To
  chyba bardzo proste pytanie.
  Serdeczne pozdrowienia.
  - rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 11:54
    
    Nie mozna sie o mnie dowiedziec
    > niczego innego niz pisalem.
    
    wiesz, dziwny jesteś. Podajesz publicznie swoje imie, nazwisko,
    móiwsz gdzie mieszkasz itp. A nie mieszkasz na pustyni - znają Cie
    różni ludzie, znajomi, rodzina, oni też znają innych ludzi a oni
    kolejnych...w Polsce, w Australii...
    ja plotek nie rozsiewam i nie mam zamiaru - ani na forum ani w
    prywatnej poczcie. ale Twoje złudzenia, że nikt nie może wiedzieć o
    Tobie nic ponadto, co piszesz, są naiwne.Świat jest mały, powtarzam.
    - abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 12:20
      
      Wiesz dobrze, że publicznie nikt nie poda nicków tych osób, bo to
      nieetyczne i dlatego tak się domagasz dowodów. Ja znam dwie takie
      osoby. Jedna z nich była częstym gościem tego forum, wymieniałyśmy
      prywatną korespondencję, ale ostatnio nie bywa tu i nie wiem, co się
      z nią dzieje. Z drugą dziewczyną utrzymuję kontakt do dziś. Moje
      ataki na ciebie są podyktowane znajomością ich historii i dodatkowym
      cierpieniem jakie im zafundowałeś. Mógłbyś naprawdę wykazać się
      większą uczciwością i przynajmniej nie zapierać się swoich czynów.
      Nie stać cię na to? Spróbuj wybrać pozytywnie, pamiętaj kłamstwo
      przynosi negatywność, negatywność to choroba a ty wybierasz zdrowie -
      to mój apel do ciebie, napisany w twoim stylu.

mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 09:53

Na tym forum bylem niejednokrotnie oskarzony o to ze naleze do
sekty. Ciesze sie ze nie uwazasz ze naleze do sekty le na jakiej
podstawie piszesz o tym ze robie komus sekciarskie pranie mozgu. Czy
napisala Ci o tym Koala? Mysle ze nie wiesz o czym rozmawiam z Koala
i nikt tego nie wie wiec skad bierze sie stwierdzenie ze robie
sekciarskie pranie mozgu?

Na jakiej podstawie piszesz ze ktos wmowil Koali schizofrenię. Koala
miala stwierdzona schizofrenie trzykrotnie przez trzech roznych
lekarzy. Prawda jest ze nie bierze lekow ale radzi sobie swietnie.
Decyzje o nie braniu lekow podjela wiele lat temu, bez mojego
wplywu.
Ostatnio rozpoczela prace, wychowuje dziecko i jest wspaniala matka.
Nadal pojawiaja sie u niej zludzenia a takze glosy ale zludzenia nie
wywoluja juz wiecej paniki i strachu na granicy dzialan
samobojczych. Wie ze sa to zludzenia i coraz mniej sie ich boi,
podobnie jak glosow.
Radzi sobie coraz lepiej ze strachem, zalem i zloscia. Jest
pozytywna, odzyskala radosc zycia i jego sens.

Piszesz ze lapie ofiare na haczyk i kontynuje dzielo macenia ludziom
w glowie. Nie lapie na nikogo na haczyk, kiedys pisalas do mnie wiec
wiesz jak pisze. Przedstawiam moj punkt widzenia podobnie jak Ty
przedstawiasz Swoj. Jedni sie z nim zgadzaja inni nie. Poza tym nie
przedstawiam sie nigdzie ze jestem terapeta, czy znasz jakis post
gdzie to zrobilem?

Napisalas
>Nie wiem co jeszcze,bo to co wiem wiem z postow osób które Ci
>uwierzyły, a potem z wielkim trudem leczyly dodatkowe rany, i
>ponosiły konsekwencję odwleczenia w czasie leczenia.
Czy mozesz napisac jakie osoby leczyly dodatkowe rany i jakie to
byly rany.
Serdeczne pozdrowienia.

rain.dog Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 12:32

> Czy mozesz napisac jakie osoby leczyly dodatkowe rany i jakie to
> byly rany.

Sam wiesz, więc po co prowokujesz. Te osoby same o tym kiedyś mówiły
na forum.
- tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 14:42
  
  droga Rain.dog, ja tez znam jedna z tych osob: bardzo inteligentna,
  wyksztalcona z silna maskofobia. na zakrecie zyciowym nawiazala
  kontakt z Maskiem i po dluzszej znajomosci wirtualnej uznala, ze
  dala sie wkrecic. bardzo ja lubie, ale na jej miejscu mialabym
  pretensje do siebie, a nie do Mistrza, bo przeciez jaki jest kon
  kazdy widzi.
  
  druga z tych osob to legenda forum, ktorej podobno Mask sporo kiedys
  pomogl w sprawach zyciowych
  
  dziwie Ci sie, ze w towarzystwie kol.bulterierki chce Ci sie tak
  sekowac tego pana. on najwyrazniej sam potrzebuje pomocy
- tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 15:39
  
  i jeszcze jedno: jesli Ty rowniez korespondowalas z Maskiem, to moze
  napisz, czy Ty tez uwazasz sie za osobe pokrzywdzona i co Ci zlego
  zrobil, o ile zrobil
  
