Odysseus Elytis

Odysseus Elytis
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Οδυσσέας Αλεπουδέλης
Jaiotza	Heraklion, 1911ko azaroaren 2a
Herrialdea	Grezia
Lehen hizkuntza	greziera
Heriotza	Atenas, 1996ko martxoaren 18a (84 urte)
Hobiratze lekua	Atenasko Lehen Hilerria
Heriotza modua	berezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Hezkuntza
Heziketa	National and Kapodistrian University of Athens (en) : kimika
Hizkuntzak	greziera greziera modernoa
Jarduerak
Jarduerak	itzultzailea, poeta, arte-kritikaria eta idazlea
Lantokia(k)	Atenas eta Paris
Lan nabarmenak	ikusi Axion Esti (en)
Jasotako sariak	ikusi Literaturako Nobel Saria  (1979) Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University  (1980ko otsailaren 23a)
Influentziak	Bigarren Mundu Gerra
Kidetza	Hellenic Authors' Society (en)
Mugimendua	Thirties Generation (en)
Izengoitia(k)	Οδυσσέας Ελύτης

Odysseas Alepoudellis, grezieraz: Οδυσσέας Αλεπουδέλλης, Odysseas Elytis Οδυσσέας Ελύτης izengoitia zuena (Heraklion, Kreta, 1911ko azaroaren 2a - Atenas, 1996ko martxoaren 18a), greziar olerkari eta saiakera idazlea izan zen. Surrealismoaren eragina hasierako poesian nabaria du: Orientabideak (1940) eta Lehen eguzkia (1943). Haren ideiek, Greziako kolorez eta argiz jantziak, mirari sentikor baten irudia dute. Gero, lirismo tradizionalagorako joera eta tonu epiko zorrotza hartzen dute; egungo historiarekiko lotura hertsia agertzen du Kantu heroiko elegiakoa, Albanian eroritako ikurrari eta Sei eta ausiki bat zerurako (1960) liburuetan, eta orobat To Axion Esti (1959, Bidezko da), bere obrarik garrantzitsuenean. Beste poema-liburu interesgarriak ere baditu, hala nola Monograma (1972), Igarlea (1973), Alabaordeak (1974), Vila Natacha (1974), Zeinuen araudia (1977) eta, batez ere, Maria Nefeli (1979) aparta, etsita egon arren etorkizun handia duen emakume gazte baten irudian oinarritua. Prosan saiakerak, Teofilo pintorea (1973), Paper irekiak (1974) eta Papadiamantisen xarma (1976), eta itzulpen ugari egin ditu, besteak beste, Berridazketa (1976) liburuan bildutako Giraudoux, Maiakovski, Jouve, Lorca, Ungaretti eta Brechten lanenak. 1979an, Literaturako Nobel saria jaso zuen.