استیت‌روم
استیت‌روم نام رمز برنامه فوق محرمانه برنامه گردآوری شنود الکترونیک است که رهگیری ارتباطات بی‌سیم‌های بین‌المللی، مخابرات، و ترافیک اینترنت را انجام می‌دهد. این برنامه از طریق سفارت کشورهای عضو توافق یوکوسا و اشلون یعنی ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، استرالیا، نیوزیلند، و کانادا انجام می‌شود.[۱][۲] وجود استیت‌روم، نخستین بار در اکتبر ۲۰۱۳ توسط کارمند پیشین آژانس امنیت ملی، ادوارد اسنودن آشکار شد.[۳]
عملیات استیت‌روم در نزدیک به ۱۰۰ سفارت و کنسولگری آمریکا در سراسر جهان توسط بخش سرویس گردآوری ویژه انجام می‌شود که بخش مشترکی بین آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و آژانس امنیت ملی است.[۴]
بر پایه اسناد افشا شده بدست ادوارد اسنودن، ماموریت واقعی کارمندان بخش استیت‌روم اصولاً برای دیگر دیپلمات‌ها و جاهایی که کار می‌کنند آشکار نشده است.[۲]
اعضا
[ویرایش]موقعیت مکانی و وضعیت سایت‌های شنود بخش سرویس گردآوری ویژه در ۱۳ اوت ۲۰۱۰ به گونه زیر بوده است:
عملیات
[ویرایش] | فهرست مکان‌ها در این بخش، کامل نیست و تنها، اطلاعات فاش شده را در بر می‌گیرد. |
استرالیا
[ویرایش]گردآوری اطلاعات شنود الکترونیک توسط سفارت‌های استرالیا در پایتخت‌های آسیای خاوری و آسیای جنوب خاوری: بانکوک (تایلند)، پکن (چین)، دیلی (تیمور شرقی)، هانوی (ویتنام)، جاکارتا (اندونزی)، کوالا لامپور (مالزی)، و پورت مورزبی (پاپوآ گینه نو)[۱][۵]
کانادا
[ویرایش]در دهه ۱۹۸۰ (میلادی) تشکیلات امنیت ارتباطات کانادا بررسی‌هایی را برای گزینش سفارت‌های مناسب کانادا برای نصب دستگاه‌های نظارتی انجام داد.[۶]
نیوزیلند
[ویرایش]در ۱۵ مارس ۲۰۱۵ دفتر امنیت ارتباطات دولت، یک مرکز پنهانی شنود با نام رمز «کاپریکا» در سفارت نیوزیلند در هونیارا پایتخت جزایر سلیمان داشت. بر پایه گزارش‌ها پایگاه کاپریکا از روی پایگاه‌های استیت‌روم آژانس امنیت ملی در سفارت‌های جهان نمونه‌برداری شده است.[۷]
بریتانیا
[ویرایش]در سال ۲۰۱۳ (میلادی) سفارت بریتانیا در برلین آلمان، مرکز نظارت پنهانی بود.[۸]
بریتانیا این داده گردآوری شده را در آغاز به یک ایستگاه تقویتی در پایگاه نیروی هوایی سلطنتی کراوتون در نورث‌همپتون‌شر، انگلستان، بریتانیا و سپس به مرکز داده‌ای که مشترکاً با آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و آژانس امنیت ملی در کالیج پارک، مریلند اداره می‌شود، می‌فرستد.[۹][۱۰]
آمریکا
[ویرایش]سرویس گردآوری ویژه، بخشی از برنامه استیت‌روم است. سرویس گردآوری ویژه، بخشی است که به صورت مشترک با آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و آژانس امنیت ملی اجرا می‌شود.[۴] در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۳ روزنامه هلندی ان‌آرسی هندلسبلد یک پرونده معرفی پاورپوینت آژانس امنیت ملی را منتشر کرد که مکان‌های شنود سرویس گردآوری ویژه آمریکا در دفترهای دیپلماتیک این کشور در جهان را نشان می‌داد. این دفترها آتن (یونان)، بانکوک (تایلند)، برلین و فرانکفورت (آلمان)، برازیلیا (برزیل)، بوداپست (مجارستان)، ژنو (سوئیس)، لاگوس (نیجریه)، رم و میلان (ایتالیا)، دهلی (هند)، پاریس (فرانسه)، پراگ (جمهوری چک)، وین (اتریش)، زاگرب (کرواسی)، باکو (جمهوری آذربایجان)، کی‌یف (اوکراین)، مادرید (اسپانیا)، مسکو (روسیه)، پریشتینا (کوزوو)، سارایوو (بوسنی و هرزگوین)، تفلیس (گرجستان)، و تیرانا (آلبانی) هستند.[۱۱]
در اکتبر ۲۰۱۳ گزارش‌های ادوارد اسنودن نشان دادند که سرویس گردآوری ویژه، به همراه شنود و ضبط نظام‌مند ارتباطات مخابراتی شماری زیادی از مقام‌ها و شهروندان اروپا و آمریکای جنوبی تلفن همراه شخصی صدر اعظم آلمان، آنگلا مرکل را برای بیش از ۱۰ سال شنود می‌کرده است.[۱۲]
اندازه فیزیکی این سایت‌ها کوچک، شمار کارکنان آنها کم، و ماموریت اصلی آنها برای دیپلمات‌ها و جاهایی که در آن کار می‌کنند نامعلوم است.