  te wszystkie insynuacje o praniu mozgow i sektach sa troche
  smieszne, a troche straszne. moim zdaniem kazdemu wolno prac swoj
  mozg tam gdzie mu to najlepiej pasuje: u psychoterapeuty z licencja
  badz bez, u psychiatry mniej lub bardziej niekompetentnego, metoda
  chalupnicza itd. nikt na nikim tego prania sila nie wymusza, Mask o
  ile mi wiadomo tez nie zmusza nikogo do korespondencji
  - lucyna_n z ciekawości zapytam 03.03.08, 16:07
    
    z czystej przekory stanęłaś po stronie Maska, czy naprawdę nie
    widzisz nic złego w tym co on pisze?
    oprocz ofiar wymienionych bylo kilka innych, swego czasu sie dość
    naodpowiadalam na maile i porostowalam te banialuki.
    Jednakowoż postanowilam Maskowi w drogę nie wchodzić, bo mimo
    wszystko wydawal mi się poczciwy, ale duet Mask-Koala jednak zapalił
    czerwone światełko. Póki tam sobie o tych pompkach pisal to jeszcze,
    ale teraz brnie w rady awykonalne a co tu dużo mowić jest dla wielu
    osob bardzo sugestywny i wydaje się czlowiekiem rozumiejącym
    problem. Mam nadzieję że tylko depresyjnie czarnowidzę, ale jakoś
    niepodoba mi się to wszystko. Wcale nie chcę naskakiwać na Maska,
    wiele razy go zresztą bronilam .Chcialabym jednak żeby choć trochę
    zrozumiał, żeby powiększył wiedzę na temat depresji, a wtedy jego
    cierpliwość moglaby być wielu osobom pomocna, teraz to raczej
    przypomina starczy upór. Musiałby jednak odlożyć na bok dumę i
    uznać że w wielu sprawach nie miał racji, albo miał ją tylko
    częściowo. Ponieważ nie wydaje mi się żeby to było możliwe, ja
    kończę temat, bo zwyczajnie nie mam takiej cierpliwości i nie
    potrafię milon razy przytaczać tych samych argumentow ubieranych w
    jak najjaśniejszą formę , gdy ktoś dalej głupa rżnie.
    Gorzej niż troll.
    - tristezza Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 17:00
      
      byc moze jest w tym jakis element przekory, ale na pewno nie jest to
      przekora w stanie czystym. ja tez wielkorotnie zartowalam sobie z
      Maska i nie czuje sie wobec niego calkiem w porzadku. moim zdaniem
      to jest tak: Mask odcial sie calkowicie od wlasnych emocji, ale
      oczywiscie nie zdaje sobie z tego sprawy. jest kompletnie anaukowy,
      pamietam jak mnie kiedys zaskoczylo, ze on nie rozumial znaczenia
      slowa remisja. i chociaz na temat depresji czy schizofrenii wie
      naprawde niewiele nie przeszkadza mu to czuc sie ekspertem. w sumie
      uprawia cos w rodzaju medycyny niekonwencjonalnej. wszelkie polemiki
      z nim sa kompletnie jalowe, bo on jest impregnowany na argumenty.
      robi jednak na mnie wrazenie przyzwoitego czlowieka, ktoremu wydaje
      sie, ze spelnia misje pomagajac ludziom chorym czy zagubionym.
      wiekszosc z nas jego posty smiesza lub irytuja, ale od czasu do
      czasu ktos sie jego radami czuje usatysfakcjonowany. czy komus
      szkodzi nie wiem, w koncu wszelkie rady przyjmujemy na wlasna
      odpowiedzialnosc. nie wykluczam jednak, ze mogl komus pomoc, w
      kazdym razie na forum wielokrotnie mu dziekowano za wypowiedzi.
      a teraz sedno moich watpliwosci: podobnie jak sporo ludzi z tego
      forum przegryzlam sie w zyciu przez rozne podreczniki psychiatrii i
      psychologii. chyba nikomu z nas specjalnie to nie pomoglo. Mask
      biega natomiast po plazy, zdrowo sie odzywia i czuje sie czlowiekiem
      spelnionym. nie wiem, moze taki rodzaj lobotomii w sferze emocji
      jest jakims sposobem przystosowania? nie kazdemu to pasuje, ale
      jesli komus pasuje, to czy trzeba koniecznie go wyprowadzac z bledu?
      jedni czytaja prousta inni harlequiny, podejrzewam, ze ci drudzy sa
      szczesliwsi. jesli adepci nauk Maska potrafia tak jak on powiedziec:
      ilez to radosci tak sobie biec bez problemow, to czy nalezy ich
      przed tym chronic?
      - lucyna_n Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 17:37
        
        w ogólności też tak to widzę, ale...
        chronić by trzeba, a przynajmniej ja się głupio poczuwam do tego,
        przed:
        - trwaniem dalej w toksycznych związkach, (większość maili do mnie
        na ten temat)
        - poczuciem winy wobec innych że się nie poświęca np będąć z osobą
        która Cię poniża, lub mieszkając z ojcem alkoholikiem, nie podjąć
        misji ratowania nieszczęsnego, choćby kosztem wlasnego życia.
        - poczuciem winy że się samemu nie potrafi wyjść z depresji nie ma
        się siły np biegać czy w inny sposób uaktywniać, albo przełamać
        fobii, a przecież wystarczy chcieć.
        - odstawieniem lekarstw bez konsultacji z lekarzem "bo one tylko
        szkodzą, nic nie dają"
        - wmawianiem że choroby i zaburzenia psychiczne są spowodowane
        świadomym wyborem "negatywności"
        
