Antonio Lezama
Antonio Lezama González del Campillo (Guardia, 1882ko martxoaren 29a - Madril, 1971ko urriaren 27a) arabar kazetari eta idazlea izan zen.[1]
| Antonio Lezama | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Guardia, 1888ko martxoaren 19a |
| Herrialdea |  Araba, Euskal Herria |
| Heriotza | Madril, 1971ko urriaren 27a (83 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Valladolideko Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | kazetaria eta antzerkigilea |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Alderdi politikoa |  Partido Republicano Radical Socialista |
Biografia
aldatu1907an hasi zen lanean, Madrilgo El Liberal egunkarian. 1919an, Luis de Oteyza, Antonio Zozaya, Luis de Zulueta, Augusto Barcia, Pedro de Répide, Manuel Machado eta Luis Saladorekin batera La Libertad izeneko egunkaria sortu zuen, joera erradikal sozialista zuena.[2]
Primo de Riveraren diktaduran zenbait aldiz atxilotua, Danton 7 Logiaren kidea izan zen. Partido Republicano Radical Socialista alderdiaren sortzaileetako bat izan zen.
Gerra Zibilean, Armada Errepublikanoaren seigarren dibisioaren komisario politiko izendatu zuten. 1939an, armada matxinoan Madril hartu zuenean, Txileko enbaxadan babesa hartu zuen, eta bi urte geroago hara erbesteratu zen. Bertan kazetaritzan eta antzerkigintzan lan egin zuen.
Lanak
aldatu- Los caballeros de Alcántara en las tierras de odio y sangre: emocionante y trágico relato de la dolorosa página de Monte-Arruit. 1922
- La isla perdida: el castigo. 1924
- La isla perdida: vidas maltrechas. actos. 1924
- El arco en la cueva. 1925
- El fanatismo católico: absurdos, mentiras y crímenes. 1962
Erreferentziak
aldatuKanpo estekak
aldatuDatuak: Q5700228
Multimedia: Antonio de Lezama / Q5700228
| Artikulu hau Arabako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |