ان‌جی‌سی ۴۰
| سحابی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات رصدی: J۲۰۰۰ مبدأ | |
| بعد | ۰۰h ۱۳m ۰۱٫۰۱۵s[۱] |
| میل | ۱۹٫۰۸۵″ ۳۱′ +۷۲°[۱] |
| فاصله | ~۳٬۵۰۰ سال نوری (~۱٫۰ kpc)[۲] ly |
| قدر ظاهری (V) | ۱۰٫۷,[۱] ۱۱٫۶[۲] |
| ابعاد ظاهری (V) | ۳۸ x ۳۵آرک ثانیه[۲] |
| صورت فلکی | قیفاووس |
| نام‌های دیگر | سحابی بو-تای، کالدول ۲ |
ان‌جی‌سی ۴۰ (به انگلیسی: NGC 40) (که با نام سحابی بو-تای و کالدول ۲ هم شناخته می‌شود). یک سحابی سیاره‌نما است که در ۲۵ نوامبر ۱۷۸۸ توسط ویلیام هرشل کشف شد و از گاز داغ در اطراف یک ستاره در حال مرگ تشکیل شده‌است. ستاره لایهٔ بیرونی‌اش را پس زده که در پشت یک ستارهٔ کوچک‌تر و داغ که درجهٔ حرارت سطح آن حدود ۵۰٬۰۰۰ درجهٔ سلسیوس می‌باشد، باقی مانده‌است.[۳] تابش از ستاره موجب می‌گردد که دمای سطح بیرونی به حدود ۱۰٬۰۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد گرم شده[۳] و عرض آن به حدود یک سال نوری برسد.[۳] براساس فرضیهٔ دانشمندان تا ۳٬۰۰۰ سال بعد ان‌جی‌سی ۴۰ از بین رفته و ستارهٔ کوتولهٔ سفیدی تقریباً هم اندازهٔ زمین برجا خواهد ماند.[۳]
نگارخانه
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «NGC 40». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۶.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نتایج ان‌جی‌سی ۴ http://simbad.u-strasbg.fr/Simbad. Retrieved 2006–12–22.
{{cite web}}: Check date values in:|accessdate=(help); Missing or empty|title=(help) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ O'Meara, Stephen James (۲۰۰۲). Deep Sky Companions: The Caldwell Objects. Sky Publishing Corporation. pp. ۲۲–۲۳. ISBN 0-933346-97-2.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "Chandra X-Ray Observatory". Retrieved 2007-06-05.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- ان‌جی‌سی ۴۰ در ویکی‌اسکای. اوآرجی: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, [۱]، Astrophoto, نقشۀ آسمان، Articles and images