        rain.dog Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 18:33
        
        Tristezzo, masz złe dni jak widzę. Bywa.
        Co do mnie, to nie szukałam w Masku terapeuty ani oczekiwałam
        pomocy, rany boskie, skąd Ci to do głowy wpadło? Na początku
        czytając go uznałam, że to facet strasznie zakręcony w sobie, który
        wpadł kiedyś w ciężki kryzys życiowy i musiał jakoś na nowo sobie tą
        rzeczywistośc stworzyć, a fora internetowe i "pomagactwo" na nich
        jest dla niego taką podtrzymującą autoterapią. Napisałam do Maska na
        temat schizofrenii, bo wydało mi się, że nie wie o czym pisze i może
        by poczytał o tej chorobie. I po kilku mailach wymiękłam i dałam
        sobie spokoj.
        I podpisuję się pod Lucyną. Gdyby Mask pisał tylko o tym, że jest
        spełniony, bo biega po plaży nad oceanem, zdrowo się odżywia i jest
        pozytywny, to nie byłoby w ogóle tematu.
        I chyba nie zawsze do końca jest tak, że każdy może sobie wybrać,
        kogo kupi a kogo nie - tutaj, jak i do terapeutów, trafiaja nie
        tylko starzy depresyjni wyjadacze, ale ludzie z nagle potrzaskaną
        psychiką, świeży i zieleni, czyli idealne obiekty do
        psychomanipulacji. I potrafią łyknąc cokolwiek, co chcieliby akurat
        usłyszeć. Dlatego uprawiam, krytykowany(może i słusznie) paternalizm
        wobec forum schizofrenia - bo ci chorzy wydają się najbardziej
        bezbronni, najbardziej podatni na zranienie.
        A jedna z "ofiar" Maska pisała, że gdy chciała zakończyć tę jego
        wirtualną terapię, dostała maile grożące, że bez niego sobie nie
        poradzi i jeszcze ciekawsze historie. Nie będę pisała za kogoś -
        jesli zechce, sama sie odezwie.
        
        tristezza Re: z ciekawości zapytam 04.03.08, 10:52
        
        Rain.dog nie mam jakichs szczegolnych dni, mam tylko watpliwosci, a
        ten zmasowany atak z watkami sekt, privow, ofiar itd. wydal mi sie
        niesmaczny. Mask napisal, ze korespondowalas z nim, a Ty sie w ogole
        do tego nie ustosunkowalas, co wydalo mi sie dziwne. nie typowalabym
        Cie na klientke Maska, po prostu zaskoczyl mnie fakt, ze sie do
        niego zwracalas poza forum.
        co do tych domniemanych ofiar: nie wiem, to wszystko sa wiadomosci z
        drugiej reki, nie kupujacy negatywnosci Mask, ktory grozi....jakos
        mi sie to szczegolnie prawdopodobne nie wydaje, ale co ja tam wiem
        
        pszczole Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 18:56
        
        - odstawieniem lekarstw bez konsultacji z lekarzem "bo one tylko
        > szkodzą, nic nie dają"
        
        tego nie pisal
        
        > - wmawianiem że choroby i zaburzenia psychiczne są spowodowane
        > świadomym wyborem "negatywności"
        
        ten element nauki maska bardzo mi sie podoba. mask pisze jedna sluszna rzecz,
        wrecz kluczowa dla wielu problemow : nie oceniać. i jednoczesnie wszystko co
        pisze jest zaprzeczeniem tego. ocenia emocje, wymysla negatywnosci,
        pozytywnosci, cale jego pisarstwo sprowadza sie do oceny.
        
        lucyna_n Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 19:14
        
        pisał, pisał, dawno bo dawno ale argumentował przeciw lekom , także w
        leczeniu schizofrenii
        
        tristezza Re: z ciekawości zapytam 04.03.08, 10:38
        
        rozumiem Lucy Twoje szlachetne intencje i wlasciwie tez sie z Toba z
        grubsza zgadzam. podziwialam zawsze Twoja powsciagliwosc w
        recenzowaniu nauk Maska, najwyrazniej tamy puscily. wydaje mi sie
        jednak, ze to wszystko nie jest takie jednoznaczne i w sumie cholera
        wie, czy on naprawde jest taki szkodliwy, a kto inny pomocny. nie
        chce mi sie rozpisywac, ale wezmy Twoj pierwszy przyklad trwania w
        toksycznych zwiazkach. jasne, ze na zdrowy rozum w takich zwiazkach
        trwac nie nalezy, ale przeciez z wielu powodow czesto wcale nie jest
        latwo sie z nich wywiklac. ludzie pisza dramatyczne posty w chwili
        desperacji, my radzimy rzuc to w diably i uciekaj jak najdalej, ale
        przeciez te osoby najczesciej nie sa zdolne z powodow
        psychologicznych czy/i ekonomicznych do takich radykalnych
        rozwiazan. takie rady tez moga byc szkodliwe, jesli sa dla kogos
        niekwykonalne. a Mask radzi cos, co czesto moze byc bardziej na
        miare mozliwosci osoby w kryzysie. kogos bardziej zdoluje, ale kogos
        uspokoi i troche pokrzepi.
        co do odsylania kazdego czlowieka z objawami depresji do lekarza,
        tez mam watpliwosci. podejrzewam, ze czesc osob, ktore prosza o rade
        zostaje wkrecona w kariere pacjenta psychiatrycznego zupelnie
        niepotrzebnie, ze te osoby poradzilyby tez sobie bez lekow. nie wiem
        Lucy jak Ty, jestes ode mnie przeciez znacznie mlodsza, ale
        ja im dluzej zyje na tym swiecie, tym mam wiecej watpliwosci
      - dolor Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 17:38
        
        A jednak efekty są, Mask zaczął używać wyszukiwarki, kto wie, czym się to skończy...
        
