Philippe Garrel

Philippe Garrel
(2017) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Boulogne-Billancourt, 1948ko apirilaren 6a (76 urte)
Herrialdea	Frantzia
Familia
Aita	Maurice Garrel
Ezkontidea(k)	Caroline Deruas Brigitte Sy
Bikotekidea(k)	ikusi Nico
Seme-alabak	ikusi Louis Garrel Esther Garrel Léna Garrel (en)
Haurrideak	ikusi Thierry Garrel (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	aktorea, film-zuzendaria, gidoilaria, zinema ekoizlea, film-muntatzailea, argazki-zuzendaria, zinema aktorea eta errealizadorea
Enplegatzailea(k)	La Fémis (en)
Lan nabarmenak	ikusi J'entends plus la guitare Le Vent de la nuit Les Amants réguliers
Jasotako sariak	ikusi Louis Delluc saria  (2005) : Les Amants réguliers European Film Academy Critics Award  (2006) : Les Amants réguliers Silver Bear for Best Director  (2023) : The Plough (en)
Kidetza	Groupe Zanzibar (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa

Philippe Garrel (gaʁɛl ahoskatua; Boulogne-Billancourt, 1948ko apirilaren 6a) frantziar zinema zuzendari, argazki-zuzendari, gidoilari, editore eta ekoizlea da, Nouvelle Vague mugimenduaren kidea dena.^[1] Bere filmek sariak irabazi dituzte Cannesen eta Venezian.

Maurice Garrel aktorearen semea, Thierry Garrel bere anaia ekoizlea da lanbidez. Gaztetan, zinemarekiko zaletasun handia zuen eta laster hasi zuen bere ibilbidea, Jean-Luc Godard eta François Truffauten lanen eraginpean. 1964an, 16 urte besterik ez zituela, Les Enfants désaccordés bere lehendabiziko film laburra idatzi eta zuzendu zuen.

1982an, Jean Vigo Saria irabazi zuen L'Enfant secret filmari esker. 1984an Cannesko Perspectives du Cinéma Saria irabazi zuen Liberté, la nuit filmean egindako lanagatik. Hamar urtez, kritikarien txaloak jaso zituen Venezian. 1991n, J'entends plus la guitare filmean egindako lanari esker, zilarrezko lehoia irabazi zuen. 199an Le vent de la nuit urrezko lehoia irabazteko izendatu zuten. Bi urte geroago, Sauvage Innocence filmak FIPRESCI Saria irabazteaz gain, berriro urrezko lehoiarentzat izendatua izan zen. 2005ean berriro zilarrezko lehoia irabazi zuen, Les Amants Réguliers filmari esker.

1969an Nico alemaniar abeslari eta aktorea ezagutu zuen. Honek "The Falconer" abestia interpretatu zuen Le Lit de la Vierge bere filmerako. Elkarrekin bizi ziren eta 1972an Nicok La Cicatrice intérieure bere filmean parte hartu zuen. Beste hainbat filmetan parte hartu eta gero, 1979an bion arteko harremana bukatu zen.

Brigitte Sy aktorearekin batera, Louis Garrel eta Esther Garrel seme-alabak dituzte, biak aktoreak direlarik. Gero, Caroline Deruas aktore eta idazlea ezkondu zuen.^[2]