[go: up one dir, main page]

پرش به محتوا

پهلواها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پهلواها (به انگلیسی: Pahlavas) (مردم پهلوا) قومی هستند که در متون باستانی هند مانند منوسمرتی، پورانه‌های مختلف، رامایانا، مهابهاراتا و بریهات سامهیتا از آنها نام برده شده‌است. در برخی متون از آنها به عنوان «پالاوا» نیز یاد شده‌است: وایو پورانا بین «پهلوا» و «پهناوا» تمایز قائل می‌شود، اما وامانا پورانا و ماتسیا پورانا هر دو را یکی دانسته و «پالاوا» می‌نامند.

یک مجسمه که در سارناث پیدا شده‌است. این یکی از اعضای احتمالی نخبگان پهلوای غرب آسیا یا سکا در دشت گنگ در دوره موریان است.[۱][۲]

پیدایش و مهاجرت

[ویرایش]

زمانی که سکاها به پارت‌ها غلبه کردند اشکانیان از آسیای مرکزی به هند مهاجرت کردند و به پهلواها یا هندوپارتی‌ها معروف شدند. پس پهلواها یا اشکانیان از سمت شمال شرق ایران آمده بودند.[۳]

به گفته پی. کارنگی،[۴][۵][۶] پهلوها احتمالاً مردمان پلوی یا پهلوا زبان، یعنی اشکانیان هستند. گئورگ بولر همچنین می‌گوید که «پهلوا» شکل هندی کلمه «پارتاوا» به معنای پارت است.[۷]

در منابع ادبی

[ویرایش]

در متون پورانه‌ها

[ویرایش]

پهلواها در متون مختلف پورانه‌ها مانند وایو پورانا، برهماندا پورانا، مارکندیا پورانا، ماتسیا پورانا، وامانا پورانا و غیره وجود دارند.

فهرست کرفل از کشورهای اوتاراپاتا بوواناکوشا، پهلواها را همراه با تخارها، چیناها، آنگالوکیکاها، بارباراس‌ها، کمبوجیه‌ها، داراداس‌ها، باهلیکاها و سایر کشورهای بخش اودیچیا در هند باستان قرار می‌دهد.

در رامایانا

[ویرایش]

بالاکاندای رامایانا پهلواها را با سکاها، کمبوج‌ها، یاواناها، ملیکجه و کیراتاها گروه‌بندی می‌کند و از آنها به عنوان متحدان نظامی حکیم واسیشتا در برابر پادشاه ودایی ویشوامیترا یاد می‌کند.

در مهاباراتا

[ویرایش]

در اوتاراپاتا

[ویرایش]

مهاباراتا گواهی می‌دهد که پانداوا-پوترا ناکولا در جریان لشکرکشی به غرب، پهلواها را شکست داده‌است. پادشاهان پهلوا نیز در مراسم قربانی راجاسویا (مراسمی است که نشان دهنده مقدس شمردن یک پادشاه است) برای پادشاه جدهشتر حضور داشتند.

مهاباراتا همچنین پهلوها را با سکاها، یاواناها، گنداراها، کمبوجها، تخارها، ساباراس‌ها، بارباراس‌ها و غیره مرتبط می‌کند و همه آنها را قبایل وحشی اوتاراپاتا خطاب می‌کند.

در اودیوگا-پاروا

[ویرایش]

اما اودیوگا-پروای مهابهاراتا پهلواها را با ساکاها، پاراداها و کمبوجاها - ریشیکاها گروه‌بندی می‌کند و همه آنها را در اطراف منطقه آنوپا در غرب هند قرار می‌دهد.

همچنین در مهاباراتا می‌خوانیم: این پادشاهان شاکاها، پهلواها و داراداها (یعنی پاراداها) و کمبوج‌ها، در ناحیه رودخانه غربی (آنوپا) هستند.

این اشاره حماسی نشان می‌دهد که بخش‌هایی از پهلواها، ساکاها، پاراداها و کمبوج‌ها در غرب هند در نزدیکی ساوراشترا یا مهاراشترا قرار داشتند.