        pszczole Re: z ciekawości zapytam 03.03.08, 18:58
        
        noblem. oto powstaje sztuczna inteligencja. scisle zaprogramowana maszyna,
        zaczyna sama wyszukiwac informacje.
  - pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 18:51
    
    uwazam ze gdyby maska nie bylo na forum, nalezaloby go wymyslic. jest idealny.
    - pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 23:22
      
      nie uwazam, ze czytajacy harlekiny sa bardziej szczesliwsi od czytajacych
      prousta. jakos czytelniczki harlekinow bardziej mi sie kojarza ze zmeczonymi
      kobietami w pociagach podmiejskich wracajacymi do domu. a prousta to czytaja
      dzieci z dobrych domow, glosujacych na unie wolnosci, co na wakacje jezdza, do
      kawiarni z bracia studencka uczeszczaja, i maja fjuczer w oczach.
      - pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 23:51
        
        >a teraz sedno moich watpliwosci: podobnie jak sporo ludzi z tego
        >forum przegryzlam sie w zyciu przez rozne podreczniki psychiatrii i
        >psychologii. chyba nikomu z nas specjalnie to nie pomoglo. Mask
        >biega natomiast po plazy, zdrowo sie odzywia i czuje sie czlowiekiem
        >spelnionym. nie wiem, moze taki rodzaj lobotomii w sferze emocji
        >jest jakims sposobem przystosowania? nie kazdemu to pasuje, ale
        >jesli komus pasuje, to czy trzeba koniecznie go wyprowadzac z bledu?
        >jedni czytaja prousta inni harlequiny, podejrzewam, ze ci drudzy sa
        >szczesliwsi. jesli adepci nauk Maska potrafia tak jak on powiedziec:
        >ilez to radosci tak sobie biec bez problemow, to czy nalezy ich
        >przed tym chronic?
        
        to nie chodzi o ochrone kogos, przeciez nikt nie pisze zeby dac mu bana. tu
        chodzi o ochrone siebie. problem z panem maskiem jest taki, ze ma zmanipulowana
        swiadomosc, ktora manipuluje. dlatego budzi sprzeciw. powiem szczerze mi nigdy
        nie bylo po drodze z roznymi krytykami maska na forum, te spory o endogenna,
        leki, ze depresja to choroba ktora leczy lekarz, to nie moje spory, rzekomo
        endogennych to tu pewnie na parcach jednej reki policzyc mozna. mnie zawsze
        razily raczej jego sposob pisania, kwestie psychologiczne, ktore nierzadko ci
        sami ludzie ktorzy sie spierali sie z nim o leki, sami jakos takze uznawali je
        za swoje.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 03.03.08, 23:59
        
        mask jest idealnym obiektem do przeniesienia. bez tego rzekomo terapii nie ma. i
        dlatego on naprawde pomaga, choc pewnie nie tak jakby chcial.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:11
        
        w gazecie pisalo o wyborach w USA. amerykanski kandydat republikanow, mowil z
        duma jak walczyl w wietnamie za kraj, byl ranny, i mial pretensje ze jego
        rowiesnicy w tym czasie palili trawe, sluchali rocka i kopulowali. i jakis
        milosnik demokratow napisal mu po prostu : no coz stary, po prostu obstawiles
        zlego konia, zly wybor.
        
        podobnie widze to jak mask jest glanowany. zapewne ma szlachetne intencje, ale
        po prostu wybral zle wartosci.
        
        nie chce rozmawiac, to ludzie mu obsmarowuja tylek i pisza o nim w trzeciej
        osobie. chce byc samotnym sprawiedliwym w dzunglii depresji to jest. po prostu
        bardzo ciezko sie pomylil.
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:14
        
        Dla mnie najbardziej denerwujące jest to jego "ignorowanie
        negatywności". Matka mnie tego całe życie uczyła. Od kiedy pamiętam,
        było: nie płacz, uśmiechnij się, przestań się mazać, nie przesadzaj,
        tak nie można, trzeba być silnym, nie dasz sobie rady w życiu, jak
        taka będziesz itd. Krótko mówiąć wybierz pozytywność. To mnie bardzo
        bardzo głęboko rani. Bo kiedy ktoś mówi, że mu źle, to wypada
        zapytać: dlaczego. I nie ma zanaczenia, czy to jest depresja, czy
        inne smutki. Dlatego rady maska to dla mnie podobna sytuacja, gdyby
        ktoś zapłakany przyszedł i powiedział, że ukochana osoba mu umarła,
        a on na to "pobiegaj po plaży, nie poddawaj się żalowi". Nie, tak
        nie można. Cudze uczucia trzeba choć trochę szanować.
        
        Często na tym forum wraca temat przesadnego reagowania, nadmiernego,
        nieracjonalnego smutku. Ja coraz częsciej skłaniam się do tego, że
        to wszystko jest bardzo adekwatne i nieprzesadzone cierpienie. Że
        ludziom się naprawdę krzywda dzieje. Osobista, indywidualna krzywda.
        Bardzo często ciągnąca się latami, zaczynająca się od rodziców,
        którzy nie kochali.
        
        Chyba nie trzymam się tematu. Trudno. Późno już.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:22
        
        > Dla mnie najbardziej denerwujące jest to jego "ignorowanie
        > negatywności"
        
        to taki lęk przed diabłem. wiecznym cierpieniem. a mozna sprawdzic ze diabla nie
        ma. emocje nie trwaja wiecznie, sa i mijaja. jesli sie bedzie ich unikalo to
        bedzie sie uppychalo w sobie jak ogorki w sloiku i kisilo. wtedy rzeczywiscie
        tworzy sie pieklo.
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:28
        
        > to taki lęk przed diabłem. wiecznym cierpieniem.
        
