[go: up one dir, main page]

پرش به محتوا

دنی وی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دنی وی
دنی وی در سال ۲۰۰۷
اطلاعات شخصی
زاده۱۵ آوریل ۱۹۷۴ ‏(۵۰ سال)
پورتلند، اورگن، ایالات متحده آمریکا
قد۶ ft ۱ in (۱٫۸۵ m)
وزن۱۸۰ پوند (۸۲ کیلوگرم)
ورزشی
کشور ایالات متحده آمریکا
ورزشاسکیت‌برد سواری
سابقه مدال
Summer X Games
به نمایندگی از  ایالات متحده آمریکا
مدال طلا – جایگاه اول ایکس گیمز ۱۹۹۵ های ایر
مدال طلا – جایگاه اول ایکس گیمز ۲۰۰۴ بیگ ایر
مدال طلا – جایگاه اول ایکس گیمز ۲۰۰۵ بیگ ایر
مدال طلا – جایگاه اول ایکس گیمز ۲۰۰۶ بیگ ایر
مدال طلا – جایگاه اول ایکس گیمز ۲۰۰۹ بیگ ایر ریل جم
مدال نقره – جایگاه دوم ایکس گیمز ۲۰۰۸ بیگ ایر

دنی وی (زادهٔ ۲۵ فروردین ۱۳۵۳)[۱] اسکیت‌باز حرفه‌ای و کارآفرین آمریکایی است. او دو بار موفق به دریافت جایزه «اسکیت‌باز سال» از مجله بی‌ام‌ایکس شده است. دنی وی به خاطر حرکات افراطی‌اش شناخته می‌شود، از جمله پرش از هلیکوپتر به روی رمپ اسکیت‌بازی که بر روی جلد مجله ترنس‌ورلد منتشر شد.[۲] یکی از حرکات برجسته دنی وی پرش از دیوار بزرگ چین با استفاده از مگارمپ بود.[۳]

دوران کودکی

[ویرایش]

دنی وی در پورتلند، اورگان به دنیا آمد و در سن دیگو، کالیفرنیا بزرگ شد.[۱] دوران کودکی او با شرایط دشواری همراه بود. پدرش، دنیس وی، قبل از اولین سالگرد تولد دنی درگذشت. دنیس به دلیل عدم پرداخت نفقه به همسر پیشینش زندانی شده بود و پس از نه روز در زندان، در سلولش آویزان شده، پیدا شد؛ مرگ او به عنوان خودکشی ثبت شد.[۴] پس از مرگ پدرش، مادرش، مری، با چندین مرد که به او، دنی و برادرش دیمون سوءاستفاده می‌کردند، رابطه داشت.[۴] مری سپس دوباره ازدواج کرد و با تیم اُدیا آشنا شد که اسکیت‌بازی و موج‌سواری را به دنی و دیمون معرفی کرد. این زوج بعداً از هم جدا شدند و تیم پس از مدتی درگذشت. دنی همچنین مربی دوران کودکی‌اش، مایک ترناسکی را که توسط یک راننده مسن که علامت ایست را نادیده گرفته بود، از دست داد.[۵]

اسکیت‌بازی حرفه‌ای

[ویرایش]

دنی وی در سال ۱۹۸۹، در سن ۱۵ سالگی، به جوان‌ترین فردی تبدیل شد که در مسابقات حرفه‌ای اسکیت‌بازی ورت در مسابقات انجمن جهانی اسکیت‌بازی در لنسینگ، میشیگان که توسط مدرن اسکیت و سرف اسپانسری شده بود، پیروز شد.[۶] دنی وی در ویدئوی شرکت اسکیت‌بازی پاول پرالتا به نام "Public Domain" در اواخر دهه ۸۰ معرفی شد و در ویدئوهای شرکت اسکیت‌بازی اچ-استریت با نام‌های "Shackle Me Not" و "Hokus Pokus" نیز به نمایش درآمد. در سال ۱۹۹۱، او به همراه مایک ترناسکی، شرکت اسکیت‌بازی "Plan B" را تأسیس کرد.[۷] او در طی فعالیت‌های ورزشی خود به‌طور مکرر دچار آسیب شده است، از جمله بدترین آسیب دیدگی‌های او شکستن گردن در سال ۱۹۹۴ بود. او تا سال ۲۰۰۹، ۱۳ عمل جراحی انجام داده است.[۳]

