رنو ۱۲

رنو ۱۲
دید کلی
شرکت	رنو
نام‌های دیگر	Renault 1.4 Litre (Australia) Renault Virage (Australia) Renault Toros (Turkey) Dacia 1300
تولید	۱۹۶۹–۲۰۰۰
مونتاژ	بولونی-بیانکور، فرانسه گوآردا، پرتغال کوردوبا، آرژانتین، آرژانتین (IKA) Heidelberg، استرالیا سن-برونو-دو-مونتارویل، استان کبک، کانادا Los Andes, Chile دویتاما و انویگادو، کلمبیا Ciudad Sahagun، مکزیک میوه (رومانی)، رومانی وایادولید، اسپانیا (FASA-Renault) بورسا، ترکیه (اویاک-رنو) Mariara، ونزوئلا Haren-ویلوورد، بلژیک (RIB) Thames, New Zealand
بدنه و شاسی
کلاس	خودروی اندازه متوسط (D)
شکل بدنه	4-door سدان 5-door استیشن واگن 3-door car derived van
طرح‌بندی	خودروهای موتور جلو-محور جلو
خودروهای وابسته	Dacia 1310/1410 Ford Corcel Ford Del Rey
ابعاد
فاصله بین محورها	۲٬۴۴۰ میلیمتر (۹۶٫۱ اینچ)
درازا	۴٬۳۴۵ میلیمتر (۱۷۱٫۱ اینچ) (سدان) ۴٬۴۱۰ میلیمتر (۱۷۳٫۶ اینچ) (استیشن واگن)
پهنا	۱٬۶۱۶ میلیمتر (۶۳٫۶ اینچ)
بلندی	۱٬۴۳۵ میلیمتر (۵۶٫۵ اینچ) (empty)
گاه‌شمار
پیشین	رنو ۸ & ۱۰
پسین	Renault 18

رنو ۱۲ (Renault ۱۲) خودرویی است که در سال‌های ۱۹۶۹—۱۹۸۰در فرانسه، رومانی، بورسا، ترکیه، والادولید، اسپانیا، آرژانتین، کلمبیا، برزیل، هایدلبرگ، استرالیا، ونزوئلا و مکزیک تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور جلو بوده طول آن در حالت طبیعی ۴٬۳۴۵ میلیمتر (۱۷۱٫۱ اینچ)، عرض آن در حالت طبیعی ۱٬۶۱۶ میلیمتر (۶۳٫۶ اینچ) و ارتفاع آن در حالت طبیعی ۱٬۴۳۵ میلیمتر (۵۶٫۵ اینچ) است.

این خودرو اولین خودروی سایز متوسط رنو بود، که در اواسط سال ۱۹۶۹ وارد بازار شذ. این خودرو در کشور رومانی، تحت نام داچیا ۱۳۰۰/۱۴۰۰ تحت لیسانس رنو تولید می‌شد. گرچه تولید این مدل از رنو در سال ۱۹۸۰ متوقف شد ولی تنها در رومانی، تا سال ۲۰۰۶ تولید آن ادامه داشت. از مدل رنو ۱۲ شمار ۴٫۲ میلیون دستگاه به‌فروش رسید.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Renault 12». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۰.

این یک مقالهٔ خرد خودرو است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رنو ۱۲ موجود است.