        No bo to tak trochę jest. jakby skoczyć w przepaść. I łudzić się, że
        się to przeżyje. Żeby sprawdzić, że tego diabła nie ma to trzeba
        naprawdę zaryzykować. Pamietam po jakiejś terapii wyszłam od
        kobiety, wsiadłam do samochodu i ryczałam, długo, cholernie długo.
        Potem jechałam samochodem, tez płacząc i był taki moment, że bałam
        się potwornie, że nie przestanę, że po co mi było wracanie do tego.
        W takiej chwili, jakby Mask wyskoczył ze swoimi radami, to może bym
        i posłuchała.
        
        To jest jedyna rzecz, której nie rozumiem, jak to się dzieje, że nie
        hamowane emocje znikają, wyczerpują się.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:35
        
        > To jest jedyna rzecz, której nie rozumiem, jak to się dzieje, że nie
        > hamowane emocje znikają, wyczerpują się.
        
        no bo taka ich natura. hamowane tez chyba nie tyle trwaja, co skutki hamowania
        odciskaja sie na trwajacej wiecznie osobowosci.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:38
        
        a wogole kontreformacjo mialas juz stad wypad robic. szczerze mowiac, nie tylko
        chora nie jestes, ale na moj gust nawet wzorcem zdrowia psychicznego jak cie
        widzialem, rzadkim we wszechswiecie. wiec wypad z foruma!!!! to wolny forum dla
        swirow.
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:41
        
        Jak ja cię widziałam to też na chorego nie wyglądałeś.
        
        Nie ważne. To wredne i podłe co piszesz. Obrażam się.
        
        pszczole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:45
        
        mam oficjalne F60 i to 3
        
        aurelia_aurita Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:47
        
        tak sobie was czytam, zerkając raz poraz sponad Bastionu Kinga.
        jaka miła pogawędka :)
        
        ps. kontrrr, chyba będę miała do Ciebie sprawę...
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:53
        
        > ps. kontrrr, chyba będę miała do Ciebie sprawę...
        
        Hmmm? :)
        
        aurelia_aurita Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 01:01
        
        masz maila - z mojego gmailowego adresu (ale to ja, ta sama, po prostu nie chce
        mi się konfigurować nowych ustawień z gazety.pl do programu pocztowego :)
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 00:49
        
        Faktycznie, chyba sobie coś ubzdurałam. Wszystko to wina lenistwa i
        bzsensownego rozmyślania na własny temat. Jestem zdrowa jestem
        zdrowa jestem zdrowa. Tylko lubię się z chorymi zadawać, bo to mi
        poprawia samoocenę. Całkiem sensowne.
        
        dolor Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:11
        
        kontrreformacja napisała:
        
        > Jak ja cię widziałam to też na chorego nie wyglądałeś.
        >
        > Nie ważne. To wredne i podłe co piszesz. Obrażam się.
        
        Oj, poszły w ruch najgorsze epitety typu: "ty zdrowy człowieku", też bym nie zniósł.
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:17
        
        > Oj, poszły w ruch najgorsze epitety typu: "ty zdrowy człowieku",
        też bym nie zn
        > iósł.
        
        A właściwie dlaczego to jest takie obraźliwe?
        Nie rozumiem tego.
        Obarażam się dlatego, bo wydaje mi się, że on to specjalnie robi, ma
        jakiś talet do wbijania mi szpili w newralgiczne miejsca.
        
        Nie wiem, chyba zawsze uważałam tych zdrowych i normalnych za
        niewrażliwych idiotów i dlatego mam teraz problem.
        
        dolor Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:31
        
        Właśnie, większość nas tu tak reaguje, ciekawe czemu, przecież chyba nie wszyscy
        zdrowi są niewrażliwymi idiotami (choć żaden przykład do głowy nie przychodzi).
        Na domiar złego jak tu się ktoś ogłasza zdrowym, to w najlepszym wypadku ma
        poważne problemy z tożsamością i obsesję na punkcie masturbacji.
        kultura
        
        dolor Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:35
        
        Może chodzi o utożsamienie się z grupą i poczucie odrzucenia, gdy do innych grup
        nie bardzo się pasuje?
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:44
        
        > Może chodzi o utożsamienie się z grupą i poczucie odrzucenia, gdy
        do innych grup nie bardzo się pasuje?
        
        Chyba masz rację. To mnie boli. W sumie to proste: moje dużurne
        uczucie, które czyha na mnie na każdym kroku. Że nigdzie nie pasuję.
        
        Idę się pogrążyć w rozpaczy.
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:57
        
        kontrreformacja napisała:
        > Chyba masz rację. To mnie boli. W sumie to proste: moje dużurne
        > uczucie, które czyha na mnie na każdym kroku. Że nigdzie nie
        pasuję.
        