در جنگ کوروکشترا

[ویرایش]

پهلواها به همراه سکاها، کیراتاها، یاواناها و اقوام دیگر به کریپاچاریا، پسر سارادوات، کماندار بلندقامت و توانا پیوستند و مواضع خود را در نقطه شمالی گسترش دادند.

در بریهات-کاتا-منجری

[ویرایش]

Brihat-Katha-Manjari از کشندرا[۸] نقل می‌کند که در حدود سال ۴۰۰، پادشاه گوپتا، ویکرامادیتیا (چاندراگوپتا دوم) زمین مقدس بربرها مانند شاکاها، ملچاها، کامبوجاها، یاواناس‌ها، تخارها، هوناس‌ها، و پارازیکاها را گرفته بود با از بین بردن کامل این «ناصالحان».

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. صفحه 122: دربارهٔ ماساره لیون: "این نمونه خاص از یک مدل خارجی از سوی سران مرد خارجی‌ها از شهر پاتنا و سرنات حمایت بیشتری دریافت می‌کند، زیرا آنها نیز بدون شک ثابت می‌کنند که بخشی از نخبگان در حوضه گنگ منشا خارجی داشت. با این حال، همانطور که قبلاً ذکر شد، این نمونه ای از اواخر دوره موریایی است زیرا این نوع مورد استفاده در هیچ ستون آشوکا نیست؛ بنابراین، ما در حال تجسم موقعیتی تاریخی در هند هستیم که در آن تأثیر آسیای غربی بر هنر هند بیشتر در اواخر موریان نسبت به اوایل دوره موریایی احساس می‌شد. اصطلاح غرب آسیا در این زمینه مخفف ایران و افغانستان است، جایی که سکاها و پهلوها پایگاه‌های خود را برای حرکت به سمت شرق داشتند. مقدمه تهاجمات آتی هند و باختری‌ها به هند بالاخره از قرن دوم قبل از میلاد آغاز شد." در:Gupta, Swarajya Prakash (1980). ریشه‌های هنر هند: مطالعه دقیق دوره شکل‌گیری هنر و معماری هند، قرن‌های سوم و دوم قبل از میلاد، موریان و موریان متأخر (به انگلیسی). B.R. Publishing Corporation. pp. 88, 122. ISBN 978-0-391-02172-3.
  2. به گفته گوپتا، این چهره غیر هندی یک خارجی با کلاه مخروطی شکل است: «اگر چند صورت غیر هندی وجود داشته باشد، مانند یک سر از سرنات با کلاه مخروطی (باخوفر، جلد I, Pl. 13) آنها به دلیل وجود خارجی‌ها لباس، سلیقه و علاقه آنها به هنر پرتره است و نه سبک هنری آنها. " در گوپتا, سواراج پراکاش (1980). ریشه‌های هنر هند: مطالعه دقیق دوره شکل‌گیری هنر و معماری هند، قرن‌های سوم و دوم قبل از میلاد، موریان و موریان متأخر (به انگلیسی). B.R. Publishing Corporation. p. 318. ISBN 978-0-391-02172-3.
  3. Rajadhyaksha، Abhijit. «The Pahlavas». The History Files. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۷.
  4. (انگلیسی) P. Carnegy, Notes on the Races, Tribes, and Castes inhabiting the Province of Oudh, Lucknow, Oudh Government Press 1868, p. 4.
  5. (انگلیسی) The Geographical Data in Early Puranas, a Critical Studies, 1972, p 135, Dr M. R. Singh.
  6. (انگلیسی) See: Notes on the Races, Tribes, and Castes inhabiting the Province of Oudh, Lucknow, Oudh Government Press 1868, p 4; The Geographical Data in Early Puranas, a Critical Studies, 1972, p 135, Dr M. R. Singh; Sacred Books of the East, XXV, Intr. p cxv, Rapson, Coins of Ancient India, p 37, n.2.
  7. Singh، Dr.MR. داده‌های جغرافیایی در پوراناس اولیه، مطالعات انتقادی. ص. ۱۳۵.
  8. (انگلیسی) Brihat-Katha-Manjari 10/1/285-86.

منابع

[ویرایش]