Otto

En malnovaltgermana lingvo ot "posedaĵo, heredaĵo". Origine "Otto" estis nur mallonga formo de diversaj nomoj kun komenco "Ot-" (Otmar, Otfried, Otbert, ...), poste ĝi fariĝis memstara nomo.

Viraj: Udo, Odo, Otello, Othello, Otfrid, Otfried, Ottfried (tie aldoniĝas hindeŭropa silabo -frid en signifo "paco, paca"), Othmar, Ottmar (tie aldoniĝas hindeŭropa silabo -mēri en signifo "fama, fabela"), Othon, Odón, Oddone kaj la franca variaĵo Eudes, foje esperantigata al la formo Eŭdo

Virinaj: Ottilie, Ottilia, Otilia, Odilia, Odile, Uta

La nomo Ulriko, pli antikve Ulriĥo kaj Udalriko, kaj ĝiaj variaĵoj havas la saman radikon: nomdonoj precipe inspiriĝis per la kristana sanktulo Udalriko de Aŭgsburgo. En ĝi post la unua parto aldoniĝas dua hindeŭropa silabo -riĥo, kiu parencas al la esperanta vorto riĉo kaj signifas ĝuste tion.

La nomo de la dinastio Ottonen (en Esperanto eble "Ottidoj" aŭ "Otto-idoj") devenas el ties unua imperiestro, Otto la 1-a, "la Granda".

Ne parenca estas la nomo Ödön, kiu estas la hungara formo de Edmundo.

30-a de junio (Otto von Bamberg, kristane sanktigita)

• Regantoj de la Sankta Romia Imperio:
  • "Otto-idoj" (Liudolfidoj):
    • Otto la 1-a (Sankta Romia Imperio), "la Granda" (912-973)
    • Otto la 2-a (Sankta Romia Imperio) (955-983)
    • Otto la 3-a (Sankta Romia Imperio) (980-1002)
  • Velfoj:
    • Otto la 4-a (Sankta Romia Imperio) (1175 - 1218)
• Reĝoj:
  • Otto la 3-a (Bavario), 1290-1312 duko de Bavario, Vitelsbaĥoj, estis 1305-1307 ankaŭ reĝo de Hungario kiel "Béla la 5-a"
  • Otto la 1-a (Grekio), 1832-1862 reĝo, Vitelsbaĥoj
  • Otto (Bavario), 1886-1916 reĝo, Vitelsbaĥoj
• Dukoj:
  • Otto la 1-a (Saksio), 880-912 duko
  • Otto la 1-a (Ŝvabio), 954-982, duko de Ŝvabio kaj de Bavario, Liudolfidoj
  • Otto la 1-a (Bavario), 1180-1183 duko, Vitelsbaĥoj
  • Otto la 3-a (Bavario), 1290-1312 duko, Vitelsbaĥoj, estis 1305-1307 ankaŭ reĝo de Hungario

• Otto la 1-a (Bamberg) (ĉ. 1060-1139), episkopo de Bamberg, sanktulo.

• Otto von Bismarck (1815-1898), germana politikisto kaj regna kanceliero
• Otto Graf Lambsdorff, (1926-2009), germana politikisto
• Otto von Habsburg, (1912-2011), germana politikisto
• Otto Hahn (1879-1968), germana kemiisto
• Otto Lilienthal (1848-1896), germana inĝeniero
• Otto Waalkes (* 1948), germana humuristo

• Ottó Haszpra
• Oton Pancer
• Otto Simon
• Utho Maier
• ...

• Frei Otto (* 1925), germana arkitekto
• Jan Otto (1841-1916), ĉeĥa eldonisto

• Oto, latine Otho, 69 romia imperiestro
• Odo aŭ Eŭdo la 1-a, france Eudes, 888-898 franca reĝo
• Odo aŭ Eŭdo de Akvitanio, 700-735 duko
• Odo la 1-a (Burgonjo), ?-1102, Burgonjo
• Odo de Cluny
• Odo de Bayeux
• Sankta Oda de Canterbury

• Udo Lindenberg

• Odilia, franca sanktulino

De la fino de la 19-a jarcento ĝis meze de la 1910-aj jaroj, la nomo Otto en Germanlingvio estis unu el la dek plej popularaj knaboj antaŭnomoj. Tiam ĝia populareco iom post iom malkreskis, eĉ signife ekde la 1940-aj jaroj. Ĝi apenaŭ estas donita ekde la fino de la 1950-aj jaroj.^[1]

Ambaŭ vortoj "Otto" kaj "Oto" estas palindromoj.