        Moim zdaniem nie masz racji, bo stanowczo pasujesz - do ludzi
        mądrych i wcale ci nie słodzę.
        
        kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 20:34
        
        dzięki Abasiu za słowa otuchy ;)
        
        Ja mam jakąś obsesję w temacie odrzucenia. Niewyczerpane pokłady
        takiego uczucia siedzą we mnie i wystarczy niewiele, żeby mnie
        wdeptać w ziemię.
        
        dolor Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:58
        
        Ile się człek napogrąża, żeby móc się gdzieś poczuć swojsko.
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 13:54
        
        Faktycznie nazwanie kogoś zdrowym ma na tym forum ma pejoratywne
        zabarwienie. Ostatnio Tristezza wmawiała mi, że ogłaszam wszem i
        wobec, że jestem zdrowa a ja przez przekorę nie zaprzeczałam,
        chociaż pewności, co do swojego zdrowia, nie mam. Kurcze to trudny
        wybór: afirmować zdrowie czy robić za wariata - do pierwszego brak
        podstaw, do drugiego - średni zaszczyt i bądź tu mądry człowieku.
        Jedno jest bezsprzeczne, człowiek, który przeszedł przez chorobę ma
        szansę być wrażliwszy na innych o ile nie obca mu empatia.
        
        tristezza Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 11:09
        
        > a wogole kontreformacjo mialas juz stad wypad robic
        
        Panie E. niechze Pan wreszcie przestanie robic za zawiadowce ruchu i
        te wypady z foruma nakazywac
        
        jesli Kontrreformacja jest zdrowa to tym lepiej, chociaz to akurat
        uwazam tutaj za sprawe drugorzedna. najwazniejsze, ze spokojnie i
        kompetentnie potrafi ludziom rozne watpliwosci wyjasnic. jak pisze o
        psychoterapii to jest wiarygodna, bo sama przez nia przechodzi.
        
        nawiasem mowiac uwazam, ze na forum powinna byc jakas rotacja, a
        tacy wieloletni rezydenci jak Pan czy ja powinni byc stad eksmitowani

mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 02:39

Zawsze stajemy przed wyborem Kontreformacjo. Ktos mnie opieprzyl,
wyzwal. Co mam zrobic, odpowiedziec tak zeby poczul, zrobic to samo
co ta osoba czy zachowac spokoj. Przeciez nie lubimy takiego
zachowania u tej osoby, wiec nie kopiujmy tego.
Utrata kontroli nad soba zwykle oznacza wywolanie u siebie stanu
depresyjnego.
Jest ponury dzien, czy mam byc ponurym rowniez czy odnalesc usmiech
ale nie sztuczny a prawdziwy. Zawsze wybieram usmiech, nauczylem sie
usmiechac radosnie, nie sztucznie.
Mam problem, nie moge wynajac mieszkania. Czy mam o tym myslec i
zadreczac sie negatywnymi myslami o pieniadzach ktore sa mi
potrzebne czy tez dawac ogloszenia i czekac az ktos sie odezwie i
wierzyc ze ktos sie odezwie.
Kiedy wierze ze sie odezwie wtedy przestaje sie bac. Wiara jest
jednym z najlepszych sposobow na strach.
Nasze zycie nieustannie jest wyborem pomiedzy negatywnoscia i
pesymizmem a radoscia i pozytywnoscia.
Serdeczne pozdrowienia.

luka.s1 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 09:13

> Mam problem, nie moge wynajac mieszkania. Czy mam o tym myslec i
> zadreczac sie negatywnymi myslami o pieniadzach ktore sa mi
> potrzebne czy tez dawac ogloszenia i czekac az ktos sie odezwie i
> wierzyc ze ktos sie odezwie.
> Kiedy wierze ze sie odezwie wtedy przestaje sie bac. Wiara jest
> jednym z najlepszych sposobow na strach.
> Nasze zycie nieustannie jest wyborem pomiedzy negatywnoscia i
> pesymizmem a radoscia i pozytywnoscia.

mskaiq a nie boisz się rozczarowania? Wierzysz w coś, a to się nie
spełnia, co wtedy? Może od pesymizmu i optymizmu lepszy jest zdrowy
realizm, np możesz mieć nadzieję, że ktoś mieszkanie wynajmie, ale
przygotować się też psychicznie na to, że tak sie nie
stanie,poszukać innego źródła dochodu tak na wszelki wypadek?
nagly_atak_endomorfin Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 10:35

> Nasze zycie nieustannie jest wyborem pomiedzy negatywnoscia i
> pesymizmem a radoscia i pozytywnoscia.

nie nasze, tylko tych rozszczepionych.
lucyna_n Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 11:38

hahahahahahaha
nie mogę:))))))))))))))))
caly forum sobie flaki powypruwał, argumenty za i przeciw na łby
pozrzucał, niektórzy nawet o wlasne dzieciństwo zahaczyli, google
przeszukane, a tu nic się nie zmieniło:)))))))))))))))))))))))
buźka Panie Mask, serdeczna buźka!!!!
i pozdrowienia
ps
Euforyk, jesteś zmienny jak ta chorągiewa, ale wybaczam Ci to za
opis jak czołgasz się za tą kompanią ostrzyżonych:)

czółencjo dla wszystkich zaangażowanych, bo gorącym albo zimnym
trzeba być.
Odmeldowuję się z tematu Maska:)
- abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 12:19
  
  Mask chyba naprawdę jest wielki, skoro rozśmieszył nawet Lucynę -
  okazuje się, że wszystko w życiu jest potrzebne nawet ośli upór.
  Miejmy nadzieję, że może jednak ta pyskówka się przydała i Masku
  częściej będzie korzystał z wyszukiwarki. Gadaniem o Masku strasznie
  zmajoryzowaliśmy wątek next-zabci a ponieważ też się do tego
  przyczyniłam przypominam o co chodziło:
  
