بالا

• فارسی

• /بالا/

بالا

1. قسمت بلند هر چیز، مقابل پایین، جایی بلندتر از اطراف خود، چنانکه پشته، تپه، و مانند آنها.

1. بالنده، نمو کننده.
2. زبر، فو.

1. بلندی، ارتفاع.

• پهلوی

1. قد و قامت.

• عربی

1. طول، درازا.
2. پشته.

1. بالا بالاها پریدن کنایه از: بسیار جاه طلب بودن.

––––

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین