دلمیرا آگوستینی
دلمیرا آگوستینی (۲۴ اکتبر ۱۸۸۶، مونته‌ویدئو - ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۴، مونته‌ویدئو) شاعر اروگوایی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- «غرق می‌شوم در ظلمات تابناک شگفت‌انگیزی،
- ستاره‌ای، به‌سان شبحی، سایه می‌افکند بر زندگی‌ام
- و همچون پروانه‌ای با بال‌های طلایی، گرد من به پرواز درمی‌آید
- و یا شاید این منم که جذب هالهٔ نورانی او می‌گردم
- نمی‌دانم…
- ظلمات شگفت‌انگیز، تیره می‌گرداند جهانم را
- ای شبح ستاره‌گون با تو برمی‌خیزم و می‌خسبم
- به من ببخش روشنایی‌ات را و جهان را از چشم من پنهان کن!»
- — ظلمات
- «غریبانه می‌میرم… نه از فرط زیستن
- نه از فرط عشق ورزیدن، و نه حتی از فرط مردن
- می‌میرم از هجوم اندیشه‌ای گنگ همچون دملی چرکین…
- هرگز آیا چشیده‌ای درد جانفرسای اندیشه‌ای سهمگین را
- سایه افکنده بر هستی‌ات
- کاهندهٔ جان و روانت، اما سخت کاهل همچون دُملی نارس؟
- هرگز آیا تاب‌آورده‌ای سوسوی ستاره‌ای کم‌فروغ را
- همچون شمعی نیمه‌جان در اندرونت
- بی‌شعاعی از نور، اما سخت سوزنده و پرلهیب؟
- اوج شهادت!... آبستن این بذر شوم
- همچون نیشی زهرآگین فرورفته درجانت
- هلاکت‌بار و مصیبت‌زا!
- اما یکرزو از ریشه برخواهی کند آن را
- و گلی خواهی یافت معجزه‌آسا، مقدس … آه.
- دیری نخواهد پایید که میان دو دستت خواهی گرفت سرِ خدا را.»
- — وصف‌ناپریر[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ حسن‌زاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۲۲۰. شابک ۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.