  >Mimo że jestem młoda a w życiu czeka mnie jeszcze pewnie wiele
  wspaniałych chwil...Od kilku lat cierpię na nerwicę, zepsułam sobie
  >zdrowie, boję się gdziekolwiek ruszyć z domu i strasznie cierpię
  >zamartwiając się każdym kolejnym dniem. Ludzie mówią (nawet lekarz
  >ostatnio) czym ja się martwię, mam super rodzinę,
  >kochanego chłopaka, wkrótce planujemy ślub a ja nie umiem
  >odpowiedzieć na to pytanie...
  >Przeszłam wiele okropnych badań, okazało się że nabawiłam się
  >wrzodów, od roku jadę na lekach a dalej cierpię. Codziennie mam
  >okropne mdłości, biegunki i
  >nikt nie wie co mi jest...
kontrreformacja Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 12:42

> Zawsze stajemy przed wyborem Kontreformacjo. Ktos mnie opieprzyl,
> wyzwal. Co mam zrobic, odpowiedziec tak zeby poczul, zrobic to
samo
> co ta osoba czy zachowac spokoj. Przeciez nie lubimy takiego
> zachowania u tej osoby, wiec nie kopiujmy tego.

Na poziomie uczuć, wyboru nie ma. Ktoś cię opieprzył, jest ci
przykro. jesteś zły na niego. Albo wiesz, że miał rację i jest ci
wstyd. Sytuacja jest niemiła i uczucia do niej adekwatne: smutek,
złość, wstyd.
Z tych uczuć można sobie "wyczytać", co chcesz w tej sytuacji
zrobić. Wcale nie znaczy, że masz "stracić kontrolę" i wyzywać.
Możesz np. unikać tej osoby na przyszłość, albo nawet uśmiechnąć się
do niej (mimo że w środku czujesz złość). Ale jeśli nie czujesz ani
złości, ani przykrości, ani żalu to czym właściwie różni się ta
sytuacja od tego, jakby cię nie wyzwał. Emocjonalnie - niczym.

Co więcej, u mnie, takie odcięcie się od złości i żalu powodowało
odcięcie od radości, szczęścia. Uczucia zazwyczaj blokuje się w
całosci. Owszem, da się żyć, całkiem spokojnie, ale to jest życie
bez smaku. Nie mówiąc o tym, ile wysiłku wymaga takie zamknięce w
głowie szufladki, gdzie ta złosc, czy coś innego siedzi.

Z resztą ty chyba wyobrażasz sobie to uczucie bardzo złowieszczo, a
to wcale nie jest "negatywność". Np. w rozmowie, kiedy się z kimś
nie zgadzasz, ten impuls, żeby powiedzieć "nieprawda" też ma w sobie
ziarno złości, sprzeciwu. Złość jest własnie wyrazem niezgody, tego,
że czuje się potrzebę zmiany, choćby na tak prostym poziomie, jak
wyrażanie opinii.

> Utrata kontroli nad soba zwykle oznacza wywolanie u siebie stanu
> depresyjnego.

Cóz, ja uważam dokładnie odwrotnie. Czym mocniej zaciska się szczęki
i próbuje się "postawić na nogi", tym mocniej łapie bezruch,
bezwład, bezsens. Po co żyć, skoro nie można wyrażać prawdy o sobie.
Problem polega na tym, że od dziecka wbija się nam, że ta prawda
jest niewłaściwa, że nie wolno płakać, sprzeciwiać, walczyć o sibie,
że tzreba myśleć o innych, usmiechac się i nie sprawiać kłopotów.
Niestety do takiego chóru wychowawców ty też dołączasz.

> Zawsze wybieram usmiech, nauczylem sie
> usmiechac radosnie, nie sztucznie.

Szczerego uśmiechu nie trzeba się uczyć.

> Mam problem, nie moge wynajac mieszkania. Czy mam o tym myslec i
> zadreczac sie negatywnymi myslami o pieniadzach ktore sa mi
> potrzebne czy tez dawac ogloszenia i czekac az ktos sie odezwie i
> wierzyc ze ktos sie odezwie.

Nie chodzi tu o żadne zadręczanie się. Chodzi o to, że dostrzegasz
problem i dlatego własnie wieszasz ogłoszenia. Po jakimś czasei,
kiedy nikt na nie nie odpowie (mimo twojego optymizmu) zauważasz, że
jest problem i szukasz w inny sposób. Niepokój, który masz w sobie w
związku z mieszkaniem, sprawi, że podczas rozmowy z kolegą,
wspomnisz o tym, że szukasz itd.

Nie jest ci przykro, że większość tak tu z tobą zawzięcie
dyskutuje? Nie niepokoi cię to, że twoja pomoc wywołuje irytację?
Na prawdę jesteś na 100% pewny, że twoje rady są słuszne?

Też cię pozdrawiam, uparty z ciebie dyskutant :)
- abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 04.03.08, 12:50
  
  Kontrreformacjo, pięknie to wyłożyłaś, nic dodać nic ująć.
  Serdecznie pozdrawiam.
- mskaiq Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 09:42
  
  To prawda ze pojawiaja sie zle uczucia i zlosc. Mialem wiele
  problemow z tymi uczuciami.
  Dzisiaj patrze na to inaczej, wiem ze osoba ktora atakuje traci
  kontrole nad soba, zle uczucia, strach, zal sa silniejsze. W tym
  wszystkim zabwne bywa to ze to osoba ktora potrafi wyzwac i obrazac
  czuje sie najbardziej obrazona.
  Napisalas ze kiedy zatrzymujesz zlosc wtedy znika milosc. Mysle ze
  to dlatego ze jak zatrzynujesz zlosc ona ciagle jeszcze jest. Ja
  zwykle prowokuje radosc i szczescie, wystarczy ze pomysle o czyms
  bardzo pieknym i radosnym.
  Serdeczne pozdrowienia.
  - oxygen1000 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 09:58
    
