آسیب
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آسِیب/
اسم
[ویرایش]
آسیب
- هر عیب یا نقص یا زخم که بر اثر عاملی مانند ضربه و جز آن پیدا شود. صدمه، ضرر. آزار، زیان. آفت.
- آسیب ممکن است در زبان معیار باستان بصورت آس - ئیب قابل تجزیه باشد که در واقع تلفظ صحیح آن آسِپ بوده است.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس