[go: up one dir, main page]

پرش به محتوا

لوشان

مختصات: ۳۶°۳۷′۴۷″شمالی ۴۹°۳۰′۴۳″شرقی / ۳۶٫۶۲۹۶۲۲۴°شمالی ۴۹٫۵۱۱۸۶۱۸°شرقی / 36.6296224; 49.5118618
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لوشان
کشور ایران
استانگیلان
شهرستانرودبار
بخشلوشان
سال شهرشدن۱۳۶۰ خورشیدی
مردم
جمعیت۱۳٬۰۳۲ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۴۹۱ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۲ درجهٔ سانتی‌گراد
اطلاعات شهری
شهردارنورمحمد چابوک
تأسیس شهرداری۱۳۶۲ خورشیدی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳
وبگاه
کد آماری۱۱۳۱
لوشان بر ایران واقع شده‌است
لوشان
روی نقشه ایران
۳۶°۳۷′۴۷″شمالی ۴۹°۳۰′۴۳″شرقی / ۳۶٫۶۲۹۶۲۲۴°شمالی ۴۹٫۵۱۱۸۶۱۸°شرقی / 36.6296224; 49.5118618

لوشان، شهری در بخش لوشان شهرستان رودبار در استان گیلان ایران است. این شهر، مرکز بخش لوشان است.[۱]

تاریخچه

[ویرایش]
پل لوشان، در قرن نوزدهم، ساخته مهندس لوشانسکی روسی که به دستور دولت ایران به راه‌سازی مشغول بود

لوشان در پیش از نیمه اول قرن نهم هجری محل سکونت ایل شاملو که منشعب شده از ایل بیگدلی بودند؛ بوده است.[۲] به دلیل عدم دسترسی به اسناد تاریخی و صرفاً با بررسی گفته‌های مردمی مشخص شده است که زندگی در این منطقه به صورت شهری تنها پس از ساخت کارخانه سیمان لوشان در حدود سال ۱۳۳۰ آغاز گردیده است. البته به دلیل وجود چند امامزاده معلوم می‌گردد که سابقه حضور جمعیت در این منطقه طولانی است. یکی از دلایل دیگر پیشینه تاریخی شهر لوشان، وجود پل تاریخی آن است که به گفته برخی به دوره قاجار بر می‌گردد. همچنین وجود کاروانسرای شاه عباسی خرزان که در نزدیکی لوشان قرار دارد دلیل دیگری بر قدمت این منطقه می‌باشد. از دیگر عوامل اهمیت این شهر استراتژیک بودن مسیر قدیمی قزوین به رشت است که همیشه محل رفت‌وآمد مردم، لشکریان و بازرگانان بوده و در نتیجه لوشان به عنوان اقامتگاه مورد توجه قرار داشته است.[۳]

البته در آینده با بررسی بیشتر اسناد قدیمی دولتی می‌توان اطلاعات بیشتری در این زمینه بدست آورد. مختصری دربارهٔ پل تاریخی لوشان (اسامی دیگر: پل خشتی - پل آجری - پل قاجاری)

پل خشتی لوشان: این پل در شهرستان لوشان، جنوبی‌ترین شهر استان گیلان و در مسیر رشت – قزوین در فاصله ۹۰کیلومتری مرکز استان، واقع است. پل خشتی لوشان روی رودخانه شاهرود (یکی از شاخه‌های سفید رود) ساخته شده است. رابینو دربارهٔ این پل می‌نویسد: «پل لوشان بنایی زیبا از آجر است که مرکب از یک طاق کوچک و دو طاق بزرگ است و تاریخ بنایش به دوران خسروخان می‌رسد. روس‌ها شیب این پل را که تند بود ملایم نمودند». (در قرن نوزدهم، ساخته مهندس لوشانسکی روسی که به دستور دولت ایران به راه‌سازی مشغول بود) پل لوشان دارای چهار دهانه به ابعاد مختلف و نیز موج برگردان‌هایی در قسمت پایه‌ها است. کوره پوش‌هایی در میان پایه‌ها از سنگینی پل، می‌کاهد و در مواقع افزایش سطح آب، گذر رود را تسهیل می‌کند. طول کلی این پل ۱۰۰متر و عرض آن هفت متر است. در دو طرف مسیر عبور عابر، جان پناه وجود دارد و کف پل با قلوه سنگ‌فرش شده است. پل لوشان پس از زلزله سال ۱۳۶۹ توسط اداره کل میراث فرهنگی گیلان مرمت اساسی شد.

اقتصاد

[ویرایش]

اقتصاد شهر لوشان ریشه در گذشته آن دارد و به زمان ساخت کارخانه سیمان بر می‌گردد. با هجوم مهاجران به این منطقه شکل و شمایل شهر دستخوش تغییرات زیادی گردید بطوریکه لوشان را تبدیل به یکی از شهرهای صنعتی نمود. پس از آن با ساخت کارخانه سیمان خزر این رونق دوچندان گردید. از دیگر فعالیت‌های اقتصادی این منطقه معادن زغال سنگ، سنگ آهک، پوزولان، سنگ لاشه، و . . . نیروگاه برق شهرک صنعتی شرکت‌های متعدد و پراکنده اطراف شهر مرغداریهای صنعتی و کشتارگاه باغات زیتون کشت گندم و پیاز[۳]

زیارتگاه‌ها

[ویرایش]

مردم

[ویرایش]

مردم لوشان و منجیل عمدتاً جمعیتی ترک از عمارلو به همراه تات‌ها و کردها بودند.[۴] زبان‌های رایج در شهر لوشان امروزه شامل ترکی، لری، لکی، رودباری و کرمانجی است.[۵] گیلکی رودباری در جنوب گیلان، در رستم‌آباد، رودبار، منجیل و لوشان و … رایج است.[۶]

اشاره به لوشان در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران

کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران زبان‌های رایج در این شهر را ترکی و گیلکی ذکر کرده است.[۷] همچنین زبان لری نیز توسط گروهی از مردم لر که در دوره رضاشاه به این منطقه کوچانده شده‌اند استفاده می‌شود.[۸][۹] در حال حاضر اقوام ترک، لر، تات، گیلک و کرد در شهر لوشان ساکن هستند.[۱۰] در ایرانیکا به نقل از گریگوری ملگونوف و رابینو، گفته شده اکثر مردم لوشان و منجیل از ایل عمارلو همراه با تات‌ها بوده‌اند و منجیل جزء منطقه عمارلو به شما می‌آمده است.[۱۱] پس از زمین‌لرزه سال۶۹ به دلیل مهاجرت روستائیان از روستاهای دیگر به این منطقه و همچنین ورود مهاجران جویای کار از سایر نقاط به لوشان ترکیب جمعیتی این شهر دستخوش تغییر شد. این موضوع در خصوص منجیل نیز صادق است.[۱۲][۱۳]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۴-۰۸-۱۸). «مصوب هیئت وزیران درخصوص تغییر مرکز دهستان کلشتر به روستای علی‌آباد در بخش مرکزی شهرستان رودبار استان گیلان مصوب ۱۴۰۳/۰۳/۲۷». Qavanin.ir.
  2. دانشنامه جهان اسلام:امرای یکی از طوایف اوجی، از طوایف مشهور شاملو سومر، ص 209، 211، پیش از نیمة اول قرن نهم در قریة لوشان، از روستاهای طارم، سکونت داشتند مرعشی، ص 260,261
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۹.
  4. Both Lowšān and Manjil had a mainly Turkish population from the ʿAmmārlu tribe, together with Tats and Kurds, and belonged to the ʿAmmārlu district
  5. Geomatics and Cartographic Research Centre, Carleton University. "Atlas of the Languages of Iran". iranatlas.net (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-06.
  6. سبزعلیپور، جهاندوست؛ نیک‌گهر، سیده فاطمه (تابستان ۱۳۹۳). «فرهنگ نگاری گویشی (مطالعه موردی: بررسی فرهنگ نگاری در گیلکی)». فصلنامه علمی-پژوهشی زبان پژوهی دانشگاه الزهرا، سال ششم (۱۱): ۱۵.
  7. رزم‌آرا، حاجعلی (۱۳۳۰)، فرهنگ جغرافیائی ایران (آبادیها)؛ جلد ۲، صفحه ۲۷۶: استان ۱ آذربایجان، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی کشور، انتشارات دایره جغرافیائی ستاد ارتش.
  8. https://iranicaonline.org/articles/lori-language-ii
  9. http://yaftenews.ir/notes/cultural/4357-alexa-google-yahoo1953.html نقدی بر کتاب رضاشاه و جنگ‌های لرستان: تاریخ را باید در زمان خودش خواند.
  10. دانانیوز؛ نخستین جشنواره فرهنگ اقوام شهرستان رودبار برگزار شد:سیروس غیاثوند در گفتگو با خبرنگار زیتون خبر، همدلی و همزبانی را از اساس توسعه جامعه دانست و اظهار کرد: نخستین همایش اقوام شهرستان در راستای ایجاد مودت و همدلی بین اقوام مختلف برگزار شد.وی ادامه داد: شهرستان رودبار به ویژه شهر لوشان دارای قومیتهای ترک، لر، تات، گیلک، کرد و… است که در صفا و همدلی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
  11. «MANJIL – Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۸.
  12. زبان مردم لوشان و منجیل بایگانی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine بازدید: اردیبهشت۱۳۸۸
  13. مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی گیلان[پیوند مرده]. بازدید: اکتبر ۲۰۱۱.