پلن‌بی (۱۹۹۱–۱۹۹۸)

[ویرایش]

شرکت "Plan B" به عنوان بخشی از شرکت Dwindle" Distribution" تأسیس شد که در آن زمان تحت نظارت استیو راکو و رودی مولن بود. مانند دنی وی، مایک ترناسکی نیز قبلاً با اچ-استریت بود و به همراه تونی مگنسون، این شرکت را مدیریت می‌کرد. ترناسکی، با ناخرسندی مگنسون، توانست تعداد زیادی از اسکیت‌بازان تیم اچ-استریت را متقاعد کند که استعفا دهند و به توسعه برند جدید کمک کنند.[۸] هدف ترناسکی ایجاد یک «تیم فوق‌العاده» با اسکیت‌بازانی مانند دنی وی، کولین مک‌کی، مگلن، مایک کارول، مت هنزلی، دن پترکا، ریک هاوارد و تاس پاپاس بود.[۷]

آلیین ورکشاپ (۱۹۹۹–۲۰۰۴)

[ویرایش]

پس از بسته شدن نسخه اولیه شرکت "Plan B" در سال ۱۹۹۸، دنی وی توسط شرکت "Alien Workshop" اسپانسر شد. در دوران حضورش در این شرکت، دنی مدل‌های متعدد تخته اسکیت حرفه‌ای داشت و در تبلیغات عکسی به نمایش درمی‌آمد. او همچنین در مسابقات اوپی کینگ اف اسکیت رقابت کرد. دنی وی در دو بازی ویدیویی اسکیت‌بازی به نمایش درآمده است.

دی‌سی شوز (۱۹۹۴–۲۰۲۳)

[ویرایش]

زمانی که این برند در سال ۱۹۹۴ تأسیس شد، دنی اولین اسکیت‌برد سوار حرفه‌ای بود که عضو این برند شد. وی در اولین تبلیغ برای اولین کفش مدل حرفه‌ای خود هنگام موج‌سواری از ناحیه گردن آسیب دید. دی‌سی شوز در نوامبر ۲۰۲۳ دنی وی را از تیم اسکیت‌برد خود حذف کرد.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Beal, Becky (2013-01-09). Skateboarding: The Ultimate Guide (به انگلیسی). ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-38113-3.
  2. "When Danny Way Dropped Out of a Helicopter | Parade". Archived from the original on 30 January 2023. Retrieved 26 August 2024.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Higgins، Matt (۲۰۰۹-۰۷-۳۰). «Stepping Aside as His Creation Soars» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۶.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Danny Way and the Gift of Fear بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱ توسط Wayback Machine", Men's Journal, Bret Anthony Johnston, Aug 2010, p. 4 بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱ توسط Wayback Machine
  5. Leonard, Tod (2012-12-06). "Danny's Way: Film tells story of extreme skateboarder's life". mcall.com. Archived from the original on 2020-10-16. Retrieved 2020-10-14.
  6. "Danny Way's first pro contest win, Michigan 1989". YouTube. May 27, 2011. Archived from the original on 2021-12-12.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ www.skatesonhaight.com (2008). "Plan B Skateboards". Skates on Haight. www.skatesonhaight.com. Retrieved 26 August 2012.
  8. RIDEChannel (16 August 2012). "Tony Magnusson Loses Fingers, H-Street, Plan B and More on Free Lunch". YouTube. Google, Inc. Archived from the original on 2021-12-12. Retrieved 26 August 2012.