— گزیده‌ای از راهنمای کارشناس استیت‌روم در آژانس امنیت ملی
واکنش‌ها
[ویرایش]نیوزیلند
[ویرایش]دمین راجرز مشاور ارشد پیشین دفتر امنیت ارتباطات دولت نیوزیلند گفت که از شنیدن نام رمز "استیت‌روم" در رسانه‌ها و سایت‌هایی که دستگاه‌های آن قرار دارند شگفت‌زده شده است. زیرا چنین افشاگری‌هایی باعث "نگرانی" رئیسان سازمان‌های اطلاعاتی پنج کشور عضو توافق یوکوسا می‌شود. نیکی هگر، روزنامه‌نگار تحقیقی نیوزیلندی که سامانه نظارتی اشلون را فاش کرد تایید کرد که چنین عملیات نظارتی بزرگی، برای مدت طولانی توسط سازمان‌های اطلاعاتی پنج کشور عضو فایو آیز انجام می‌شده است.[۳]
—ادوارد اسنودن
استرالیا
[ویرایش]سخنگوی وزارت امور خارجه و تجارت استرالیا گفت: "این کار دیرینه دولت‌های استرالیا است که درباره مسائل اطلاعاتی چیزی نگویند."[۵] نخست‌وزیر آن هنگام استرالیا تونی ابوت به گزارشگران گفت که "هر سازمان دولتی استرالیا، و هر مقام رسمی استرالیا در داخل یا خارج از این کشور بر پایه قانون کار می‌کند. من این اطمینان را به مردم استرالیا و کشورهای دیگر می‌دهم."[۱۴]
کانادا
[ویرایش]نمایندگان دولت کانادا در تشکیلات امنیت ارتباطات از اشاره مستقیم به افشاگری‌ها خودداری کردند. سخنگوی وزیر دفاع کانادا راب نیکلسون نیز چنین کرد.[۱۵]
چین
[ویرایش]هوآ چونیینگ سخنگوی وزارت امور خارجه چین، واکنش خشمگینانه‌ای به برنامه استیت‌روم نشان داده و از نهادها و کارمندان خارجی در چین خواست که "کاملاً" پیرو قرارداد وین درباره روابط سیاسی، کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی، و دیگر پیمان‌های بین‌المللی باشند.[۱]
آلمان
[ویرایش]وزیر امور خارجه آن هنگام آلمان گیدو وستروله، سفیر بریتانیا در آلمان، سایمون مک‌دونالد را احضار کرد تا درباره مراکز شنود بریتانیا در برلین توضیح دهد.[۱۶][۱۷]
اندونزی
[ویرایش]وزیر امور خارجه آن هنگام اندونزی مارتی ناتالگاوا به برنامه‌های نظارتی اعتراض کرد و به رسانه‌ها گفت: "چنین کاری، نه‌تنها زیر پا گذاشتن امنیت است بلکه نقض جدی اخلاق و هنجارهای دیپلماتیک است و قطعاً با روح روابط دوستانه بین کشورها سازگاری ندارد."[۱۴]
مالزی
[ویرایش]وزیر کشور مالزی احمد زاهد حمیدی گفت: "افشاگری‌های اسنودن موضوع حساسی است زیرا کشورهای زیادی را در بر می‌گیرد."[۱۴]
جزایر سلیمان
[ویرایش]رئیس کارکنان دولت جزایر سلیمان رابرت ایگورا گفت که کارهای دولت نیوزیلند، چهره این کشور را به عنوان "کشور دوست" در میان کشورهای جنوب اقیانوس آرام از بین برده است. او افزود که ارتباطات درونی حکومت جزایر سلیمان، اطلاعات بسیار محرمانه و قانوناً متعلق به جزایر سلیمان است.[۱۹] رابرت ایگورا مقام‌های رسمی نیوزیلند را به رفتار قلدرمآبانه در گفتگوهای تجاری متهم کرد و ادعا کرد که نیوزیلند اطلاعات تایوان را در برابر پول به چین داده‌است.[۲۰]
تایلند
[ویرایش]مشاور امنیت ملی تایلند تاکید کرد که بر پایه قانون اساسی تایلند چنین شیوه‌های نظارتی، کاری بزهکارانه انگاشته می‌شوند.[۲۱]
نگارخانه
[ویرایش]-
راهنمای استیت‌روم در اسناد ادوارد اسنودن
-
واژگان مربوط به گزارهای استیت‌روم
-
در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۳ روزنامه هلندی ان‌آرسی هندلسبلد یک پرونده معرفی مایکروسافت پاورپوینت آژانس امنیت ملی را از اسناد افشا شده بدست ادوارد اسنودن منتشر کرد که به همراه دیگر اسناد، مکان‌های شنود سرویس گردآوری ویژه آمریکا در جهان را نشان می‌داد.[۲۲]
-
جاهایی که سرویس گردآوری ویژه ایالات متحده آمریکا از سال ۲۰۰۴ (میلادی) تاکنون کار شنود انجام می‌داده است.
