تازه

• فارسی

• /تازِه/

تازه

1. مقابلِ کهنه؛ نو؛ جدید. با لفظ کردن و شدن و داشتن و ساختن استفاده می‌شود.
2. مقابلِ پژمرده؛ مجاز شاداب؛ باطراوت.
3. قدیمی، مجاز بارونق؛ باجلوه.
4. قدیمی، مجاز خرم؛ خوش؛ شادمان.
5. تازه‌به‌تازه: عامیانه چیزهای تازه که یکی پس از دیگری پدید آید؛ نوبه‌نو.

1. اکنون، حالا، اخیراً.

1. کهنه، کهن، دیرین، دیرینه، بیات.
2. پژمرده.

––––

• فرهنگ لغت معین