    Dokładnie jak Koalaa pieprzysz, ona też pisze że szuka szczęścia w
    życiu ze schizofrenią, gdzie zamiast się leczyć, adoruje się
    wynikami w sporcie, ciekawe ? Nie trzeba być lekarzem żeby zobaczyć
    jak wasza schizofrenia jest udawana.
  - perfidny_atak_zimy Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 13:09
    
    > Dzisiaj patrze na to inaczej, wiem ze osoba ktora atakuje traci
    > kontrole nad soba, zle uczucia, strach, zal sa silniejsze. W tym
    > wszystkim zabwne bywa to ze to osoba ktora potrafi wyzwac i obrazac
    > czuje sie najbardziej obrazona.
    
    czy ty wogole rozumiesz co ludzie pisza do ciebie? czy ty wogole wiesz gdzie
    jestes? na forum depresja, czy na forum dobre maniery? mam wrazenie ze ty nie
    rozumiesz tekstow pisanych, w watku o odddechu zes przeczytal calkowicie co
    innego niz tam napisane bylo.
    - perfidny_atak_zimy Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 13:13
      
      obrazilem cie bo traktowalem cie jak czlowieka, ale moge cie traktowac tak jak
      ty traktujesz siebie i innych.
      - perfidny_atak_zimy Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 13:17
        
        nie widzisz ze w tobie nie ma cienia komunikacji z drugim czlowiekiem, calkowite
        totalitarne myslenie, nie ma ludzi, jak autysta zyjesz w swiecie rzeczy.
        
        abasia471 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 16:20
        
        kontrreformacja napisa
        >Ja mam jakąś obsesję w temacie odrzucenia. Niewyczerpane pokłady
        >takiego uczucia siedzą we mnie i wystarczy niewiele, żeby mnie
        >wdeptać w ziemię.
        
        Przyjmij, że masz swoje miejsce w gronie ludzi rozumnych, wrażliwych
        i tego się trzymaj. Coś ci opowiem. Moja córka ma przyjaciółkę,
        mądrą i wrażliwą dziewczynę, którą byle pętak potrafi sprowadzić do
        takiego parteru, że trzeba ją wykopywać spod ziemi. Ta dziewczyna
        miała z pozoru normalny dom, ale była chowana przez autokratyczną
        matkę, która miłość rozumiała jako ocenianie i wymaganie a
        okazywanie uczuć było jakimś nietaktem. Skutek takiego wychowania
        był taki, że przyjaciółka mojej córki kompletnie nie umie reagować
        na krytykę, nawet tę, stanowczo niezasłużoną i nie umie wyegzekwować
        prawa do bycia taką, jaką jest. Moja córka jest z zawodu
        psychologiem i chociaż nie zajmuje się terapią próbuje pomagać, bo
        przyjaciółka nie ma odwagi skorzystać z profesjonalnej pomocy, ale
        niestety jak na razie bez większego powodzenia. Garb, przylepiony
        przez akuratną mamuśkę, która uważała, że córka powinna być jej
        kalką, ciągnie dziewczynę do ziemi. Ja myślę, że wszystko wynikło ze
        smutnego faktu, że mało wrażliwym rodzicom trafiło się wrażliwe
        dziecko a ci pierwsi, nie rozumiejąc, próbowali przykroić dziecko do
        swojej miary i tym je krzywdzili. Najgorsze jest to, że rodzice
        przyjaciółki mojej córki nie wyciągnęli żadnych wniosków i swoją
        córkę traktują jak babę dziwo, która nie wie czego chce i dlatego
        jest nieszczęśliwa. Kontrreformacjo niestety nie ty jedna cierpisz z
        powodu swojej wrażliwości, ale jesteś na tyle mądra, że wcześniej
        czy później coś z tym zrobisz. A może ulegniesz nurtowi odnowy i w
        brew swojemu nickowi skutecznie się zreformujesz otwierając drogę
        szczęściu – tego ci życzę.
        
        demole Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 05.03.08, 16:27
        
        to sporo szczescia,
        ja mam 44 lata i bylem 20 lat w psychiatryku,leczony
        uratowala mnie glupota i niechlujnosc,
        ci madrzejsi i przyzwoitsi przewaznie wygineli
        
        starali sie pokornie przyjmowac to co na nich spada a potem nie mogli protestowac

kati1973 Re: Już nie umiem cieszyć się życiem... :( 07.03.08, 09:29

pójdx do psychiatry lub do psychologa, obojetnie tylko rob, samo
powiedzenie komus jak sie czujesz, samo mowienie, wysluchanie przez
kogos, kto potraktuje Twoje problemy powaznie spowoduje, ze
poczujesz sie lepiej, Same leki nie wystarcza, potrzeba jest Tobie
potrzeba akceptacji i wysluchania problemu. Jesli bedziesz siedziala
w domu to objawy beda bardziej sie jeszcze nasilac. Leki sa
potrzebne i wspomagajace, ale Tobie moim zdanie bardziej potrzebna
jest psychoterapia przez wykwalifikowana i kompetetna osobe Nie idz
do przypadkowej osoby, moze wybierz kogos z listy
jesli sie wstydzisz reakcji rodziny, nie mow o tym
Jesli boisz sie, ze nie dojedziesz wez taksowke, jakies srodki
higieniczne sa takie dla osob starszych, tyle przejedziesz, a tam na
pewno jest WC
Nie siedz w domu bo niszczysz sobie zycie, sama z tym problemem
sobie nie radzisz, nie bedzie lepiej, bedzie gorzej
pozdrawiam K

Najnowsze z forum Depresja

Zaloguj się