![در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۳ روزنامه هلندی ان‌آرسی هندلسبلد یک پرونده معرفی مایکروسافت پاورپوینت آژانس امنیت ملی را از اسناد افشا شده بدست ادوارد اسنودن منتشر کرد که به همراه دیگر اسناد، مکان‌های شنود سرویس گردآوری ویژه آمریکا در جهان را نشان می‌داد.[۲۲]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Worldwide_NSA_signals_intelligence.jpg/240px-Worldwide_NSA_signals_intelligence.jpg)
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Jane Perlez (۳۱ اکتبر ۲۰۱۳). «Australia Said to Play Part in N.S.A. Effort». The New York Times. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Spiegel Online (۲۸ اکتبر ۲۰۱۳). «Photo Gallery: Spies in the Embassy». Spiegel Online. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Adam Bennett (۱ نوامبر ۲۰۱۳). «NZ link to Oz spying claims». The New Zealand Herald. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Laura Poitras؛ Marcel Rosenbach؛ Holger Stark (۲۶ اوت ۲۰۱۳). «Secret NSA Documents Show How the US Spies on Europe and the UN». Der Spiegel. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۱۳., Page 2 at archive.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Philip Dorling (۳۱ اکتبر ۲۰۱۳). «Australia's Asia spy network exposed». The Sydney Morning Herald. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Lauren Strapagiel (۲۹ اکتبر ۲۰۱۳). «Canadian embassies in U.S.-led spying efforts: Der Spiegel documents». canada.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Hager, Nicky; Gallagher, Ryan (16 March 2015). "GCSB had Solomons post, papers show". New Zealand Herald. Retrieved 16 March 2015.
- ↑ Duncan Campbell؛ Cahal Milmo؛ Kim Sengupta؛ Nigel Morris؛ Tony Patterson (۵ نوامبر ۲۰۱۳). «Revealed: Britain's 'secret listening post in the heart of Berlin'». The Independent. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Duncan Campbell؛ Cahal Milmo (۵ نوامبر ۲۰۱۳). «Exclusive: RAF Croughton base 'sent secrets from Merkel's phone straight to the CIA'». The Independent. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Nigel Morris؛ Cahal Milmo؛ Duncan Campbell؛ Kim Sengupta؛ Tony Paterson (۶ نوامبر ۲۰۱۳). «Germany calls in Britain's ambassador to demand explanation over 'secret Berlin listening post'». The Independent. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Nigel Morris؛ Cahal Milmo؛ Duncan Campbell؛ Kim Sengupta؛ Tony Paterson (۶ نوامبر ۲۰۱۳). «Germany calls in Britain's ambassador to demand explanation over 'secret Berlin listening post'». The Independent. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Spiegel Staff (۲۷ اکتبر ۲۰۱۳). «Cover Story: How NSA Spied on Merkel Cell Phone from Berlin Embassy». Spiegel Online. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴., pages 2 and 3 at archive.
- ↑ «Snowden-Interview: Transcript». Norddeutscher Rundfunk. ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ William Wan (۳۱ اکتبر ۲۰۱۳). «Outrage at alleged U.S. spying efforts gathers steam in Asian capitals». The Washington Post. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Colin Freeze (۲۰۱۳-۱۰-۳۱). «Canadian embassies eavesdrop, leak says». The Globe and Mail. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۳-۲۳.
- ↑ British Broadcasting Corporation (۵ نوامبر ۲۰۱۳). «Germany calls in British ambassador over spy claims». British Broadcasting Corporation. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ David Blair (۵ نوامبر ۲۰۱۳). «Germany calls in British ambassador over Berlin spying claim». The Telegraph. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ Konrad Lischka; Matthias Kremp (28 اکتبر 2013). "NSA-Spähskandal: So funktionieren die Abhöranlagen in US-Botschaften". Spiegel Online (به آلمانی). Archived from the original on 22 March 2014. Retrieved 23 March 2014.
- ↑ Fisher, David (15 March 2015). "GCSB spied on inner circle of former Solomon Islands PM and anti-corruption campaigner". New Zealand Herald. Retrieved 15 March 2015.
- ↑ "New Zealand response to Solomons spying documents 'hypocritical'". Radio New Zealand. 23 March 2015. Retrieved 23 March 2015.
- ↑ Gelineau, Kristen. "Indonesia Summons Aussie Ambassador over Spy Claim". Associated Press. Archived from the original on 27 January 2014. Retrieved 23 December 2013.
- ↑ Floor Boon؛ Steven Derix؛ Huib Modderkolk (۲۳ نوامبر ۲۰۱۳). «NSA infected 50,000 computer networks with malicious software». NRC Handelsblad. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۴.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Stateroom (surveillance program)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۱۹.