م
م حرف بیست‌وهشتم در فهرست الفبای فارسی (میم)، حرف بیست و چهارم در الفبای عربی (میم) و سیزدهمین حرف از حروف الفبای عبری (مِم מ). از حرف «ر» برای حالت منفی فعل امری استفاده می‌شود؛ به جای حرف ن و البته، این جایگزینی بیشتر در شعر انجام می‌شود؛ مانند میازار به جای نیازار و مخور به جای نخور، مریز به‌جای نریز. در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی م جزو واژه‌های اوستای است. [۱]
منابع
[ویرایش]| الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
| سایر شکل‌های حرف ميم در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
| ۾ | ݥ | ݦ | |||||||||||||||||||||||||
۱.https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |