Tranĉilo

 

1. Klingo – ĉefa parto kun akran eĝon por tranĉo – el metalo – ĝenerale ŝtalo – aŭ plasto, ceramiko ktp.
2. Tenilo – en kiu oni tenas la tranĉilon per la mano – el plasto, ligno, metalo, korno ktp.
3. Pinto aŭ klingopinto – ekstrema pinto de la klingo. Tranĉiloj ĝenerale havas akran pinton, sed iuj havas rondan ekstremaĵon aŭ eĉ ne havas klaran parton, kiun oni povas nomi pinto.
4. Eĝo aŭ tranĉeĝo – klinga rando akrigita por tranĉado. Iuj tranĉiloj havas eĝon ĉe ambaŭ (ventra kaj dorsa) randoj, t.e. ambaŭflanke tranĉa klingo.
5. Bevelo – smirgita surfaco de la klingo bevele maldikiĝanta al la eĝo.
6. Dorso aŭ klingodorso
7. Foldo aŭ klingofoldo – laŭlonga foldo sur klingo. Ne ĉiuj tranĉiloj havas ĉi-specan foldon. Oni ofte miskomprenas, ke tio ĉi estas porsanga foldo – foldo, kie fluas sango de pikita besto aŭ persono. Efektive, tamen, tiu ĉi foldo estas kompromiso inter fortikeco kaj malpezeco de la klingo.^{[mankas fonto]}
8. Bazo, klingobazo aŭ piedo – ne smirgita ebena (ne bevela) parto de la klingo apud la tenilo.
9. Manŝirmilo aŭ mangardilo – malfaciligas eraran gliton de mano sur klingon. Pli grandan ŝirmilon havas glavoj. Ĉi-okaze ŝirmilo vere 'ŝirme' gardas la manon kontraŭ malamika glavatako.
10. Pomelo aŭ kolbo – fina parto de la tenilo. Okazas, ke pomelo konsistas el materialo diferenca de la alia parto de la tenilo, aŭ ke ĝi havas specialan formon, kiu taŭgas por pisti ion, rompi vitron aŭ alie. Dume, multaj aliaj tranĉiloj ne havas klaran pomelon kun speciala materialo aŭ formo.
11. Rimeno

Partoj ne montritaj en la bildo:

• Falsa eĝo – pinto-dorso iugrade bevele smirgita sen akra eĝo. Ĝi kontribuas por malpeziĝo kaj por iugrada enpikipovo. Uzanto povas relative facile akrigi tiun ĉi parton laŭ sia prefero por havi ambaŭflanke tranĉan klingon kun alta enpikipovo.
• Pivota pinglo – pinglo, kiu estas la rotacia akso de faldebla tranĉilo.
• Spino – la plej dika parto laŭ longe de la klingo. Ĝenerale spino troviĝas laŭlonge de la klingo-dorso. Sed estas lanc-pintaj klingoj, kiuj havas sian spinon tra la centro de la klingo.

•  
  Pormanĝaĵaj tranĉiloj: ĝenerala por kuiri, speciala por disŝeligi legomojn, kaj por manĝi.
•  
  Kuirejaj tranĉiloj
•  
  Plasta manĝilo por unufoja uzado. Sed ĝi ja taŭgas por multfoja uzado.
•  
  Por prilabori diversajn materialojn, en konstruado, ankaŭ en muntado kaj riparado de elektroteknikaj aparatoj.
•  
  Partoj de aparatoj, ne uzataj senpere per manoj.

Ekzistas proverboj pri tranĉilo en la Proverbaro Esperanta^[1] de L. L. Zamenhof:

• Ne timu tranĉilon, timu babilon.
• Venis tranĉilo al la gorĝo.